هدف این استاندارد تجویز روشهای حسابداری درآمد و مخارج مرتبط با فعالیتهای ساخت املاک است. موضوع اصلی این استاندارد، شناخت و تخصیص درآمدها و مخارج فعالیتهای ساخت املاک در دوره‌های مالی انجام این فعالیتهاست. این استاندارد در مورد واحدهای تجاری که به فعالیتهای ساخت املاک مشغول هستند، صرف‌نظر از اینکه این عملیات جزء فعالیتهای اصلی آنها باشد یا خیر، کاربرد دارد. ولی این استاندارد، برای ساخت املاک که با هدف استفاده توسط واحد تجاری انجام می‌شود، کاربرد ندارد.

   استاندارد کنارگذاشته‌شده و بدون معادل بین‌المللی  

استاندارد حسابداری 29 در اولین مجموعه استانداردهای حسابداری لازم‌الاجرا در ایران (سال 1380) نبود؛ و شش سال بعد از آن (یعنی از سال 1386) تا پایان سال 1403 بدون کوچکترین تغییری لازم‌الاجرا بود. ولی از سال 1404 با لازم‌الاجراشدن استاندارد حسابداری 43، استانداردهای حسابدای 3، 9 و 29 کنار گذاشته شدند. در این ارتباط بد نیست بدانیم که در سطح بین‌المللی - از گذشته تا به حال - استاندارد جداگانه‌ای برای فعالیتهای ساخت املاک نداشتیم. 

   الزامات اصلی استاندارد  

هدف این استاندارد، تجویز روشهای حسابداری درآمد و مخارج مرتبط با فعالیتهای ساخت املاک در واحدهای تجاری مختلفی بود. به عبارت دقیق‌تر، موضوع اصلی این استاندارد، شناخت و تخصیص درآمدها و مخارج فعالیتهای ساخت املاک در دوره‌های مالی انجام این فعالیتها بود. یعنی از آنجاکه معمولا فعالیتهای ساخت املاک در بیش از یک دوره مالی انجام میشوند، این استاندارد مقرر میکرد که درآمدها و هزینه‌های این فعالیتها طی این دوره‌های مالی به چه ترتیبی شناسایی، اندازه‌گیری و ارائه و افشا شوند. از این نظر، الزامات این استاندارد شباهت بسیار زیادی با الزامات استاندارد حسابداری 9 حسابداری پیمانهای بلندمدت داشت.