لینک دریافت پیش‌نویس استاندارد افشای پایداری 1 الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری (12 آذر 1401)  

كميته گزارشگری پایداری سازمان حسابرسی، بر اساس استانداردهای بین‌المللی پایداری پیش‌نویس استاندارد افشای پایداری 2 ”افشاهای مرتبط با اقلیم“ را با هدف کسب نظرات و پیشنهادهای افراد ذینفع و ذی‌علاقه جامعه منتشر کرد. علاقه‌مندان می‌توانند پیشنهادهای خود را حداکثر تا 25 تیر 1403 برای كميته گزارشگری پایداری (به نشانی تهران، خیابان بيهقى، نبش خيابان دوازدهم غربی، شماره 12؛ یا رایانامه کمیته به نشانی tadvin@audit.org.ir) ارسال کنند.

برای اطلاعات بیشتر درباره استانداردهای افشای پایداری (IFRS Sustainability) بر روی بنر بالا کلیک کنید


  متن کامل پیش‌نویس استاندارد 2 به شرح زیر است:  


استاندارد افشای پایداری 2

افشاهای مرتبط با اقلیم

هدف

1. هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای اطلاعات درباره ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم است به گونه‌ای که برای استفاده‌کنندگان اصلیگزارش‌هایمالی با مقاصد عمومی در تصمیم­گیری در مورد فراهم کردن منابع برای واحد تجاری مفید باشد.

2.  این استاندارد واحد تجاری را ملزم می‌کند که درباره ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقول انتظار می‌رود بر جریان‌های نقدی واحد تجاری، دستیابی آن به تامین مالی، یا هزینه سرمایه آن در کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت تأثیرگذار باشد، اطلاعاتی را افشا کند. برای مقاصد این استاندارد، این ریسک‌ها و فرصت‌ها در مجموع به عنوان «ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقول انتظار می‌رود بر چشم‌انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد» مورد اشاره قرار می‌گیرد. 


دامنه کاربرد

3.  این  استاندارد در موارد زیر به‌کار می­رود:

الف) ریسک­های مرتبط با اقلیم که واحد تجاری در معرض آن قرار دارد، که عبارتند از:

1.   ریسک­های فیزیکی مرتبط با اقلیم؛ و

2.   ریسک­های گذار مرتبط با اقلیم؛ و

ب) فرصت­های مرتبط با اقلیم که در دسترس واحد تجاری است.

4. ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقولی انتظار نمی‌رود بر چشم‌انداز واحد تجاری تأثیرگذار باشد، خارج از دامنه این استاندارد هستند.


محتوای اصلی

راهبری

5. هدف از افشاهای مالی مرتبط با اقلیم در خصوص راهبری این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی بتوانند فرایندها، کنترل‌ها و رویه‌های راهبری مورد استفاده به منظور پایش و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را درک کنند. 

6.  برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید اطلاعاتی را درباره موارد زیر افشا کند:

الف. رکن (ارکان) راهبری (که می‌تواند شامل یک هیئت، کمیته یا نهادی معادل آن باشد که مسئول راهبری است) یا شخص (اشخاص) که مسئولیت نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را دارد. به‌طور خاص، واحد تجاری باید آن رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) را مشخص و درباره موارد زیر اطلاعاتی را افشا نماید:

1.  اینکه در خصوص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، مسئولیت‌ها چگونه در اساسنامه، شرح وظایف و سایر ضوابط و مقررات مربوط به رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور منعکس می‌شود؛

2.  اینکه چگونه رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور تعیین می‌کند که مهارت‌ها و قابلیت‌های مناسب برای نظارت بر راهبردهای طراحی‌شده به منظور مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم وجود دارد یا قرار است به وجود بیاید؛

3.  اینکه چگونه و هر چند وقت یکبار، رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور از ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، مطلع می‌شود؛

4.  اینکه چگونه رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور، هنگام نظارت بر راهبرد واحد تجاری، تصمیمات واحد تجاری درباره معاملات عمده، و فرایندها و سیاست­های مرتبط مدیریت ریسک آن،، از جمله اینکه آیا رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور برقراری توازن مربوط به ریسک‎ها و فرصت­های مرتبط با اقلیم را مدنظر قرار می‌دهد؛ و 

5.  اینکه چگونه رکن (ارکان) یا شخص (اشخاص) مزبور بر تعیین اهداف مربوط به ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم نظارت می‌کند، و میزان پیشرفت در راستای دستیابی به آن اهداف را پایش می‌کند (به بندهای 33 تا 36 مراجعه شود)، از جمله اینکه آیا در سیاست‌های پاداش، به معیارهای عملکرد مرتبط توجه شده است یا خیر و اگر چنین است، به چه نحو این کار صورت گرفته است (به بند 29(چ) مراجعه شود). 

ب. نقش مدیریت در فرآیندهای راهبری، کنترل‌ها و رویه‌های مورد استفاده برای پایش، مدیریت و نظارت بر ریسک­ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، از جمله اطلاعات مربوط به موارد زیر:

1.  اینکه نقش مزبور به یک سطح مدیریتی خاصی واگذار شده است یا خیر و چگونه بر آن جایگاه یا کمیته نظارت می شود؛و

2.  اینکه مدیریت از کنترل‌ها و رویه‌هایی برای پشتیبانی از نظارت بر ریسک­ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم استفاده می‌کند یا خیر و، اگر چنین است، چگونه این کنترل‌ها و رویه‌ها با سایر بخش‌های درون‌سازمانی یکپارچه می‌گردند. 

7.  در انجام افشاها برای رعایت الزامات بند 6، واحد تجاری باید طبق استاندارد افشای پایداری 1 الزامات عمومی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری (به بند 42(ب) مراجعه شود) از تکرار غیرضروری اطلاعات اجتناب کند. برای مثال، اگر چه واحد تجاری باید اطلاعات الزامی طبق بند 6 را ارائه کند، اما زمانی که نظارت واحد تجاری بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری به صورت یکپارچه مدیریت می‌شود، به جای افشای جداگانه هر ریسک و فرصت عمده مرتبط با پایداری، افشاهای راهبری یکپارچه انجام می‌دهد و تکرار را کاهش می‌دهد.


راهبرد

8.  هدف از افشاهای مالی مرتبط با اقلیم در مورد راهبرد این است که استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، راهبرد واحد تجاری برای مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را درک کنند. 

9.  به‌طور خاص، واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند تا استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند موارد زیر را درک کنند:

الف.  ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقول انتظار می‌رود بر چشم‎انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد (به بندهای 10تا 12 مراجعه شود)؛

ب. آثار جاری و پیش­بینی شده ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری (به بند 13 مراجعه شود)؛

پ. آثار آن ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر راهبرد و تصمیم‌گیری واحد تجاری، شامل اطلاعاتی درباره طرح‌های گذار مرتبط با اقلیم (به بند 14 مراجعه شود)؛

ت. آثار آن ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری برای دوره گزارشگری، و آثار پیش‌بینی‌شده آنها بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، با در نظر گرفتن این موضوع که چگونه آن ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم در برنامه‌ریزی مالی واحد تجاری لحاظ شده‌اند (به بند 15 تا 21 مراجعه شود)؛ و 

ث. تاب­آوری اقلیمی راهبرد و مدل کسب و کار واحد تجاری در برابر تغییرات، تحولات و عدم اطمینان‌های مرتبط با اقلیم، با در نظر گرفتن ریسک­ها و فرصت­های مشخص شده مرتبط با اقلیم (به بند 22 مراجعه شود). 


ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم

 10. واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، ریسک‎ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقول انتظار می‌رود بر چشم‎انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد را درک کنند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند: 

الف.  توصیف ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقول انتظار می‌رود بر چشم انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد؛

ب. توضیح اینکه هر یک از ریسک‌های مشخص شده مرتبط با اقلیم، ریسک فیزیکی مرتبط با اقلیم است یا ریسک گذار مرتبط با اقلیم؛ و

پ) تعیین افق زمانی - کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت - که طی آن، به‌طور معقول انتظار می‌رود آثار هر یک از آن ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم رخ دهد؛ و

ت. تعریف «کوتاه‌مدت»، «میان‌مدت» و «بلندمدت» توسط واحد تجاری و اینکه چگونه این تعاریف با افق‎های برنامه‌ریزی مورد استفاده واحد تجاری برای تصمیم­گیری‌های راهبردی پیوند خورده‌اند.

11. واحد تجاری برای تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم کهبه‌طور معقولی انتظار می­رود بر چشم‌انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد، باید از تمام اطلاعات معقول و قابل‌پشتیبان که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، شامل اطلاعات مربوط به رویدادهای گذشته، شرایط جاری و پیش بینی شرایط آینده، استفاده کند. 

12. واحد تجاری برای تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم که به‌طور معقولی انتظار می­رود بر چشم‌انداز واحد تجاری تاثیرگذار باشد، باید به موضوع‌های افشای مبتنی بر صنعت که در راهنمای مبتنی بر صنعت برای پیاده‌سازی استاندارد افشای پایداری 2 تعریف شده است، مراجعه کند و قابلیت کاربرد آنها را مدنظر قرار دهد. 


مدل کسب و کار و زنجیره ارزش

13. واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارش‎های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، آثار جاری و پیش‌بینی‌شده ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری را درک کنند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند: 

الف. توصیف آثار جاری و پیش‌بینی‌شده ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری؛ و

ب. توصیف اینکه ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم در کدام بخش از مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری (برای مثال، مناطق جغرافیایی، تجهیزات یا انواع دارایی‌ها)، متمرکز شده است. 


راهبرد و تصمیم گیری

14. واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که استفا‌ده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، آثار ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را بر راهبرد و تصمیم‌گیری واحد تجاری، درک کنند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید اطلاعاتی در خصوص موارد زیر را افشا کند:

الف.  نحوه مواجهه و برنامه­‎ریزی جهت مواجهه واحد تجاری با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم در راهبرد و تصمیم‎گیری آن، شامل چگونگی برنامه‌ریزی آن برای دستیابی به اهداف تعیین شده مرتبط با اقلیم و هر هدفی که طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آن است. به صورت خاص، واحد تجاری باید اطلاعات مربوط به موارد زیر را افشا کند:

1.  تغییرات جاری و پیش‌بینی‌شده در مدل کسب‌وکار واحد تجاری، شامل تخصیص منابع آن، به منظور مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم (برای مثال، این تغییرات می‌تواند شامل برنامه‌هایی برای مدیریت یا کنارگذاری عملیات‌ کربن - انرژی - یا آب محور؛ تخصیص منابع ناشی از تغییرات تقاضا یا زنجیره تامین؛ تخصیص منابع برای توسعه کسب و کار از طریق انجام مخارج سرمایه‎ای یا هزینه­های بیشتر برای تحقیق و توسعه؛ و تحصیل یا واگذاری‌ها باشد)؛ 

2.  اقدامات کاهشی و سازگاری مستقیم در جریان و پیش‌بینی‌شده واحد تجاری (برای مثال، از طریق تغییر در فرآیندهای تولید یا تجهیزات، جابجایی امکانات، تعدیل نیروی کار، و تغییر در مشخصات محصول)؛ 

3.  اقدامات کاهشی و سازگاری غیرمستقیم در جریان و پیش‌بینی‌شده واحد تجاری (برای مثال، از طریق کار با مشتریان و زنجیره‌های تامین)؛ 

4.  هر طرح گذار مرتبط با اقلیم که واحد تجاری دارد، از جمله اطلاعات مربوط به مفروضات کلیدی مورد استفاده در توسعه طرح گذار خود، و وابستگی‌هایی که طرح گذار واحد تجاری بر آن متکی است؛ و

5.  نحوه برنامه‌ریزی واحد تجاری برای دستیابی به اهداف مرتبط با اقلیم، از جمله اهداف مرتبط با انتشار گازهای گلخانه‌ای، تشریح شده طبق بندهای 33 تا 36.

ب. اطلاعاتی در مورد نحوه تأمین منابع واحد تجاری و طرح‌هایی برای تأمین منابع فعالیت‌های افشا شده طبق بند 14(الف).

پ. اطلاعات کمّی و کیفی درباره پیشرفت طرحهای افشاشده در دوره‌های گزارشگری قبلی طبق بند 14(الف).


وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان­های نقدی

 15. واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها:

الف) آثار ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری را برای دوره گزارشگری درک کنند (آثار مالی جاری)؛ و

ب) آثار پیش‌بینی‌شده ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، را با توجه به نحوه شمول ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم در برنامه‌ریزی مالی واحد تجاری درک کنند (آثار مالی پیش‌بینی‌شده).

16. به‌طور خاص، واحد تجاری باید اطلاعات کمّی و کیفی را درباره موارد زیر افشا کند:

الف.  اینکه چگونه ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری برای دوره گزارشگری واحد تجاری تأثیر داشته است؛

ب. ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم مشخص‌شده در بند 16(الف) که احتمال دارد در دوره گزارشگری سالانه بعدی منجر به تعدیل بااهمیتی در مبالغ دفتری دارایی‌ها و بدهی‌های گزارش‌شده در صورت‌های مالی گردد؛

پ. اینکه چگونه واحد تجاری انتظار دارد وضعیت مالی آن با توجه به راهبرد خود برای مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت تغییر کند. این موضوع با در نظر گرفتن موارد زیر صورت می‌گیرد:

1.  طرح‌های سرمایه‌گذاری و واگذاری واحد تجاری (برای مثال، طرح‌های مخارج سرمایه‌ای، تحصیل‌ها و واگذاری‌های عمده، مشارکت‌های خاص، تغییر کسب‌وکار، نوآوری، حوزه‌های جدید کسب و کار و کنارگذاری دارایی‌ها)، شامل طرح­هایی که واحد تجاری به لحاظ قراردادی به آنها متعهد نیست؛ و

2.  منابع مالی برنامه‌ریزی‌شده برای اجرای راهبرد واحد تجاری؛ و 

ت. اینکه چگونه واحد تجاری انتظار دارد عملکرد مالی و جریان‌های نقدی آن با توجه به راهبرد خود در مواجهه ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت تغییر کند (برای مثال، افزایش درآمد محصولات و خدمات همسو با اقتصاد کم‌کربن؛ افزایش بهای تمام شده ناشی از خسارت فیزیکی به دارایی‌های ناشی از رویدادهای اقلیمی؛ و هزینه‌های کاهش یا سازگاری با اثرات اقلیم).

17. در ارائه اطلاعات کمّی، واحد تجاری ممکن است مبلغ یا دامنه‌ای از مبالغ را افشا کند. 

18. در تهیه افشاها در مورد آثار مالی پیش‌بینی‌شده یک ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم، واحد تجاری باید:

الف.  تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، را استفاده کند؛ و

ب. از رویکردی که متناسب با مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس واحد تجاری در تهیه آن افشاها است، استفاده کند.

19. در شرایط زیر نیازی نیست واحد تجاری درباره آثار مالی جاری یا پیش‌بینی‌شده یک ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم اطلاعات کمی ارائه کند:

الف. آن آثار به صورت جداگانه قابل تشخیص نباشند؛ یا

ب. سطح عدم‌اطمینان در اندازه‌گیری جهت برآورد آن آثار بسیار بالا باشد به نحوی که اطلاعات کمی حاصل، مفید نباشد.

20. علاوه بر این، در صورتی که واحد تجاری دارای مهارت‌ها، قابلیت‌ها یا منابع برای ارائه اطلاعات کمّی نباشد، نیازی درباره آثار مالی پیش‌بینی‌شده یک ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم اطلاعات کّمی ارائه کند.

21. در صورتی که با به‌کارگیری معیار مندرج در بندهای 19 و 20 مشخص شود نیازی نیست واحد تجاری درباره آثار مالی جاری یا پیش‌بینی‌شده یک ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم، اطلاعات کّمی ارائه کند، واحد تجاری باید:

الف.  توضیح دهد چرا اطلاعات کمّی را ارائه نکرده است؛

ب. در مورد آن آثار مالی، اطلاعات کیفی ارائه کند، از جمله اینکه اقلام اصلی، جمع‌های اصلی و فرعی در صورت‌های مالی مرتبط که احتمال دارد تحت تأثیر آن ریسک یا فرصت مرتبط با پایداری قرار ‌گیرند یا تحت تأثیر قرار گرفته باشند، را مشخص کند؛ و

پ. درباره آثار مالی ترکیبی آن ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم با سایر ریسک‌ها یا فرصت‌های مرتبط با اقلیم و سایر عوامل، اطلاعات کمّی ارائه ‌کند، مگر اینکه واحد تجاری تشخیص دهد که اطلاعات کمّی درباره آثار مالی ترکیبی مفید نیست.


تاب‎آوری اقلیمی

22.  واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، تاب‌‌آوری راهبرد واحد تجاری و مدل کسب و کار آن در برابر تغییرات، تحولات یا عدم‌اطمینان­های مرتبط با اقلیم، را با در نظر گرفتن ریسک­ها و فرصت­های مرتبط با اقلیم که توسط واحد تجاری مشخص شده است، درک کنند. واحد تجاری باید از تجزیه و تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم برای ارزیابی تاب‌آوری اقلیمی خود با بهره‌گیری از رویکردی متناسب با شرایط واحد تجاری استفاده کند (به بندهای ب1 تا ب18 مراجعه شود). هنگام ارائه اطلاعات کمّی، واحد تجاری ممکن است مبلغ یا دامنه‌ای از مبالغ را افشا کند.به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند: 

الف.  ارزیابی واحد تجاری از تاب­آوری اقلیمی خود در تاریخ گزارشگری، تا استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، موارد زیر را درک کنند:

1.  پیامدهای ارزیابی واحد تجاری برای راهبرد و مدل کسب و کار خود، شامل اینکه چگونه واحد تجاری باید با آثار مشخص شده در تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم مواجه شود (در صورت وجود)؛

2.  حوزه‌های عمده عدم‌اطمینان که در ارزیابی واحد تجاری از تاب‌آوری اقلیمی لحاظ شده است؛

3.  ظرفیت واحد تجاری برای تعدیل یا سازگار کردن راهبرد و مدل کسب و کار خود با تغییرات اقلیمی در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، از نظر:

 (1) در دسترس بودن و انعطاف‌پذیری در منابع مالی موجود واحد تجاری برای مواجهه با آثار مشخص شده در تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم، شامل پرداختن به ریسک­های مرتبط با اقلیم، و به منظور استفاده از فرصت­های مرتبط با اقلیم؛

 (2) توانایی واحد تجاری برای استقرار مجدد، تغییر کاربری، ارتقاء یا برچیدن دارایی­های موجود؛ و 

 (3) تأثیر سرمایه‌گذاری‌های فعلی یا برنامه‌ریزی‌شده واحد تجاری در اقدامات کاهشی، اقدامات سازگاری یا فرصت‌های مرتبط با اقلیم درخصوص تاب‎آوری اقلیمی؛ و

ب. چگونگی و زمان انجام تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم، شامل:

1.  اطلاعات مربوط به ورودی­های مورد استفاده واحد تجاری، شامل:

 (1) کدام یک از سناریوهای مرتبط با اقلیم برای تجزیه و تحلیل و منابع این سناریوها، توسط واحد تجاری استفاده شده است؛

 (2) اینکه تحلیل انجام شده شامل طیف متنوعی از سناریوهای مرتبط با اقلیم است؛

 (3) اینکه سناریوهای مرتبط با اقلیم مورد استفاده برای تحلیل به ریسک­های گذار یا ریسک­های فیزیکی مرتبط با اقلیم وابسته هستند؛

 (4) اینکه واحد تجاری در بین سناریوهای خود، از سناریویی مطابق با آخرین توافقنامه بین‌المللی در مورد تغییرات اقلیمی استفاده کرده است یا خیر؛

 (5) توضیحی در مورد اینکه چرا از نظر واحد تجاری سناریوهای انتخابی مرتبط با اقلیم با ارزیابی تاب‌آوری واحد تجاری در برابر تغییرات، تحولات و عدم‌اطمینان­های مرتبط با اقلیم مربوط است؛ 

 (6)  افق­های زمانی مورد استفاده واحد تجاری در تحلیل؛ و

 (7) واحد تجاری از چه محدوده‌ای از عملیات در تحلیل استفاده کرده است (به عنوان مثال، مکان‌های عملیاتی و واحدهای فعالیت یک واحد تجاری که در تحلیل مورد استفاده قرار گرفته است)؛ 

2.  مفروضات کلیدی واحد تجاری در تحلیل، از جمله مفروضات درباره:

 (1) سیاستگذاری‌های مرتبط با اقلیم در حوزه‌های مقرراتی که واحد تجاری در آن فعالیت می‌کند؛

 (2) روندهای اقتصاد کلان؛

 (3) متغیرهایی در سطح ملی یا منطقه‌ای (برای مثال، الگوهای آب و هوای محلی، جمعیت‌شناسی، کاربری زمین، زیرساخت‌ها و در دسترس بودن منابع طبیعی)؛

 (4) ترکیب و مصرف انرژی؛

 (5) تحولات فناوری؛ و 

3.  دوره گزارشگری که در آن تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم انجام شده است (به بند ب18 مراجعه شود).

23.  در تهیه افشاها طبق الزامات بندهای 13 تا 22، واحد تجاری باید به طبقات معیارهای فراصنعتی، مطابق با توضیح بند 29، و معیارهای مبتنی بر صنعت مرتبط با موضوعات افشای تعریف شده در راهنمای مبتنی بر صنعت برای پیاده‌سازی استاندارد افشای پایداری 2، مطابق با توضیح بند 32، مراجعه کند و قابلیت کاربرد آنها را مدنظر قرار دهد. 

 

مدیریت ریسک

24. هدف از افشاهای مالی مرتبط با اقلیم درباره مدیریت ریسک این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها فرایندهای واحد تجاری برای تشخیص، ارزیابی، الویت­بندی و پایش ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را درک کنند، از جمله اینکه آن فرآیندها با فرآیند کلی مدیریت ریسک واحد تجاری یکپارچه شده‌اند و به آن اطلاعات می‌دهند یا خیر، و اگر اینطور است، چگونه.

25. برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید اطلاعاتی در خصوص موارد زیر افشا کند:

الف. فرآیندها و خط‌مشی‌های مرتبط که واحد تجاری برای تشخیص، ارزیابی، اولویت‌بندی و پایش ریسک‌های مرتبط با اقلیم استفاده می‌کند، از جمله اطلاعاتی درباره:

1. ورودی‌ها و پارامترهای مورد استفاده واحد تجاری (برای مثال، اطلاعات در مورد منابع داده‌ها و دامنه عملیات تحت پوشش فرآیندها)؛

2.  اینکه واحد تجاری از تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم برای تشخیص ریسک­های مرتبط با اقلیم استفاده می‌کند یا خیر، و اگر اینطور است، چگونه؛

3. چگونگی ارزیابی ماهیت، احتمال و میزان آثار این ریسک‌ها (برای مثال، آیا واحد تجاری عوامل کیفی، آستانه‌های کمّی یا سایر معیارها را در نظر می‌ گیرد)؛

4. اینکه واحد تجاری ریسک‌های مرتبط با اقلیم را نسبت به سایر انواع ریسک‌ها در اولویت قرار می‌دهد یا خیر، و اگر اینطور است، چگونه؛

5. چگونگی پایش ریسک­های مرتبط با اقلیم توسط واحد تجاری؛ و

6. اینکه واحد تجاری فرآیندهای مورد استفاده خود را نسبت به دوره گزارشگری قبلی تغییر داده است یا خیر، و اگر اینطور است، چگونه؛

ب. فرآیندهایی که واحد تجاری برای تشخیص، ارزیابی، اولویت‌بندی و پایش فرصت‌های مرتبط با اقلیم استفاده می‌کند، از جمله اطلاعاتی در مورد اینکه واحد تجاری از تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم برای تشخیص فرصت‌های مرتبط با اقلیم استفاده می‌کند یا خیر، و اگر اینطور است، چگونه؛ و

پ. میزان و چگونگی یکپارچه شدن فرآیندهای تشخیص، ارزیابی، اولویت‌بندی و پایش ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم با فرآیند کلی مدیریت ریسک واحد تجاری و اینکه آن فرآیندها به فرآیند کلی مدیریت ریسک اطلاعات می‌دهد یا خیر.

26. در انجام افشاها برای رعایت الزامات بند 25، واحد تجاری باید طبق استاندارد افشای پایداری 1 (به بند ب42(ب) استاندارد مراجعه شود) از تکرار غیرضروری اطلاعات اجتناب کند. برای مثال، اگرچه واحد تجاری باید اطلاعات الزامی طبق بند 25 را ارائه کند، اما زمانی که نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری به صورت یکپارچه مدیریت می‌شود، واحد تجاری از طریق افشاهای مدیریت ریسک یکپارچه، به جای افشای جداگانه هر ریسک و فرصت مرتبط با پایداری، تکرار را کاهش می‌دهد.

 

معیارها و اهداف

27.   هدف از افشاهای مالی مرتبط با اقلیم در ارتباط با معیارها و اهداف این است که استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، چگونگی عملکرد واحد تجاری در ارتباط با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم، از جمله میزان پیشرفت به سمت اهداف مرتبط با اقلیمی که واحد تجاری تعیین کرده و همچنین اهدافی که طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آنها است، را درک کنند.

28. برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  اطلاعات مربوط به طبقات معیارهای فراصنعتی (به بندهای 29 تا 31 مراجعه شود)؛

ب.   معیارهای مبتنی بر صنعت که با مدل‌های کسب‌وکار، فعالیت‌ها یا دیگر ویژگی‌های مشترک واحدهای تجاری فعال در یک صنعت، مربوط است (به بند 32 مراجعه شود)؛ و

پ. اهداف تعیین شده توسط واحد تجاری، و اهدافی که واحد تجاری طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آنها شده است، به منظور کاهش یا سازگاری با ریسک‌های مرتبط با اقلیم یا بهره‌مندی از فرصت‌های مرتبط با اقلیم، شامل معیارهای استفاده شده توسط ارکان راهبری یا مدیریت برای اندازه‌‌گیری میزان پیشرفت به سوی  اهداف (به بندهای 33 تا 37 مراجعه شود).


معیارهای مرتبط با اقلیم

29. واحد تجاری باید اطلاعات مربوط به طبقات معیارهای فراصنعتی زیر را افشا کند:

الف.  گازهای گلخانه‌ای - واحد تجاری باید:

1.  انتشار ناخالص مطلق گازهای گلخانه‌ای تولید شده واحد تجاری طی دوره گزارشگری را که برحسب تن متریک دی اکسید کربن بیان شده (به بندهای ب19 تا ب22 مراجعه شود) و به صورت زیر طبقه­بندی می­شود، افشا کند:

 (1)  انتشار گاز گلخانه­ای محدوده 1؛

(2)   انتشار گاز گلخانه­ای محدوده 2؛

(3)  انتشار گاز گلخانه­ای محدوده 3؛

2.  انتشار گازهای گلخانه‌ای خود طبق پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) را اندازه­گیری کند، مگر اینکه بورس اوراق بهاداری که واحد تجاری در آن پذیرفته شده است یا مرجع ذیصلاح دیگر، استفاده از روش متفاوتی را برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای الزامی کرده باشد (به بندهای ب23 تا ب25 مراجعه شود)؛ 

3.  رویکرد مورد استفاده خود برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای را افشا کند (به بندهای ب26 تا ب29 مراجعه شود)، از جمله: 

 (1) رویکرد اندازه­گیری، ورودی­ها و مفروضات مورد استفاده واحد تجاری برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای؛

(2)  دلیل انتخاب رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضات مورد استفاده برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط واحد تجاری؛ و

(3)  هر گونه تغییری که واحد تجاری در رویکرد اندازه­گیری، ورودی‌ها و مفروضات در طول دوره گزارشگری ایجاد کرده است و دلایل آن تغییرات؛

4.  در خصوص انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 1 و محدوده 2 که طبق بند 29(الف)(1)(1) تا (2) افشا شده است، انتشار گازهای گلخانه­ای را بر حسب طبقات زیر تفکیک کند:

  1. گروه حسابداری تلفیق شده (برای مثال، برای واحد تجاری که استانداردهای حسابداری را به‌کار می‌گیرد، این گروه شامل واحد تجاری اصلی و واحدهای تجاری فرعی آن است)؛ و
  2. سایر واحدهای سرمایه‌پذیر مستثنی شده از بند 29(الف)(4)(1) (برای مثال، در مورد واحد تجاری که استانداردهای حسابداری را به‌کار می‌گیرد، این واحدهای سرمایه‌پذیر شامل واحدهای تجاری وابسته، مشارکت‌های خاص و شرکت‌های فرعی تلفیق­نشده است).

5.  برای انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2 که طبق بند 29(الف)(1)(2) افشا شده است، انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2 مبتنی بر مکان خود را افشا کند، و اطلاعاتی را در مورد هر گونه ابزار قراردادی ارائه کند که برای درک استفاده‌کنندگان از انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2 واحد تجاری ضروری است (به بندهای ب30 تا ب31 مراجعه شود)؛ و

6.  برای انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3، که طبق بند 29(الف)(1)(3) و با ارجاع به بندهای ب32 تا ب57 افشا شده است، موارد زیر را افشا کند:

 (1) طبقات لحاظ شده در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 توسط واحد تجاری، بر اساس طبقه‌بندی‌های محدوده 3 که در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری زنجیره ارزش شرکت (محدوده 3) (2011) توصیف شده است؛ و 

 (2) اگر فعالیت‌های واحد تجاری شامل مدیریت دارایی، بانکداری تجاری یا بیمه باشد (به بندهای ب58 تا ب63 مراجعه شود)، اطلاعات بیشتر در مورد انتشار گازهای گلخانه­ای طبقه 15 یا موارد مرتبط با سرمایه گذاری­های آن (انتشار گازهای گلخانه­ای تامین مالی شده)؛

 (3) زمانی که در اندازه‌گیری انتشار محدوده 3 واحد تجاری اطلاعات ارائه شده توسط واحدهای تجاری درون زنجیره ارزش لحاظ شده باشد، باید مبنای آن اندازه‌گیری را توضیح دهد؛

ب. ریسک­های گذار مرتبط با اقلیم- مبلغ و درصد دارایی‌ها یا فعالیت‌های تجاری خسارت‌پذیر در برابر ریسک­های گذار مرتبط با اقلیم؛

پ. ریسک­های فیزیکی مرتبط با اقلیم- مبلغ و درصد دارایی‌ها یا فعالیت‌های تجاری خسارت‌پذیر در برابر ریسک­های فیزیکی مرتبط با اقلیم؛

ت. فرصت‌های مرتبط با اقلیم- مبلغ و درصد دارایی‌ها یا فعالیت‌های تجاری همراستا با فرصت‌های مرتبط با اقلیم؛

ث.  به‌کارگیری سرمایه - مبلغ مخارج سرمایه­ای، تامین مالی یا سرمایه‌گذاری به‌کار رفته برای ریسک­ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم؛

ج.  قیمت داخلی کربن – واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

1. توضیحی در مورد اینکه قیمت کربن در تصمیم‌گیری توسط واحد تجاری اعمال می‌شود یا خیر و اگر اعمال می‌شود، چگونه (برای مثال، تصمیمات سرمایه‌گذاری، قیمت‌گذاری انتقالی و تحلیل سناریو)؛

2. قیمت هر تن متریک انتشار گازهای گلخانه­ای که واحد تجاری برای ارزیابی هزینه‌های انتشار گازهای گلخانه­ای خود استفاده می‌کند؛

چ.  پاداش مدیریت – واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

1. شرحی از اینکه ملاحظات مرتبط با اقلیم در پاداش مدیریت اجرایی اثرگذار بوده است یا خیر و اگر اینطور است، چگونه (همچنین به بند 6(الف)(5) مراجعه شود)؛ و

2. درصدی از پاداش مدیریت اجرایی که در دوره جاری شناسایی شده و به ملاحظات مرتبط با اقلیم پیوند داشته است.

30.   در انجام افشاها برای اجرای الزامات بند 29 (ب) تا (د)، واحد تجاری باید از تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس آن است، استفاده کند.

31.   در انجام افشاها برای اجرای الزامات بند 29 (ب) تا (چ)، واحد تجاری باید به بندهای ب64 تا ب65 مراجعه کند.

32.   واحد تجاری باید معیارهای مبتنی بر صنعت، که با یک یا چند مدل کسب‌وکار خاص، فعالیت‌ها یا دیگر ویژگی‌های مشترک واحدهای تجاری فعال در یک صنعت مربوط است را افشا کند. در تعیین معیارهای مبتنی بر صنعت که واحد تجاری افشا می‌کند، واحد تجاری باید به معیارهای مبتنی بر صنعت مرتبط با موضوعات افشای توصیف شده در راهنمای مبتنی بر صنعت برای پیاده‌سازی استاندارد افشای پایداری 2، مراجعه کند و قابلیت کاربرد آنها را مدنظر قرار دهد. 


اهداف مرتبط با اقلیم

33.   یک واحد تجاری باید اهداف کمّی و کیفی مرتبط با اقلیم را که برای پایش پیشرفت در راستای دستیابی به مقاصد راهبردی خود تعیین کرده است، و همچنین اهدافی را که طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آنها است، از جمله اهداف مرتبط با انتشار گازهای گلخانه‌ای، افشا کند. واحد تجاری باید برای هر هدف موارد زیر را افشا کند:

 الف. معیار استفاده‌شده برای تعیین هدف (به بندهای ب66 و ب67 مراجعه کنید)؛

ب. هدف عملیاتی (برای مثال، کاهش، سازگاری یا مطابقت با نوآوری مبتنی بر علم)؛

پ. بخشی از واحد تجاری که هدف برای آن در نظر گرفته شده است (برای مثال، آیا هدف برای کل واحد تجاری یا فقط برای بخشی از آن، نظیر یک واحد کسب و کار خاص یا منطقه جغرافیایی خاص در نظر گرفته شده است)؛

ت. دوره‌ای که هدف برای آن در نظر گرفته شده است؛

ث. دوره پایه‌ای که میزان پیشرفت، نسبت به آن دوره اندازه‌گیری می‌شود؛

ج. نقاط عطف یا اهداف میان­مدت؛

چ. در صورت کمّی بودن هدف، مطلق یا نسبی بودن آن؛ و

ح. چگونه آخرین توافق بین­المللی در مورد تغییرات اقلیمی، از جمله تعهدات قضایی ناشی از آن توافق، موجب شکل‌گیری هدف شده است.

34. واحد تجاری باید اطلاعاتی را درباره رویکرد خود برای تعیین و بازنگری هر هدف و نحوه پایش میزان پیشرفت در دستیابی به آن هدف را افشا کند، شامل: 

الف. اینکه هدف و روش تعیین آن، توسط شخص ثالثی تأیید می‌شود یا خیر؛

ب. فرآیندهای واحد تجاری برای بازنگری آن هدف؛

 پ. معیارهای مورد استفاده برای پایش میزان پیشرفت در دستیابی به هدف؛ و

ت. هر گونه تجدیدنظر در هدف و توضیحی برای آن تجدیدنظرها.

35. واحد تجاری باید اطلاعات مربوط به عملکرد خود در مقایسه با هر یک از اهداف مرتبط با اقلیم و تجزیه و تحلیل روندها یا تغییرات در عملکرد واحد تجاری را افشا کند. 

36. برای هر هدف مرتبط با انتشار گازهای گلخانه‌ای که طبق بندهای 33 تا 35 افشا شده است، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند: 

الف. اینکه کدام یک از گازهای گلخانه­ای، به وسیله هدف پوشش داده شده است.

ب. اینکه انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 1، محدوده 2 یا محدوده 3، به وسیله هدف پوشش داده شده است یا خیر.

پ. آیا هدف مزبور، هدف مرتبط با انتشار ناخالص گازهای گلخانه­ای است یا هدف مرتبط با انتشار خالص گازهای گلخانه­ای. اگر واحد تجاری هدف مرتبط با انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای را افشا کند، ملزم به افشای جداگانه هدف مرتبط با انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای مرتبط خود نیز است (به بندهای ب68 و ب69مراجعه کنید).

ت. اینکه هدف با استفاده از رویکرد کربن زدایی بخشی، تعیین شده است یا خیر.

ث. استفاده برنامه‌ریزی‌شده واحد تجاری از اعتبارات کربن برای جبران انتشار گازهای گلخانه­ای به منظور دستیابی به هر هدف مرتبط با انتشار خالص گازهای گلخانه­ای. واحد تجاری در توضیح استفاده برنامه‌ریزی‌شده خود از اعتبارهای کربن باید با ارجاع به بندهایب70 و ب71، اطلاعاتی شامل موارد زیر را افشا کند:

1. اینکه تا چه میزان و چگونه  دستیابی به هر هدف مرتبط با انتشار خالص گازهای گلخانه­ای به استفاده از اعتبارهای کربن متکی است؛

2. کدام نهاد ثالث، اعتبارهای کربن را تأیید یا گواهی خواهند کرد؛

3. نوع اعتبار کربن، از جمله اینکه جبران اولیه مبتنی بر طبیعت یا بر اساس حذف فناورانه کربن است، و اینکه جبران اولیه، از طریق کاهش کربن حاصل می‌شود یا از طریق حذف آن؛ و

4. هر عامل دیگری که برای استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی لازم است تا معتبر بودن و یکپارچگی اعتبارهای کربنی را که واحد تجاری قصد استفاده از آن را دارد، درک کنند (برای مثال، مفروضات مربوط به استمرار جبران کربن).

37. در تشخیص و افشای معیارهای مورد استفاده برای تعیین و پایش میزان پیشرفت در راستای دستیابی به هدف توصیف شده در بند­های 33 و 34، واحد تجاری باید به معیارهای فراصنعتی (به بند 29 مراجعه شود)، و معیارهای مبتنی بر صنعت (به بند 32 مراجعه شود) مراجعه کند و قابلیت کاربرد آنها را مدنظر قرار دهد، از جمله مواردی که در استاندارد افشای پایداری مربوط توصیف شده است، یا معیارهایی که به طریقی دیگر الزامات مندرج در استاندارد افشای پایداری 1 را احراز می­کنند. 


پیوست الف: تعریف اصطلاحات

این پیوست بخش جدا‌نشدنی استاندارد افشاهای مرتبط با اقلیم است و همانند سایر بخش‌های استاندارد لازم‌الاجرا است.


اعتبار کربن

یک واحد انتشار که توسط یک برنامه اعتباردهی کربن صادر می­شود و نشان‌دهنده کاهش انتشار یا حذف گازهای گلخانه­ای است. اعتبارهای کربن با استفاده از یک ثبت الکترونیکی، به‌طور منحصر بفردی سریالی، صادر، ردیابی و لغو می­شوند.


تاب‌آوری اقلیمی

ظرفیت یک واحد تجاری برای تطبیق با تغییرات، تحولات یا عدم‌اطمینان­های مرتبط با اقلیم است. تاب‌آوری اقلیمی شامل ظرفیت مدیریت ریسک­های مرتبط با اقلیم و منتفع شدن از فرصت‌های مرتبط با اقلیم، از جمله توانایی مواجهه و سازگاری با ریسک­های گذار و فیزیکی مرتبط با اقلیم است. تاب‌آوری اقلیمی یک واحد تجاری هم شامل تاب‌آوری راهبردی و هم تاب‌آوری عملیاتی آن در برابر تغییرات، تحولات و عدم اطمینان­های مرتبط با اقلیم می‌شود.


ریسک‌های فیزیکی مرتبط با اقلیم

ریسک‌های ناشی از تغییرات اقلیمی که می‌تواند رویدادمحور (حاد) یا ناشی از تغییرات طولانی‌مدت (مزمن) در الگوهای اقلیمی باشد. ریسک‌های فیزیکی حاد ناشی از رویدادهای مرتبط با آب و هوا مانند طوفان، سیل، خشکسالی یا موج گرما است که شدت و فراوانی آنها در حال افزایش است. ریسک‌های فیزیکی مزمن ناشی از تغییرات طولانی‌مدت در الگوهای اقلیمی از جمله تغییرات بارندگی و دما است که می‌تواند منجر به افزایش سطح دریا، کاهش دسترسی به آب، از دست دادن تنوع زیستی و تغییرات در بهره‌وری خاک شود.

این ریسک‌ها ممکن است پیامدهای مالی برای یک واحد تجاری داشته باشد، مانند هزینه‌های ناشی از آسیب مستقیم به دارایی­ها، یا آثار غیرمستقیم اختلال در زنجیره تامین. همچنین عملکرد مالی واحد تجاری ممکن است تحت تأثیر تغییرات در دسترسی به آب و کیفیت و یافتن منابع آب، و تغییرات شدید دمایی موثر بر محل، عملیات، زنجیره تامین، نیازهای حمل و نقل و سلامت و ایمنی کارکنان واحد تجاری قرار گیرد.

 

ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم

ریسک‌های مرتبط با اقلیم به آثار منفی بالقوه تغییرات اقلیمی بر یک واحد تجاری اشاره دارد. این ریسک‌ها به ریسک‌های فیزیکی مرتبط با اقلیم و ریسک‌های گذار مرتبط با اقلیم طبقه­بندی می‌شود.

فرصت‌های مرتبط با اقلیم به آثار مثبت بالقوه ناشی از تغییرات اقلیمی برای یک واحد تجاری اشاره دارد. تلاش برای کاهش انتشار و سازگاری با تغییرات اقلیمی می‌تواند فرصت‌های مرتبط با اقلیم را برای واحدهای تجاری ایجاد کند.


طرح گذار مرتبط با اقلیم

جنبه‌ای از راهبرد کلی یک واحد تجاری که اهداف، اقدامات یا منابع آن واحد برای گذار به سمت اقتصاد کم‌کربن را نشان می‌دهد، شامل اقداماتی از قبیل کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.


ریسک‌های گذار مرتبط با اقلیم

ریسک‌هایی که ناشی از تلاش‌هایی برای گذار به اقتصاد کم‌کربن‌ است. ریسک‌های گذار شامل ریسک‌های سیاستگذاری، حقوقی، فن‌آوری، بازار و شهرت است. این ریسک‌ها می‌تواند پیامدهای مالی، نظیر افزایش هزینه‌های عملیاتی یا کاهش ارزش دارایی­ها به دلیل مقررات جدید یا مقررات اصلاح شده مرتبط با اقلیم، برای یک واحد تجاری داشته باشد. عملکرد مالی واحد تجاری نیز می‎تواند با تغییر تقاضای مصرف‌کنندگان و توسعه و استقرار فن‌آوری جدید تحت تأثیر قرار گیرد.


معادل دی اکسید کربن

واحد اندازه­گیری جهانی برای نشان دادن پتانسیل گرمایش جهانی هر گاز گلخانه­ای، که بر حسب پتانسیل گرمایش جهانی یک واحد دی اکسید کربن بیان می­شود. این واحد برای ارزیابی انتشار (یا اجتناب از انتشار) گازهای گلخانه‌ای متفاوت بر اساس یک مبنای مشترک استفاده می‌شود.


انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین مالی شده

سهمی از انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای یک سرمایه‌پذیر یا طرف مقابل که به وام‌های اعطا شده به طرف مقابل و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده توسط واحد تجاری در سرمایه‌پذیر منتسب می‌شود. این انتشارها بخشی از محدوده 3 طبقه 15 (سرمایه‌گذاری­ها) طبق تعریف مندرج در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری زنجیره ارزش شرکت (محدوده 3) (2011) است.

 

پتانسیل گرمایش جهانی

ضریبی که تأثیر نیروی تابشی (درجه آسیب به اتمسفر) یک واحد گاز گلخانه­ای معین را نسبت به یک واحد دی­اکسید کربن توصیف می­کند.

 

گازهای گلخانه‌ای

هفت گاز گلخانه­ای فهرست شده در پروتکل کیوتو - دی اکسید کربن (CO2)، متان (CH4)، اکسید نیتروس (N2O)، هیدروفلوئوروکربن­ها (HFCs)، تری فلوراید نیتروژن (NF3)، پرفلوئوروکربن­ها (PFC)، و هگزا فلوراید گوگرد (SF6).


انتشار غیرمستقیم گازهای گلخانه‌ای

انتشارهایی که نتیجه فعالیت‌های یک واحد تجاری است، اما منشا وقوع آن تحت مالکیت یا کنترل واحد تجاری دیگری است.

 

قیمت داخلی کربن

قیمت استفاده شده توسط واحدهای تجاری برای ارزیابی پیامدهای مالی تغییرات در الگوهای سرمایه‌گذاری، تولید و مصرف، و پیشرفت بالقوه در فن‌آوری و مخارج کاهش آتی انتشار گازهای گلخانه‌ای است. واحد تجاری می‌تواند برای طیفی از کاربردهای تجاری از قیمت داخلی کربن استفاده کند. دو نوع قیمت داخلی کربن که معمولاً توسط واحدهای تجاری استفاده می‌شود، عبارتند از:

الف. قیمت سایه، بهای تمام شده نظری یا مبلغ فرضی است که واحد تجاری آن را متحمل نمی‌شود، اما می‌توان از آن در درک پیامدهای اقتصادی یا ایجاد توازن برای مواردی مانند پیامدهای ریسک، سرمایه‌گذاری‌های جدید، خالص ارزش فعلی پروژه‌ها و هزینه-فایده نوآوری‌های مختلف استفاده کرد؛ و

ب. مالیات یا کارمزد داخلی، قیمت کربنی است که بر مبنای انتشار گازهای گلخانه‌ای به یک فعالیت تجاری، خط تولید یا سایر واحدهای واحد تجاری تحمیل می‌شود (این مالیات‌ها یا کارمزدهای داخلی مشابه قیمت‌گذاری انتقالی داخلی هستند). 


آخرین توافق بین المللی در مورد تغییرات اقلیم

توافقی است که توسط دولت­ها به عنوان اعضای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیم برای مبارزه با تغییرات اقلیمی صورت گرفته است. در این توافق­ها، مِلاک‌ها و اهدافی برای کاهش گازهای گلخانه­ای تعیین می­شود.


انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 1

انتشار مستقیم گازهای گلخانه‌ای که منشا آن تحت مالکیت یا کنترل یک واحد تجاری است.

 

انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2

انتشار غیرمستقیم گازهای گلخانه­ای ناشی از تولید برق، بخار، گرمایش یا سرمایش مورد مصرف یک واحد تجاری، که خریداری یا دریافت شده است. 

برق خریداری‌شده و دریافت‌شده، برقی است که خریداری شده یا به شکل دیگری وارد مرز یک واحد تجاری می‌شود. انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 2 به‌طور فیزیکی در تاسیساتی که در آن برق تولید می‌شود، رخ می‌دهد.


انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3

انتشار غیرمستقیم گازهای گلخانه‌ای (خارج از انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2) که در زنجیره ارزش واحد تجاری، شامل انتشارهای بالادستی و پایین‌دستی، رخ می‌دهد. انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 شامل طبقه­بندی محدوده 3 در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری زنجیره ارزش شرکت (محدوده 3) (2011) است.

 

طبقه‌بندی محدوده 3

انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3، طبق پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری زنجیره ارزش شرکت (محدوده 3) (2011)، به 15 دسته زیر طبقه‌بندی می‌شود:

  • (1) کالاها و خدمات خریداری‌شده؛
  • (2) کالاهای سرمایه‌ای؛
  • (3) فعالیت‌های مرتبط با سوخت و انرژی که در انتشارگاز گلخانه­ای محدوده 1 یا انتشارگاز گلخانه­ای محدوده 2 گنجانده نشده است؛
  • (4) حمل و نقل و توزیع بالادستی؛
  • (5) پسماندهای تولید شده در عملیات؛
  • (6) سفر کاری؛
  • (7) ایاب و ذهاب کارکنان؛
  • (8) دارایی‌های اجاره‌ای بالادستی؛
  • (9) حمل و نقل و توزیع پایین‌دستی؛ 
  • (10) فراوری محصولات فروخته‌شده؛
  • (11) استفاده از محصولات فروخته‌شده؛
  • (12) نحوه برخورد با محصولات فروخته‌شده در پایان عمر آنها؛
  • (13) دارایی‌های اجاره‌ای پایین‌دستی؛
  • (14) فرانشیزها؛ و
  • (15) سرمایه‌گذاری‌ها.

 

اصطلاحاتی که در سایر استانداردها تعریف شده است و در این استاندارد با همان معانی استفاده می‌شود.

مدل کسب و کار

سیستم واحد تجاری برای تبدیل داده‌ها به ستانده‌ها و پیامدها از طریق فعالیت‌های واحد تجاری که هدف آن تحقق اهداف راهبردی واحد تجاری و ارزش آفرینی در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت است.


موضوع افشا

ریسک یا فرصت خاص مرتبط با پایداری که مبتنی بر فعالیت‌های انجام شده توسط واحدهای تجاری در یک صنعت خاص است، و در استانداردهای افشای پایداری یا در استانداردهای هیئت استانداردهای حسابداری پایداری مشخص شده است.


گزارش­های مالی با مقاصد عمومی

گزارش­هایی که در مورد واحد گزارشگر اطلاعات مالی ارائه می‌کند که برای استفاده کنندگان اصلی در تصمیم­گیری­ بابت تامین منابع برای واحد تجاری، مفید است. این تصمیمات موارد زیر را در بر می­گیرد:

الف. خرید، فروش یا نگهداری ابزارهای مالکانه و ابزارهای بدهی؛

ب. اعطای تسهیلات و انواع دیگر اعتبار؛ یا

پ. اعمال حق رای یا نوع دیگری از نفوذ بر اقدامات مدیریت که بر استفاده از منابع اقتصادی واحد تجاری تأثیرگذار است.

گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی شامل صورت‌های مالی با مقاصد عمومی و افشاهای مالی مرتبط با پایداری واحد تجاری است اما محدود به آن نمی‌شود. 


غیر عملی

به‌کارگیری یک الزام زمانی غیرعملی است که واحد تجاری نتواند پس از انجام هر تلاش معقولی آن را به کار گیرد.


استفاده‌کنندگان اصلی گزارشگر‌های مالی با مقاصد عمومی (استفاده‌کنندگان اصلی)

سرمایه‌گذاران، وام‌دهندگان و سایر اعتباردهندگان فعلی و بالقوه.


زنجیره ارزش

مجموعه کاملی از تعاملات، منابع و روابط مربوط به مدل کسب و کار واحد گزارشگر و محیط خارجی که در آن فعالیت می‌کند.

زنجیره ارزش شامل تعاملات، منابع و روابطی است که یک واحد تجاری برای تولید محصولات یا ارائه خدمات خود -از ایده اولیه تا تحویل، مصرف و پایان عمر آنها- استفاده و به آنها وابسته است و شامل موارد زیر است:

  • تعاملات، منابع و روابطی که در عملیات واحد تجاری وجود دارند، از قبیل منابع انسانی؛
  • تعاملات، منابع و روابطی که در مسیر عرضه، بازاریابی و توزیع آن قرار دارند، مانند تامین مواد و خدمات، فروش و تحویل محصولات و خدمات؛ و

محیط‌های مالی، جغرافیایی، سیاسی و مقرراتی که واحد تجاری در آن فعالیت می‌کند. 


پیوست ب: راهنمای به‌کارگیری

 این پیوست بخش جدا‌نشدنی استاندارد افشاهای مرتبط با اقلیم است و همانند سایر بخش‌های استاندارد، لازم‌الاجرا است.


تاب­آوری اقلیمی (بند 22)

ب1.  بند 22 واحد تجاری را ملزم می‌کند که از تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم برای ارزیابی تاب‎آوری اقلیمی خود با بهره‌گیری از رویکردی متناسب با شرایط آن استفاده کند[1]. واحد تجاری ملزم به استفاده از رویکردی برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم است که آن را قادر می‌سازد تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی را که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، در نظر بگیرد. بندهای ب2 تا ب18 در مورد چگونگی استفاده واحد تجاری از تحلیل سناریو برای ارزیابی تاب­آوری اقلیمی رهنمودی ارائه می‌کند. به‌طور مشخص: 

الف. در بندهایب2 تا ب7 عواملی که واحد تجاری باید هنگام ارزیابی شرایط خود در نظر بگیرد، مشخص می‌شود؛

ب.  در بندهای ب8 تا ب15 عواملی که واحد تجاری باید هنگام تعیین رویکرد مناسب برای تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم در نظر بگیرد، مشخص می‌شود؛ و

 پ. در بندهای ب16 تا ب18 عوامل دیگری که واحد تجاری باید به منظور تعیین رویکرد خود برای تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم در طول زمان در نظر بگیرد، مشخص می‌شود.


ارزیابی شرایط

ب2.  واحد تجاری باید از رویکردی برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم استفاده کند که متناسب با شرایط آن در زمان انجام تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم باشد (به بند ب3 مراجعه شود). واحد تجاری باید برای ارزیابی شرایط خود موارد زیر را در نظر بگیرد:

الف. قرار گرفتن واحد تجاری در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم (به بندهای ب4 و ب5 مراجعه شود)؛ و

ب. مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس واحد تجاری برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم (به بندهای ب6 و ب7  مراجعه شود).

ب3.  واحد تجاری باید هر زمان که تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم خود را انجام می‌دهد، شرایط خود را ارزیابی کند. برای مثال، یک واحد تجاری که هر سه سال یک بار تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم خود را انجام می‌دهد تا با چرخه برنامه‌ریزی راهبردی خود هماهنگ شود (به بند ب18 مراجعه شود)، باید برای این منظور، قرارگرفتن در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم و مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس در آن زمان را مجددا مدنظر قرار دهد.


قرار گرفتن در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم

ب4.  واحد تجاری باید در ارزیابی شرایط خود و هنگام تعیین رویکردی که برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم خود استفاده می­کند، قرار گرفتن در معرض ریسک‌ها و فرصت­های مرتبط با اقلیم را در نظر بگیرد. این ملاحظات زمینه لازم برای درک مزایای بالقوه استفاده از یک رویکرد خاص برای تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم را فراهم می­­کند. برای مثال، اگر واحد تجاری به میزان زیادی در معرض ریسک مرتبط با اقلیم قرار بگیرد، برای تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم، استفاده از یک رویکرد کمّی‌تر یا به لحاظ فنی پیچیده‌تر، منافع بیشتری برای واحد تجاری و استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی خواهد داشت. در صورتی که واحد تجاری در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم کم یا نسبتاً کمتر قرار گیرد، احتمال کمتری وجود دارد که استفاده از یک رویکرد کمّی یا به لحاظ فنی پیچیده، منافعی برای استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی داشته باشد. این بدان معناست که - با فرض یکسان بودن سایر شرایط - هر چه واحد تجاری بیشتر در معرض ریسک‌ها یا فرصت‌های مرتبط با اقلیم قرار گیرد، احتمال بیشتری وجود دارد که تصمیم بگیرد از رویکرد فنی پیچیده‌تری از تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم استفاده کند.

ب5.  این استاندارد واحد تجاری را ملزم می‌کند تا ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم را که در معرض آن قرار دارد، مشخص کند (به بند 10 مراجعه شود) و اطلاعات مربوط به فرآیندی را که واحد تجاری برای تشخیص، ارزیابی، اولویت‌بندی و پایش آن ریسک‌ها و فرصت‌ها استفاده می‌کند، افشا کند (به بند 25 مراجعه شود). اطلاعاتی که واحد تجاری طبق بندهای 10 و 25 افشا می‌کند، می‌تواند بیانگر توجه واحد تجاری به ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیمی باشد که در معرض آنها قرار می‌گیرد.


مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس

ب6.  واحد تجاری باید مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس را هنگام تعیین رویکرد مناسب برای استفاده به منظور تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم در نظر بگیرد. این مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع ممکن است شامل مهارت­ها، قابلیت‌ها و منابع درون‌سازمانی و برون‌سازمانی باشد. مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس واحد تجاری، زمینه‌ای را فراهم می‌کند تا واحد تجاری توجه خود را به هزینه‌های بالقوه و سطح تلاش مورد نیاز یک رویکرد خاص برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم، معطوف دارد. برای مثال، اگر واحدی به تازگی درصدد استفاده از تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم برای ارزیابی تاب‎آوری اقلیمی برآمده باشد، ممکن است نتواند بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، از یک رویکرد کمّی‌ یا به لحاظ فنی پیچیده، برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم استفاده کند. به بیان دیگر، اگر منابع در دسترس واحد تجاری باشد، می‌تواند برای کسب یا توسعه مهارت‌ها و قابلیت‌های لازم، سرمایه‌گذاری کند.

ب7.  تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم می‌تواند منبع‌بر باشد و ممکن است - از طریق یک فرآیند یادگیری مکرر - در چرخه‌های برنامه­ریزی چندگانه توسعه داده و اصلاح شود. با تکرار تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم، احتمالاً مهارت‌ها و قابلیت‌هایی توسعه می‌یابد که واحد تجاری را قادر می‌سازد رویکرد خود برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم در طول زمان را تقویت کند. برای مثال، اگر واحد تجاری هنوز از تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم استفاده نکرده باشد یا در صنعتی فعالیت کند که در آن، تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم معمولاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، ممکن است برای توسعه مهارت‌ها و قابلیت‌های خود به زمان بیشتری نیاز داشته باشد. در مقابل، در صورتی که واحد تجاری در صنعتی فعال باشد که در آن، تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم رویه‌ای تثبیت شده است - مانند مواد استخراجی و فرآوری مواد معدنی –انتظار می‌رود مهارت‌ها و قابلیت‌های لازم را از طریق تجربه خود تقویت کرده باشد.


تعیین رویکرد مناسب

ب8.  واحد تجاری باید رویکردی را برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم تعیین کند که بتواند با استفاده از آن، تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی را که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، در نظر بگیرد. تعیین رویکرد باید با ارزیابی قرار گرفتن واحد تجاری در معرض ریسک­ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم (به بندهای ب4 تا ب5 مراجعه شود) و مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس آن (به بندهای ب6 تا ب7 مراجعه کنید) انجام شود. انجام این کار شامل موارد زیر است: 

الف. انتخاب ورودی‌ها برای تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم (به بندهای ب11 تا ب13 مراجعه شود)؛ و

 ب. انتخاب رویکردهای تحلیلی در مورد چگونگی انجام تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم (به بندهای ب14 تا ب15 مراجعه شود).

ب9.  اطلاعات معقول و قابل‌پشتیبان شامل اطلاعاتی درباره رویدادهای گذشته، شرایط فعلی و پیش‌بینی‌ شرایط آتی است. همچنین شامل اطلاعات کمّی یا کیفی و اطلاعاتی است که از یک منبع برون‌سازمانی به دست آمده یا در مالکیت واحد تجاری می‌باشد و یا در داخل آن ایجاد شده است.

ب10. واحد تجاری برای تعیین ترکیبی از ورودی‌ها و رویکردهای تحلیلی، نیازمند استفاده از قضاوت خواهد بود. با تعیین ترکیبی از ورودی‌ها و رویکردهای تحلیلی، واحد تجاری می‌تواند تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی را که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس آن است، در نظر بگیرد. میزان قضاوت مورد نیاز، به در دسترس بودن اطلاعات تفصیلی وابسته است. با افزایش افق زمانی و کاهش در دسترس بودن اطلاعات تفصیلی، میزان قضاوت مورد نیاز افزایش می‌یابد.


انتخاب ورودی­ها

ب11. وقتی واحد تجاری ورودی‌ها را برای استفاده در تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم انتخاب می‌کند، باید تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی را که بدون هزینه یا تلاش بیش از حد، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است - شامل سناریوها، متغیرها و سایر ورودی‌ها، در نظر بگیرد. ورودی‌های مورد استفاده در تحلیل سناریو ممکن است شامل اطلاعات کیفی یا کمّی باشد و از یک منبع برون‌سازمانی به دست آمده یا در داخل واحد تجاری ایجاد شده باشد. برای مثال، فرض می‌شود سناریوهای مرتبط با اقلیم در دسترس عموم - از منابع معتبر - که روندهای آتی و مسیرهای متفاوت دستیابی به نتایج قابل قبول را توصیف می‌کنند، بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز در دسترس واحد تجاری هستند.

ب12. هنگام انتخاب سناریوها، متغیرها و سایر ورودی‌ها برای استفاده در تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم، واحد تجاری ممکن است، برای مثال، از یک یا چند سناریو مرتبط با اقلیم - از جمله سناریوهای بین‌المللی و منطقه‌ای - استفاده کند که به صورت عمومی و رایگان از منابع معتبر در دسترس هستند. واحد تجاری باید مبنای معقول و قابل پشتیبان برای استفاده از یک سناریو یا مجموعه­ای از سناریوهای خاص داشته باشد. برای مثال، واحد تجاری دارای عملیات متمرکز در حوزه مقرراتی که در آن، برای انتشار گازهای گلخانه‌ای مقررات وجود دارد یا احتمالاً در آینده وضع خواهد شد، ممکن است به این نتیجه برسد که انجام تحلیل با استفاده از سناریویی مطابق با یک گذار مقرر به اقتصاد کم‌کربن یا مطابق با تعهدات حوزه مقرراتی به موجب آخرین توافقنامه بین‌المللی در مورد تغییرات اقلیم مناسب است. از سوی دیگر، برای مثال، واحد تجاری که بیشتر در معرض ریسک‌های فیزیکی مرتبط با اقلیم قرار دارد، ممکن است تشخیص دهد که انجام تحلیل با استفاده از سناریوی محلی مرتبط با اقلیم که سیاست‌های جاری را در نظر می‌گیرد، مناسب است.

ب13. واحد تجاری در بررسی معقول و قابل پشتیبان بودن ورودی‌های انتخاب شده، باید هدف بند 22 را در نظر بگیرد. طبق بند 22، واحد تجاری ملزم به افشای اطلاعاتی است که استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها، تاب‎آوری راهبرد و مدل کسب‌وکار واحد تجاری در برابر تغییرات، تحولات و عدم‌اطمینان­های مرتبط با اقلیم، با در نظر گرفتن ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم مشخص شده توسط واحد تجاری، را درک کنند. این بدان معناست که ورودی‌های تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم واحد تجاری باید با شرایط واحد تجاری مربوط باشد، برای مثال، به فعالیت‌های خاصی که واحد تجاری انجام می‌دهد و موقعیت جغرافیایی که این فعالیت‌ها انجام می­شود، مرتبط باشد.


انتخاب رویکرد­های تحلیلی

ب14. ارزیابی تاب‌آوری واحد تجاری نه تنها از طریق ورودی‌های منفرد بر حسب تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم آن، بلکه از طریق اطلاعاتی که در ترکیب این ورودی‌ها برای انجام تحلیل ایجاد می‌کند نیز انجام می‌شود. واحد تجاری باید رویکرد‎های تحلیلی (برای مثال، استفاده از تحلیل کیفی یا مدل‌سازی کمّی) را اولویت دهد که بتواند با استفاده از آنها، تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبانی را که بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، در نظر بگیرد. برای مثال، اگر واحد تجاری بتواند - بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز – از مسیرهای چندگانه مرتبط با یک هدف معین در مورد قیمت کربن (برای مثال، یک هدف 1.5 درجه سانتیگرادی) استفاده کند، این تحلیل، با فرض اینکه آسیب‌پذیری واحد تجاری از ریسک‌ها را در نظر گرفته باشد، احتمالاً ارزیابی تاب­آوری واحد تجاری را تقویت می­کند.

ب15. اطلاعات کمّی اغلب واحد تجاری را قادر می‌سازد تا ارزیابی قوی­تری از تاب‎آوری اقلیمی خود انجام دهد. با وجود این، اطلاعات کیفی (از جمله تشریح سناریو)، چه به تنهایی یا همراه با داده‌های کمّی، می‌تواند مبنایی معقول و قابل‌پشتیبان برای ارزیابی تاب‌آوری واحد تجاری فراهم کند.


ملاحظات بیشتر

ب16. تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم یک رویه عمل در حال تکامل است و بنابراین، رویکردی که یک واحد تجاری استفاده می‌کند احتمالاً در طول زمان تغییر نماید. همانطور که در بندهای ب2 تا ب7 توضیح داده شد، واحد تجاری باید رویکرد خود را برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم بر اساس شرایط خاص خود، شامل قرارگرفتن واحد تجاری در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم و مهارت‌ها، قابلیت‌ها و منابع در دسترس برای تحلیل سناریو تعیین کند. این شرایط نیز احتمالاً در طول زمان تغییر می‏کند. بنابراین، نیازی به یکسان بودن رویکرد واحد تجاری برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم طی دوره‌های گزارشگری یا چرخه‌های برنامه‌ریزی راهبردی نیست (به بند ب18 مراجعه شود).

ب17. واحد تجاری ممکن است در صورتی که استفاده از رویکرد ساده‌تری برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم، مانند تشریح سناریو کیفی، مناسب شرایط آن باشد، از آن رویکرد استفاده کند. برای مثال، اگر واحد تجاری اکنون مهارت‌ها، قابلیت‌ها یا منابع لازم برای انجام تحلیل کمّی سناریو مرتبط با اقلیم را نداشته باشد، اما به میزان زیادی در معرض ریسک مرتبط با اقلیم قرار داشته باشد، ممکن است در ابتدا از رویکرد ساده‌تری برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم استفاده کند، اما شایستگی‎های خود را از طریق تجربه بهبود دهد و بنابراین، رویکرد پیشرفته‌تر کمّی را برای تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم در طول زمان اعمال ­کند. واحد تجاری که به میزان زیادی در معرض ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم قرار دارد، و به مهارت‌ها، قابلیت‌ها یا منابع لازم دسترسی دارد، ملزم به اعمال رویکرد کمّی پیشرفته‌تر برای تحلیل سناریوهای مرتبط با اقلیم است.

ب18. اگرچه طبق بند 22، واحد تجاری ملزم به افشای اطلاعات مربوط به تاب­آوری اقلیمی خود در هر تاریخ گزارشگری است، واحد تجاری ممکن است تحلیل سناریو مرتبط با اقلیم را در راستای چرخه برنامه‌ریزی راهبردی خود، شامل یک چرخه برنامه‌ریزی راهبردی چند ساله (برای مثال، هر سه تا پنج سال) انجام دهد. بنابراین، در برخی از دوره‌های گزارشگری، اگر واحد تجاری سالانه تحلیل سناریو را انجام ندهد، افشاهای واحد تجاری طبق بند 22(ب) می­تواند نسبت به دوره گزارشگری قبلی بدون تغییر باقی بماند. واحد تجاری باید تحلیل سناریوی مرتبط با اقلیم را حداقل در راستای چرخه برنامه‌ریزی راهبردی خود به روز کند. با این وجود، ارزیابی تاب­آوری واحد تجاری باید سالانه انجام شود تا بینش به‌روز شده‌ای درباره پیامدهای عدم­اطمینان اقلیمی برای مدل کسب و کار و راهبرد واحد تجاری منعکس شود. به این ترتیب، افشای واحد تجاری طبق بند 22 (الف) - یعنی نتایج ارزیابی تاب‌آوری واحد تجاری - باید در هر دوره گزارشگری به روز شود.


گازهای گلخانه­ای (بند 29(الف))

انتشار گازهای گلخانه­ای

اجازه استفاده از اطلاعات دوره گزارشگری متفاوت با دوره گزارشگری واحد تجاری در شرایط خاص

ب19. واحد تجاری ممکن است دارای دوره گزارشگری متفاوت از دوره گزارشگری برخی یا همه واحدهای تجاری در زنجیره ارزش خود باشد. چنین تفاوتی به این معنی است که اطلاعات انتشار گازهای گلخانه­ای این واحدهای تجاری برای دوره گزارشگری واحد تجاری، ممکن است به آسانی در دسترس واحد تجاری نباشد تا از آن برای افشای اطلاعات خود استفاده کند. در چنین شرایطی، واحد تجاری مجاز است انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را طبق بند 29 (الف)(1) با استفاده از اطلاعات دوره‌های گزارشگری که با دوره گزارشگری خود متفاوت است، اندازه‌گیری کند، مشروط بر اینکه: 

الف. واحد تجاری بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز برای اندازه‌گیری و افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای خود، از جدیدترین داده‌های موجود آن واحدهای تجاری در زنجیره ارزش خود استفاده ‌کند؛ 

ب. طول دوره‌های گزارشگری یکسان باشد؛ و

 پ. واحد تجاری آثار رویدادها و تغییرات عمده در شرایط (مرتبط با انتشار گازهای گلخانه‌ای خود) واقع شده بین تاریخ گزارشگری واحدهای تجاری در زنجیره ارزش خود و تاریخ گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی واحد تجاری را افشا کند.


تجمیع گازهای گلخانه‌ای بر حسب معادل دی اکسید کربن با استفاده از مقادیر پتانسیل گرمایش جهانی

ب20. طبق بند 29(الف)، واحد تجاری ملزم است انتشار گازهای گلخانه­ای ناخالص مطلق تولید شده در طول دوره گزارشگری را که به صورت تن متریک معادل دی­اکسید کربن بیان می‌شود، افشا کند. برای رعایت این الزام، واحد تجاری باید هفت گاز گلخانه­ای تشکیل‌دهنده را بر حسب مقادیر معادل دی­اکسیدکربن تجمیع کند.

ب21. اگر واحد تجاری برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود، از اندازه‌گیری مستقیم استفاده کند، ملزم به تبدیل هفت گاز گلخانه‌ای تشکیل‌دهنده به مقدار معادل دی­اکسیدکربن با استفاده از مقادیر پتانسیل گرمایش جهانی بر اساس یک افق زمانی 100 ساله، که مبتنی بر آخرین ارزیابی هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم موجود در تاریخ گزارشگری است، می‌باشد.

ب22. اگر واحد تجاری برای برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای خود، از ضرایب انتشار استفاده کند، باید به عنوان مبنایی برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود از ضرایب انتشاری استفاده کند که به بهترین نحو فعالیت واحد تجاری را نشان می‌دهد (به بند ب29 مراجعه شود). اگر این ضرایب انتشار، قبلاً گازهای تشکیل‌دهنده را به مقادیر معادل دی­اکسیدکربن تبدیل کرده باشند، واحد تجاری الزامی به محاسبه مجدد ضرایب انتشار با استفاده از مقادیر پتانسیل گرمایش جهانی ندارد. با وجود این، اگر واحد تجاری از ضرایب انتشاری استفاده کند که به مقادیر معادل دی­اکسیدکربن تبدیل نمی­شوند، آن واحد باید از مقادیر پتانسیل گرمایش جهانی استفاده کند.


پروتکل گاز گلخانه­ای

ب23. طبق بند 29(الف)(2) واحد تجاری ملزم است که انتشار گازهای گلخانه­ای اندازه‌گیری شده طبق پروتکل گازهای گلخانه­ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) را افشا کند. لازم به توضیح است که  واحد تجاری باید الزامات موجود در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) را تنها به میزانی اعمال کند که با الزامات این استاندارد در تضاد نباشد. برای مثال، پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) واحد تجاری را ملزم به افشای انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3 نمی­کند، با وجود این، واحد تجاری موظف است انتشارهای گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 را طبق بند 29 (الف) افشا کند.

ب24. واحد تجاری موظف است برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه­ای خود از پروتکل گازهای گلخانه­ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) استفاده کند، مگر اینکه واحد تجاری توسط بورس اوراق بهاداری که واحد تجاری در آن پذیرفته شده است یا مرجع ذیصلاح دیگر ملزم شود از روش دیگری استفاده کند. اگر واحد تجاری مورد نظر توسط بورس اوراق بهاداری که واحد تجاری در آن پذیرفته شده است یا مرجع ذیصلاح دیگر ملزم به استفاده از روش متفاوتی برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود باشد، مجاز است تا زمانی که الزامات آن بورس یا مرجع کاربرد دارد، به جای استفاده از پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004)، آن الزامات را رعایت کند. 

ب25. در برخی شرایط، واحد تجاری ممکن است مشمول الزامات مقرر توسط یک مرجع ذیصلاح برای افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای خود برای بخش خاصی از واحد تجاری یا برخی از انتشارهای گازهای گلخانه‌ای خود باشد (برای مثال، فقط برای محدوده 1 و محدوده 2 انتشار گازهای گلخانه­ای). در چنین شرایطی، رعایت الزامات آن مرجع، واحد تجاری را از به‌کارگیری الزامات این استاندارد برای افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 1، محدوده 2 و محدوده 3 واحد تجاری به‌عنوان یک مجموعه واحد، مستثنی نمی‌کند.


رویکرد اندازه‌­گیری، ورودی­ها و مفروضات

ب26. طبق بند 29(الف)(3)، واحد تجاری ملزم به افشای رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضاتی است که برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود استفاده می‌کند. به عنوان بخشی از این الزام، واحد تجاری باید اطلاعاتی در خصوص موارد زیر ارائه کند: 

الف. رویکرد اندازه‌گیری که واحد تجاری طبق پروتکل گازهای گلخانه­ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) استفاده می‌کند (به بندب27 مراجعه شود)؛

ب. روش اجرایی در صورتی که واحد تجاری از پروتکل گازهای گلخانه­ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) استفاده نمی‌کند و از رویکرد اندازه‌گیری واحد تجاری استفاده می‌کند (به بندب28 مراجعه شود)؛ و

 پ. ضرایب انتشاری که واحد تجاری استفاده می‌کند (به بندب29 مراجعه شود).


رویکرد اندازه‌گیری تعیین شده در پروتکل گازهای گلخانه­ای

ب27. پروتکل گازهای گلخانه­ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) شامل رویکردهای اندازه­گیری متفاوتی است که واحد تجاری ممکن است هنگام اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه­ای خود از آنها استفاده کند. در افشای اطلاعات طبق بند 29(الف)(3)، واحد تجاری ملزم است اطلاعات مربوط به رویکرد اندازه‌گیری مورد استفاده خود را افشا کند. برای مثال، زمانی که واحد تجاری، انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را که طبق پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) اندازه‌گیری شده است، افشا می‌کند، واحد تجاری ملزم به استفاده از رویکرد کنترل یا سهام مالکانه است. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند: 

الف. رویکردی که برای تعیین انتشار گازهای گلخانه‌ای خود استفاده می‌کند (برای مثال، رویکرد کنترل یا سهام مالکانه در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004))؛و

 ب. دلیل یا دلایل انتخاب رویکرد اندازه‌گیری واحد تجاری و نحوه ارتباط آن رویکرد با هدف افشا در بند 27.


سایر روش‌ها و رویکردهای اندازه­گیری

ب28. هنگامی که واحد تجاری انتشار گازهای گلخانه­ای خود را که طبق روش دیگری اندازه‌گیری شده است، با به‌کارگیری بندهای 29(الف)(2)، ب24 و ب25 یا پ4(الف) افشا می­کند، باید موارد زیر را افشا نماید: 

الف. روش و رویکرد اندازه‌گیری که واحد تجاری برای تعیین انتشار گازهای گلخانه­ای خود استفاده می‌کند؛و

 ب. دلیل یا دلایل انتخاب روش و رویکرد اندازه‌گیری واحد تجاری و نحوه ارتباط آن رویکرد با هدف افشا در بند 27.


ضرایب انتشار

ب29. واحد تجاری به عنوان بخشی از افشای رویکرد اندازه­گیری، ورودی‌ها و مفروضات، باید اطلاعاتی را افشا کند تا استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند با استفاده از آنها درک کنند که واحد تجاری از کدام ضرایب انتشار در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود استفاده می‌کند. این استاندارد ضرایب انتشاری را که واحد تجاری ملزم به استفاده آن در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه­ای خود است، مشخص نمی­کند. بلکه، این استاندارد واحد تجاری را ملزم می‌کند تا از ضرایب انتشاری استفاده کند که به بهترین نحو فعالیت واحد تجاری را به‌عنوان مبنای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای آن نشان می‌دهد.


انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2

ب30. طبق بند 29(الف)(5)، واحد تجاری ملزم است انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 2 مبتنی بر مکان خود را افشا کند و اطلاعاتی درباره هر گونه ابزارهای قراردادی که واحد تجاری منعقد کرده است و برای درک استفاده‌کنندگان از انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 2 واحد تجاری ضروری است، ارائه کند. لازم به توضیح است که واحد تجاری موظف است انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 2 خود را با استفاده از رویکرد مبتنی بر مکان افشا کند و تنها در صورتی ملزم به ارائه اطلاعات در مورد ابزارهای قراردادی است که چنین ابزارهایی وجود داشته باشد و اطلاعات مربوط به آنها به درک استفاده‌کنندگان از انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 2 واحد تجاری کمک کند.

ب31. ابزارهای قراردادی عبارتند از هر نوع قراردادی بین واحد تجاری و طرف دیگر برای خرید و فروش انرژی همراه با ویژگی‌های مربوط به تولید انرژی یا برای ادعاهای جداگانه منتسب به انرژی (ادعاهای جداگانه منتسب به انرژی، مربوط به خرید و فروش انرژی است که جداگانه است و متمایز از ابزارهای قراردادی منتسب به گازهای گلخانه­ای است). انواع مختلفی از ابزارهای قراردادی در بازارهای مختلف موجود است و واحد تجاری ممکن است اطلاعات مربوط به انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 2 مبتنی بر بازار خود را به عنوان بخشی از افشای خود، افشا کند.


انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3

ب32. طبق بند 29(الف)(6)، واحد تجاری باید اطلاعات مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود را افشا کند تا استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی بتوانند منبع این انتشارها را درک کنند. واحد تجاری باید کل زنجیره ارزش خود (بالادستی و پایین‌دستی) را در نظر بگیرد و تمام 15 دسته انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3 را، همانطور که در پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری زنجیره ارزش شرکت (محدوده 3) (2011) شرح داده شده است، در نظر بگیرد. طبق بند 29(الف)(6)، واحد تجاری باید افشا کند که کدامیک از این دسته‌ها را در افشاهای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود، لحاظ کرده است.

ب33. لازم به توضیح است که  واحد تجاری صرف‌نظر از روشی که برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود استفاده می‌کند، ملزم به افشای دسته‌های لحاظ شده در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 توصیف شده در بند 29(الف)(6)(1) است.

ب34. طبق بند ب11 استاندارد افشای پایداری 1، در صورت وقوع یک رویداد یا تغییر عمده در شرایط، واحد تجاری باید دامنه تمام ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم متاثر از آن را در سراسر زنجیره ارزش خود مجددا ارزیابی کند، از جمله مجددا ارزیابی کند کدام دسته‌بندی­های محدوده 3 و واحدها در سراسر زنجیره ارزش را در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود لحاظ کند. یک رویداد یا تغییر عمده در شرایط، می‌تواند بدون دخالت واحد تجاری در آن رویداد یا تغییر در شرایط یا در نتیجه تغییر در آنچه واحد تجاری برای استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی مهم ارزیابی می‌کند، رخ دهد. برای مثال، چنین رویدادها یا تغییرات عمده در شرایط ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

الف. تغییر عمده در زنجیره ارزش واحد تجاری (برای مثال، یک تامین‌کننده در زنجیره ارزش واحد تجاری تغییری ایجاد می‌کند که به‌طور عمده‌ای انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌کننده را تغییر می­دهد)؛

ب. تغییر عمده در مدل کسب و کار، فعالیت­ها یا ساختار شرکتی واحد تجاری (برای مثال، ادغام یا تحصیل که زنجیره ارزش واحد تجاری را گسترش می‌دهد)؛ و

 پ. تغییر عمده در مواجهه واحد تجاری با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم (برای مثال، تامین‌کننده در زنجیره ارزش واحد تجاری تحت‌تاثیر مقررات جدید انتشار گازهای گلخانه‌ای قرار می‌گیرد که واحد تجاری آن را پیش‌بینی نکرده است).

ب35. واحد تجاری مجاز است، اما ملزم نیست، دامنه ریسک یا فرصت مرتبط با اقلیم را در سراسر زنجیره ارزش خود، به دفعات بیشتر از آنچه که در بند ب11 استاندارد افشای پایداری 1 الزام شده است، مجدداً ارزیابی کند.

ب36. طبق بند ب6(ب) استاندارد افشای پایداری 1، واحد تجاری باید برای تعیین دامنه زنجیره ارزش که شامل وسعت و ترکیب آن است، از تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبان که بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، استفاده کند.

ب37. واحد تجاری که در یک یا چند فعالیت مالی مرتبط با مدیریت دارایی، بانکداری تجاری و بیمه مشارکت می‌کند، باید اطلاعات اضافی درباره انتشار گازهای گلخانه­ای تامین مالی‌شده مرتبط با آن فعالیت‌ها را به‌عنوان بخشی از افشای انتشارهای گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود افشا کند (به بندهای ب58 تا ب63 مراجعه شود).


چارچوب اندازه­گیری محدوده 3

ب38. اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 توسط واحد تجاری صرفاً شامل اندازه‌گیری مستقیم نیست و احتمالاً شامل استفاده از برآورد می‌شود. در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3، واحد تجاری باید از یک رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضاتی استفاده کند که منجر به بیان صادقانه این اندازه‌گیری شود. چارچوب اندازه‌گیری تشریح شده در بندهای ب40 تا ب54 راهنمایی‌هایی را برای واحد تجاری ارائه می‌دهد تا در تهیه افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود از آن استفاده کند.

ب39. واحد تجاری هنگام انتخاب رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضاتی که برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 استفاده می‌کند، باید از تمام اطلاعات معقول و قابل پشتیبان که بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز، در تاریخ گزارشگری در دسترس واحد تجاری است، استفاده کند.

ب40. اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 توسط واحد تجاری بر طیفی از ورودی‌ها متکی است. این استاندارد ورودی‎هایی را که واحد تجاری ملزم به استفاده از آن در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3 خود است، مشخص نمی­کند، اما واحد تجاری را ملزم می‌کند که ورودی‌ها و مفروضات را با استفاده از ویژگی­های مشخص زیر (که بدون ترتیب خاصی فهرست شده‌اند) اولویت‌بندی کند: 

الف. داده‌های مبتنی بر اندازه‌گیری مستقیم (بندهای ب43 تا ب45)؛

 ب. داده‌های مربوط به فعالیت‌های خاص در زنجیره ارزش واحد تجاری (بندهای ب46 تا ب49)؛

پ. داده‌های به‌موقع که به‌طور صادقانه بیانگر حوزه مقرراتی فعالیت زنجیره ارزش و فن‌آوری مورد استفاده برای آن و انتشار گازهای گلخانه‌ای آن است (بندهای ب50 تا ب52)؛ و

ت. داده‌های تأیید شده (بندهای ب53 تا ب54).

ب41. واحد تجاری ملزم است چارچوب اندازه‌گیری محدوده 3 را برای اولویت‌بندی ورودی‌ها و مفروضات اعمال کند، حتی زمانی که واحد تجاری توسط بورس اوراق بهاداری که واحد تجاری در آن پذیرفته شده است یا مرجع ذیصلاح دیگری ملزم به استفاده از روشی غیر از پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد گزارشگری و حسابداری شرکتی (2004) برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای است (به بندهای ب24 تا ب25 مراجعه شود)، یا اینکه واحد تجاری از معافیت‌های گذار توصیف شده در بند پ4(الف) استفاده می‌کند.

ب42. اولویت‌بندی رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضات توسط واحد تجاری و ملاحظات واحد تجاری در مورد توازن مرتبط - بر اساس ویژگی‌های بند ب40- مدیریت را ملزم به اعمال قضاوت می‌کند. برای مثال، ممکن است نیاز باشد واحد تجاری توازن بین داده­های به موقع و داده‌هایی که بیان بهتری از حوزه مقرراتی و فن‌آوری مورد استفاده برای فعالیت زنجیره ارزش و انتشارهای گازهای گلخانه­ای آن است، را در نظر بگیرد. داده‌های جدیدتر ممکن است جزئیات کمتری درباره یک فعالیت خاص، از جمله فن‌آوری استفاده شده در زنجیره ارزش و مکان آن فعالیت، ارائه دهد. از سوی دیگر، داده‌های قدیمی‌تری که هر از گاهی منتشر می‌شوند، ممکن است بیان بهتری از یک فعالیت خاص و انتشار گازهای گلخانه‌ای آن باشند.


داده­ مبتنی بر اندازه­گیری مستقیم

ب43. دو روش برای کّمی کردن انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3 استفاده می‌شود: اندازه‌گیری مستقیم و برآورد. از بین این دو روش و با فرض یکسان بودن سایر شرایط، واحد تجاری باید اندازه‌گیری مستقیم را در اولویت قرار دهد.

ب44.«اندازه‌گیری مستقیم» به پایش مستقیم انتشار گازهای گلخانه‌ای اشاره دارد و در تئوری، دقیق‌ترین شواهد را ارائه می‌دهد. با وجود این، انتظار می‌رود به دلیل وجود چالش‌های مرتبط با اندازه‌گیری مستقیم انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3، داده‌‌های مربوط، شامل برآورد باشد.

ب45. برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3، شامل محاسبات تقریبی داده‌ها بر اساس مفروضات و ورودی­های مناسب است. واحد تجاری که انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود را با استفاده از برآورد اندازه­گیری می‌کند، احتمالا از دو نوع ورودی زیر استفاده می­کند: 

الف. داده‌هایی که بیانگر فعالیت‌های منجر به انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط واحد تجاری است (داده‌های فعالیت). برای مثال، واحد تجاری ممکن است از مسافت طی شده به عنوان داده‌های فعالیت برای نشان دادن حمل و نقل کالا در زنجیره ارزش خود استفاده کند. 

ب. ضرایب انتشار که داده‌های فعالیت را به داده‌های انتشار گازهای گلخانه­ای تبدیل می­کند. برای مثال، واحد تجاری مسافت طی‌شده (داده‌های فعالیت) را با استفاده از ضرایب انتشار به داده‌های انتشار گازهای گلخانه­ای تبدیل می­کند. 


داده­‌های ناشی از فعالیت‌های خاص در زنجیره ارزش واحد تجاری

ب46. اندازه­گیری انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3 توسط واحد تجاری، بر اساس داده­هایی است که از فعالیت­های مشخص در زنجیره ارزش واحد تجاری به‌طور مستقیم بدست آمده (داده‌‌های اولیه)، داده­هایی است که از فعالیت­های زنجیره ارزش واحد تجاری به‌طور مستقیم بدست نیامده (داده‌های ثانویه)، یا ترکیبی از هر دو نوع این داده­ها می­باشد.

ب47.در اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 توسط واحد تجاری، داده‌‌های اولیه در مقایسه با داده‌های ثانویه، به احتمال بیشتری بیانگر فعالیت زنجیره ارزش واحد تجاری و انتشار گازهای گلخانه‌ای آن است. بنابراین، واحد تجاری باید استفاده از داده‌های اولیه را، با فرض یکسان بودن سایر شرایط، در اولویت قرار دهد.

ب48. داده‌های اولیه برای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3، شامل داده­هایی است که در ارتباط با فعالیت­های مشخص زنجیره ارزش واحد تجاری، توسط تامین‌کنندگان یا سایر واحدهای تجاری در زنجیره ارزش ارائه می‌شود. برای مثال، داده‌های اولیه می‌تواند از خواندن کنتور، صورت‌حساب‌های آب و برق یا سایر روش‌هایی که فعالیت‌های مشخصی را در زنجیره ارزش واحد تجاری نشان می‌دهند، کسب شود. داده‌های اولیه را می­توان به صورت درون‌سازمانی (برای مثال، از طریق سوابق واحد تجاری) یا به صورت برون‌سازمانی از تأمین‌کنندگان و سایر شرکای زنجیره ارزش (برای مثال، ضرایب انتشار خاص تأمین‌کننده برای کالاها یا خدمات خریداری‌شده) گردآوری کرد. داده‌های مربوط به فعالیت‌های مشخص در زنجیره ارزش واحد تجاری، به صورت دقیق‌تری بیانگر فعالیت‌های مشخص زنجیره ارزش واحد تجاری است و بنابراین، مبنای مناسب‌تری برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 واحد تجاری فراهم می‌کند.

ب49.داده‌های‌ ثانویه برای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 داده‌هایی هستند که مستقیماً از فعالیت‌های مشخص در زنجیره ارزش یک واحد تجاری کسب نمی‌شوند. داده‌های‌ ثانویه اغلب توسط شخص ثالثی از ارائه‌دهندگان داده‌ها‌ تامین می‌شوند و شامل داده‌های میانگین صنعت (برای مثال، از پایگاه‌های داده منتشر شده، آمارهای دولتی، مطالعات پیشینه و انجمن‌های صنعتی) می­باشند. داده‌های‌ ثانویه شامل داده‌هایی است که برای تقریب فعالیت یا ضرایب انتشار استفاده می‎شود. افزون بر این، داده‌های‌ ثانویه شامل داده‌های اولیه یک فعالیت مشخص (شاخص داده‌ها) است که برای برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای به منظور فعالیت دیگر استفاده می‌شود. اگر واحد تجاری از داده‌های‌ ثانویه برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود استفاده کند، باید در نظر داشته باشد که چه میزان از داده‌ها به‌طور صادقانه بیانگر فعالیت‌های واحد تجاری است.


داده­ به موقع که به‌طور صادقانه بیانگر حوزه مقرراتی و فن‌آوری مورد استفاده برای فعالیت زنجیره ارزش و انتشار گازهای گلخانه‌ای آن است

ب50. اگر واحد تجاری از داده‌های‌ ثانویه استفاده کند، باید استفاده از داده‌های فعالیت یا انتشاری را در اولویت قرار دهد که مبتنی بر، یا بیانگر، فن‌آوری مورد استفاده در فعالیت زنجیره ارزشی است که داده‌ها قصد بیان آن را دارند. برای مثال، یک واحد تجاری ممکن است داده‌های‌ اولیه را از فعالیت­های خود به دست آورد (به عنوان مثال، مدل هواپیمای خاص، مسافت طی شده و کلاس سفر مورد استفاده کارکنان در هنگام سفر) و سپس از داده‌های‌ ثانویهای که بیانگر انتشار گازهای گلخانه­ای ناشی از آن فعالیت­ها است برای تبدیل داده‌های‌ اولیه به برآوردی از انتشار گازهای گلخانه­ای خود از سفرهای هوایی استفاده کند.

ب51.اگر واحد تجاری از داده‌های ثانویه استفاده کند، باید داده‌های مربوط به فعالیت یا انتشار را که بر اساس حوزه مقرراتی است که فعالیت در آن انجام شده است، یا بیانگر آن است، در اولویت قرار دهد. برای مثال، واحد تجاری باید ضرایب انتشار مربوط به حوزه مقرراتی که واحد تجاری در آن فعالیت می‌کند یا حوزه مقرراتی که فعالیت در آن واقع شده است، را در اولویت‎ قرار دهد.

ب52. اگر واحد تجاری از داده‌های ثانویه استفاده ‌کند، باید داده‌های فعالیت یا انتشار را که به موقع است و بیانگر فعالیت زنجیره ارزش واحد تجاری در طول دوره گزارشگری می‌باشد، در اولویت‏ قرار دهد. در برخی از حوزه‌های مقرراتی و برای برخی فن‌آوری‌ها، داده‌های‌ ثانویه سالانه جمع‌آوری می‌شوند و بنابراین، داده‌ها احتمالاً بیانگر عملکرد جاری واحد تجاری هستند. با وجود این، برخی از منابع داده‌های‌ ثانویه بر اطلاعات جمع‌آوری شده در دوره گزارشگری متکی هستند که متفاوت از دوره گزارشگری خود واحد تجاری است.

 

داده‌های­ تایید شده

ب53. واحد تجاری باید داده‌های‌ انتشار گازهای گلخانه‎ای محدوده 3 را که تأیید شده است، در اولویت‌ قرار دهد. تایید می‌تواند به استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی اطمینان دهد که اطلاعات کامل، بی­طرفانه و صحیح هستند.

ب54.داده‌های‌ تأیید شده ممکن است شامل داده‌هایی باشد که به صورت درون‌سازمانی یا برون‌سازمانی تأیید شده­اند. تایید می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود، از جمله بررسی در محل، بررسی محاسبات، یا بررسی متقابل داده‌های حاصل از منابع دیگر. با وجود این، در برخی موارد ممکن است واحد تجاری نتواند انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود را بدون هزینه یا تلاش بیش از نیاز تأیید کند. برای مثال، ممکن است به دلیل حجم داده‌ها یا به این دلیل که داده‌ها از واحدهایی در زنجیره ارزش به‌دست می‌آیند که توسط سطوح زیادی از واحد گزارشگر جدا شده‌اند، یعنی واحدهای تجاری که واحد گزارشگر مستقیماً با آن تعامل ندارد، واحد تجاری امکان دستیابی به مجموعه کاملی از داده‌های تأیید شده را نداشته باشد. در چنین مواردی، واحد تجاری ممکن است نیاز به استفاده از داده‌های تایید نشده داشته باشد.


افشای ورودی­ها برای انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 3

ب55. واحد تجاری باید اطلاعاتی را درباره رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضاتی که برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود استفاده می‌کند، طبق بند 29(الف)(3) افشا کند. این افشا باید شامل اطلاعاتی در مورد ویژگی‎های داده­های ورودی باشد که در بند ب40 توصیف شده است. هدف از این افشا، ارائه اطلاعاتی در مورد نحوه اولویت‌بندی داده‌های با بالاترین کیفیت موجود توسط واحد تجاری برای استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی است که به‌طور صادقانه بیانگر فعالیت زنجیره ارزش و انتشار گازهای گلخانه‏ای محدوده 3 آن است. این افشا همچنین به استفاده‌کنندگان گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی کمک می‌کند تا درک کنند چرا رویکرد اندازه‌گیری، ورودی‌ها و مفروضاتی که واحد تجاری برای برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود استفاده می‌کند، مربوط هستند.

ب56. به عنوان بخشی از الزام بند 29(الف)(3) و برای انعکاس اینکه چگونه واحد تجاری داده­های محدوده 3 را طبق چارچوب اندازه‎گیری تعیین‌شده در بندهای ب40 تا ب54 اولویت‏بندی می‏کند، واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی بتوانند موارد زیر را درک کنند:

 الف. میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 واحد تجاری که با استفاده از ورودی‌های فعالیت‌های مشخص در زنجیره ارزش واحد تجاری اندازه‌گیری شده است؛ و

 ب. میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 واحد تجاری که با استفاده از ورودی‌های تأیید شده اندازه‌گیری شده است.

ب57.این استاندارد شامل این پیش‌فرض است که انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 را می­توان به‌طور قابل اتکا با استفاده از داده‌های ثانویه و میانگین‎های صنعت برآورد کرد. در موارد نادری که واحد تجاری تشخیص دهد که برآورد انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 غیرعملی است، باید نحوه مدیریت انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود را افشا کند. به‌کارگیری یک الزام زمانی غیرعملی است که واحد تجاری نتواند آن را پس از انجام هر گونه تلاش معقول برای انجام آن، اعمال کند.


انتشار گازهای گلخانه­ای تامین مالی شده

ب58. واحدهای تجاری که در فعالیت­های مالی مشارکت می­کنند با ریسک­ها و فرصت­های مربوط به انتشار گازهای گلخانه­ای مرتبط با این فعالیت‌ها مواجه هستند. طرف‌های قرارداد، وام­گیرندگان یا سرمایه‌پذیران با انتشار گازهای گلخانه‌ای بالاتر ممکن است در معرض ریسک‌های مرتبط با تغییرات فن‌آوری، تغییر در عرضه و تقاضا و تغییر سیاست قرار گیرند، که به نوبه خود می‌تواند مؤسسه مالی ارائه‌دهنده خدمات مالی به این واحدها را تحت تأثیر قرار دهد. این ریسک‎ها و فرصت‎ها می‌توانند در قالب ریسک اعتباری، ریسک بازار، ریسک شهرت و سایر ریسک­های مالی و عملیاتی ایجاد شوند. برای مثال، ریسک اعتباری ممکن است در رابطه با تأمین مالی مشتریانی که تحت تأثیر مالیات‌های بسیار سخت‌گیرانه‌ کربن، مقررات بهینه‌سازی سوخت یا سایر سیاست‌ها قرار دارند، ایجاد شود؛ ریسک اعتباری ممکن است از طریق تغییرات فن‌آوری نیز ایجاد شود. ریسک شهرت ممکن است از تامین مالی پروژه‌های سوخت فسیلی ناشی شود. واحدهای تجاری مشارکت‌کننده در فعالیت‌های مالی، شامل بانک‌های تجاری، واحدهای تامین سرمایه، واحدهای مدیریت دارایی و واحدهای بیمه، به‌طور فزاینده‌ای با اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای تأمین‌مالی‌شده خود، این گونه ریسک‌ها را پایش و مدیریت می‌کنند. این اندازه‌گیری به‌عنوان شاخصی از قرار گرفتن واحد تجاری در معرض ریسک­ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم و اینکه چگونه واحد تجاری ممکن است نیاز به سازگاری فعالیت‌های مالی خود در طول زمان داشته باشد، عمل می‌کند.

ب59. طبق بند 29(الف)(1)(3)، واحد تجاری ملزم به افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای ناخالص مطلق محدوده 3 تولید شده طی دوره گزارشگری، شامل انتشارهای بالادستی و پایین­دستی خود است. واحد تجاری که در یک یا چند مورد از فعالیت‌های مالی زیر مشارکت می‌کند، ملزم به افشای اطلاعات بیشتر و ویژه در مورد انتشارهای طبقه 15 یا انتشارهای مرتبط با سرمایه‌گذاری‌های خود است که به عنوان «انتشار گازهای گلخانه‌ای تأمین‌مالی‌‌شده» نیز شناخته می‌شود: 

الف. مدیریت دارایی (به بند ب61 مراجعه شود)؛ 

ب. بانکداری تجاری (به بند ب62 مراجعه شود)؛ و

پ. بیمه (به بند ب63 مراجعه کنید).

ب60.واحد تجاری باید الزامات افشای انتشار گازهای گلخانه­ای را طبق بند 29 (الف) هنگام افشای اطلاعات مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌مالی‌شده خود، به‌کار بگیرد.


مدیریت دارایی

ب61. واحد تجاری که در فعالیت­های مدیریت دارایی مشارکت می­کند، باید موارد زیر را افشا کند: 

الف. انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌مالی‌شده ناخالص مطلق آن، به تفکیک انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 1، محدوده 2 و محدوده 3. 

ب. برای هر یک از اقلام تفکیک شده در بند ب61(الف)، کل دارایی‌های تحت مدیریت که در افشای انتشار گازهای گلخانه­ای تامین‌مالی‌شده لحاظ شده است، بر حسب واحد پول ارائه صورت‌های مالی واحد تجاری. 

پ. درصدی از کل دارایی­های تحت مدیریت واحد تجاری که در محاسبه انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌مالی ‌شده لحاظ شده است. اگر درصد کمتر از 100 درصد باشد، واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که موارد مستثنی شده را توضیح می‌دهد، شامل انواع دارایی‌ها و مبلغ مرتبط با کل دارایی­های تحت مدیریت.

ت. روش مورد استفاده برای محاسبه انتشار گازهای گلخانه­ای تامین‌مالی‌‌شده، شامل روش تخصیصی که واحد تجاری برای انتساب سهم خود از انتشار در رابطه با اندازه سرمایه‌گذاری‌ها استفاده کرده است.


بانکداری تجاری

ب62. واحد تجاری که در فعالیت‌های بانکداری تجاری مشارکت می­کند، باید موارد زیر را افشا کند:

الف. انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌مالی‌شده ناخالص مطلق آن، به تفکیک انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 1، محدوده 2 و محدوده 3 برای هر صنعت بر اساس طبقه دارایی به شرح زیر:

1. در مورد صنعت – واحد تجاری باید از کد 6 رقمی استاندارد طبقه‌بندی صنعت جهانی (GICS) برای طبقه‌بندی طرف‌های قرارداد استفاده کند که منعکس‌کننده آخرین نسخه سیستم طبقه‌بندی موجود در تاریخ گزارشگری است.

2. در مورد طبقه دارایی - افشا باید در مورد وام‌ها، تامین مالی پروژه، اوراق مشارکت، سرمایه‌گذاری‌های مالکانه و تعهدات وام استفاده ‌نشده صورت گیرد.اگر واحد تجاری انتشار گازهای گلخانه­ای تامین‌مالی‌شده را برای سایر طبقات دارایی محاسبه و افشا کند، باید توضیحی در مورد چرایی گنجاندن آن دسته از دارایی­های اضافی ارائه کند و اطلاعات مربوط را برای استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی ارائه کند.

 ب. آسیب‌پذیری ناخالص ناشی از تامین مالی هر صنعت بر اساس طبقه دارایی، که به واحد پول گزارشگری صورت‌های مالی واحد تجاری بیان می‌شود. برای:

1. مبالغ تأمین‌مالی‌‌شده– آسیب‌پذیری ناخالص باید معادل مبالغ دفتری تأمین‌مالی‌شده (قبل از کسر ذخایر زیان، در صورت لزوم) در نظر گرفته شود.

2.  تعهدات وام استفاده نشده - واحد تجاری باید مبلغ کامل تعهد را جدا از قسمت استفاده‌شده تعهدات وام افشا کند. 

پ. درصدی از آسیب‌پذیری ناخالص واحد تجاری که در محاسبه انتشارگازهای گلخانه­ای تامین‌مالی‌شده لحاظ شده است. واحد تجاری باید:

1. چنانچه درصد آسیب‌پذیری ناخالص واحد تجاری که در محاسبه انتشارهای تأمین‌مالی‌شده لحاظ شده است، کمتر از 100 درصد باشد، اطلاعاتی را افشا کند که موارد مستثنی‌شده را توضیح می‌دهد، شامل نوع دارایی‌هایی که مستثنی شده است.

2.  برای مبالغ تأمین‌مالی‌‌شده، همه آثار تقلیل‌‌دهنده‌های ریسک را، در صورت وجود، از آسیب‌پذیری ناخالص حذف کند.

3. درصد تعهدات وام استفاده‌نشده خود که در محاسبه انتشار گازهای گلخانه‌ای تأمین‌مالی‌‌شده لحاظ شده است، را جداگانه افشا کند.

ت. روشی که واحد تجاری برای محاسبه انتشار گازهای گلخانه­ای تأمین‌مالی‌شده خود استفاده کرده است، شامل روش تخصیصی که واحد تجاری برای انتساب سهم خود از انتشارها در رابطه با اندازه آسیب‌پذیری ناخالص خود استفاده کرده است.


بیمه

ب63. واحد تجاری که در فعالیت‌های مالی مرتبط با صنعت بیمه مشارکت می­کند، باید موارد زیر را افشا کند: 

الف. انتشار گازهای گلخانه‌ای تامین‌مالی‌شده ناخالص مطلق آن، به تفکیک انتشار گازهای گلخانه­ای محدوده 1، محدوده 2 و محدوده 3 برای هر صنعت بر اساس طبقه دارایی به شرح زیر:

1. در مورد صنعت – واحد تجاری باید از کد 6 رقمی استاندارد طبقه‌بندی صنعت جهانی (GICS) -برای طبقه‌بندی طرف‌های مقابل استفاده کند که منعکس‌کننده آخرین نسخه سیستم طبقه‌بندی موجود در تاریخ گزارشگری است.

2. در مورد طبقه دارایی - افشا باید در مورد وام‌ها، اوراق مشارکت، سرمایه‌گذاری‌های مالکانه و تعهدات وام استفاده شده صورت گیرد.اگر واحد تجاری انتشار گازهای گلخانه­ای تامین‌مالی‌شده را برای سایر طبقات دارایی محاسبه و افشا کند، باید توضیحی در مورد چرایی گنجاندن آن دسته از دارایی­های اضافی ارائه کند و اطلاعات مربوط را برای استفاده‌کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی ارائه کند.

ب. آسیب‌پذیری ناخالص ناشی از تامین‌مالی هر صنعت بر اساس طبقه دارایی، که به واحد پول گزارشگری صورت‌های مالی واحد تجاری بیان می‌شود. برای:

1. مبالغ تأمین‌مالی‌‌شده– آسیب‌پذیری ناخالص باید معادل مبالغ دفتری تأمین‌‌ مالی‌شده (قبل از کسر ذخایر زیان، در صورت لزوم) در نظر گرفته شود.

2.  تعهدات وام استفاده‌نشده - واحد تجاری باید مبلغ کامل تعهد را جدا از قسمت استفاده شده تعهدات وام افشا کند. 

پ. درصدی از آسیب‌پذیری ناخالص واحد تجاری که در محاسبه انتشار گازهای گلخانه­ای تامین مالی شده لحاظ شده است. واحد تجاری باید:

1. چنانچه درصد آسیب‌پذیری ناخالص واحد تجاری که در محاسبه انتشارهای تأمین مالی شده لحاظ شده است، کمتر از 100 درصد باشد، اطلاعاتی را افشا کند که موارد مستثنی شده را توضیح می‌دهد، شامل نوع دارایی‌هایی که مستثنی شده است.

2.  درصد تعهدات وام استفاده‌نشده خود که در محاسبه انتشار گازهای گلخانه‌ای تأمین‌مالی‌‌شده لحاظ شده است، را جداگانه افشا کند.

ت. روشی که واحد تجاری برای محاسبه انتشار گازهای گلخانه­ای تأمین‌مالی‌شده خود استفاده کرده است، شامل روش تخصیصی که واحد تجاری برای انتساب سهم خود از انتشارها در رابطه با اندازه آسیب‌پذیری ناخالص خود استفاده کرده است.


طبقات معیارهای فراصنعتی (بند 29(ب) تا (چ))

ب64. واحد تجاری، علاوه بر اطلاعات مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای، ملزم به افشای اطلاعات مربوط به طبقات معیارهای فراصنعتی تعیین شده در بند ۲۹ (ب) تا (چ) است.

ب65. واحد تجاری در تهیه افشاها  برای تامین الزامات بند ۲۹ (ب) تا (چ)، باید موارد زیر را مدنظر قرار دهد: 

الف. طبق بند 10، افق زمانی که طی آن به‌طور معقول انتظار می‌رود آثار ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم رخ دهد. 

ب. اینکه ریسک­ها و فرصت­های مرتبط با اقلیم در کدام بخش از مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری (برای مثال، مناطق جغرافیایی، امکانات یا انواع دارایی‌ها) متمرکز شده است (به بند 13 مراجعه شود). 

پ. اطلاعات افشا شده طبق بند 16(الف) تا (ب) در رابطه با آثار ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری برای دوره گزارشگری. 

ت. اینکه طبق توصیف بند 32، می‌توان از معیارهای مبتنی بر صنعت - شامل معیارهایی که در یک استاندارد افشای پایداری تعریف شده‌اند یا معیارهایی که به طریقی دیگر منطبق با الزامات مندرج در استاندارد افشای پایداری هستند – برای رعایت کامل الزامات یا بخشی از آنها استفاده کرد. 

ث. ارتباط بین اطلاعات افشا شده برای رعایت الزامات بند 29 (ب) تا (چ) با اطلاعات افشا شده در صورت‌های مالی مربوط، طبق بند 21(ب)(2) استاندارد افشای پایداری 1. این ارتباط شامل سازگاری داده‌ها و مفروضات مورد استفاده - تا حد امکان - و ارتباط بین مبالغ افشا شده طبق بند 29 (ب) تا (چ) و مبالغ شناسایی و افشا شده در صورت‌های مالی است. برای مثال، واحد تجاری بررسی می‌کند که آیا مبلغ دفتری دارایی‌های مورد استفاده با مبالغ مندرج در صورت‌های مالی سازگاری دارد یا خیر و ارتباط بین اطلاعات موجود در این افشاها و مبالغ موجود در صورت‌های مالی را توضیح می‌دهد.


اهداف مرتبط با اقلیم (بندهای 33 تا 37)

ویژگی­های یک هدف مرتبط با اقلیم

ب66. بند 33 واحد تجاری را ملزم می‌کند تا اهداف کمّی یا کیفی مرتبط با اقلیم را که تعیین کرده است و اهدافی را که طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آنها است، از جمله اهداف مرتبط با انتشار گازهای گلخانه‌ای، افشا کند. در افشای اهداف مرتبط با اقلیم، واحد تجاری همانطور که در بند 33 (الف) تا (ح) توضیح داده شده است، ملزم به افشای اطلاعات درباره ویژگی‌های این اهداف می­باشد. اگر هدف مرتبط با اقلیم کمّی باشد، واحد تجاری باید مطلق یا نسبی بودن آن را توصیف کند. هدف مطلق، به عنوان مقدار کل اندازه­گیری شده یا تغییری در آن مقدار تعریف می‌شود، در حالی که هدف نسبی، به عنوان نسبت مقدار اندازه‌گیری شده به یک معیار تجاری، یا تغییری در آن نسبت تعریف می‌شود.

ب67. در تشخیص و افشای معیار مورد استفاده برای تعیین هدف مرتبط با اقلیم و اندازه‌گیری پیشرفت، واحد تجاری باید معیارهای فراصنعتی و معیارهای مبتنی بر صنعت را در نظر بگیرد. اگر واحد تجاری معیاری را برای اندازه‌گیری پیشرفت به سوی یک هدف ایجاد کرده باشد، باید اطلاعات مربوط به آن معیار را طبق بند 50 استاندارد افشای پایداری 1 افشا کند.


اهداف انتشار گازهای گلخانه­ای

اهداف انتشار خالص و ناخالص گازهای گلخانه­ای

ب68. اگر واحد تجاری برای انتشار گازهای گلخانه­ای دارای هدف باشد، باید مشخص کند که آن هدف، انتشار ناخالص گازهای گلخانه­ای است یا انتشار خالص گازهای گلخانه­ای. اهداف انتشار ناخالص گازهای گلخانه­ای منعکس‌کننده کل تغییرات در انتشار گازهای گلخانه­ای برنامه­ریزی شده در زنجیره ارزش واحد تجاری است. اهداف انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای، انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای هدف‌گذاری شده واحد تجاری پس از کسر هرگونه تلاش برای جبران برنامه‌ریزی‌شده است (برای مثال، استفاده برنامه‌ریزی شده واحد تجاری از اعتبارهای کربن برای جبران انتشار گازهای گلخانه‌ای خود).

ب69. بند 36 (پ) تصریح می‌کند که اگر واحد تجاری دارای هدف انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای باشد، باید هدف انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای را نیز افشا کند. لازم به توضیح است که اگر واحد تجاری هدف انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای را افشا کند، این هدف نمی‌تواند اطلاعات مربوط به اهداف انتشار ناخالص گازهای گلخانه‌ای خود را مبهم کند.


اعتبار کربن

ب70. طبق بند 36 (ث)، واحد تجاری ملزم است استفاده برنامه‌ریزی شده خود از اعتبار کربن - که ابزار قابل انتقال یا قابل مبادله است - را برای جبران انتشار گازهای گلخانه‌ای به منظور دستیابی به اهداف انتشار خالص گازهای گلخانه‌ای که واحد تجاری تعیین کرده است، یا اهدافی که طبق قانون یا مقررات ملزم به دستیابی به آنها است، را توصیف کند. هر گونه اطلاعات در مورد استفاده برنامه‌ریزی شده از اعتبار کربن باید به وضوح نشان دهد که تا چه حد به این اعتبار کربن برای دستیابی به اهداف انتشار خالص گازهای گلخانه­ای متکی است.


ب71. طبق بند 36(ث)، واحد تجاری ملزم است فقط استفاده برنامه‌ریزی شده خود از اعتبار کربن را افشا کند. با وجود این، به عنوان بخشی از این افشا، در صورتی که اطلاعات مربوط به اعتبار کربن از پیش خریداری شده‌ای که واحد تجاری برای استفاده از آن به منظور دستیابی به هدف انتشار خالص گازهای گلخانه‎ای خود برنامه‌ریزی نموده است، موجب شود استفاده‌کنندگان گزارش‎های مالی با مقاصد عمومی بتوانند هدف انتشار گازهای گلخانه‎ای واحد تجاری را درک کنند، واحد تجاری ممکن است این اطلاعات را نیز در این افشا لحاظ کند. 


پیوست پ: تاریخ اجرا و گذار

این پیوست بخش جدا‌نشدنی استاندارد افشای مرتبط با اقلیم است و همانند سایر بخش‌های استاندارد لازم‌الاجرا است.


تاریخ اجرا

پ1.    واحد تجاری باید این استاندارد را برای دوره‌های گزارشگری سالانه که از ... یا پس از آن شروع می‌شود، به‌کار گیرد. به‌کارگیری زودتر از موعد مجاز است. اگر واحد تجاری این استاندارد را زودتر از موعد به‌کار گیرد، این موضوع باید افشا شود و همزمان استاندارد افشای پایداری 1 الزامات کلی برای افشای اطلاعات مالی مرتبط به پایداری نیز اجرا شود.

پ2.    برای مقاصد اجرای بندهای پ3 تا پ5، تاریخ اجرای اولیه این استاندارد، از شروع دوره گزارشگری سالانه‌ای است که واحد تجاری برای اولین بار این استاندارد را به کار می‌گیرد. 


گذار

پ3.  واحد تجاری ملزم به انجام افشاهای مشخص شده در این استاندارد برای دوره‌های قبل از تاریخ به‌کارگیری اولیه نیست. بنابراین، واحد تجاری ملزم به افشای اطلاعات مقایسه‌ای در اولین دوره گزارشگری سالانه‌ای که این استاندارد را به‌کار می‌گیرد، نیست.

پ4.  در اولین دوره گزارشگری سالانه که واحد تجاری این استاندارد را به کار می‌گیرد، مجاز است از یک یا هر دوی این معافیت‌ها استفاده کند:

الف. اگر در دوره گزارش سالانه بلافاصله قبل از تاریخ به کارگیری اولیه این استاندارد، واحد تجاری از روشی برای اندازه‌گیری انتشار گازهای گلخانه‌ای خود به غیر از پروتکل گازهای گلخانه‌ای: استاندارد حسابداری و گزارشگری شرکتی (2004) استفاده کند، مجاز است به استفاده از آن روش دیگر ادامه دهد؛و

ب. اگر واحد تجاری در مدیریت دارایی‌ها، بانکداری تجاری یا فعالیت‌های بیمه مشارکت می‌کند ملزم به افشای انتشار گازهای گلخانه‌ای محدوده 3 خود که شامل ارائه اطلاعات بیشتر درباره انتشار گازهای گلخانه­ای تامین‌ مالی شده است (به بند 29 (الف) مراجعه شود)، نمی‌باشد (به بند 29(الف)(6)(2) و بند ب58 تا ب63 مراجعه شود).

پ5.  واحد تجاری در صورت استفاده از معافیت‌های مندرج در بند پ4(الف) یا پ4(ب)، مجاز به ادامه استفاده از این معافیت‌ها برای اهداف ارائه آن اطلاعات به عنوان اطلاعات مقایسه‌ای در دوره‌های گزارشگری بعدی است.

[1].این راهنمای به‌کارگیری (بندهای ب1 تا ب18) از دامنه اقدامات مشخص شده در اسناد منتشر شده توسط گروه ویژه افشاگری­های مالی مرتبط با اقلیم (TCFD)، از جمله مکمل فنی: استفاده از تحلیل سناریو در افشای ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با اقلیم (2017)و راهنمای تحلیل سناریو برای شرکت‌های غیر مالی (2020) استفاده می‌کند.


  دانلود فایل پیش‌نویس استاندارد:  


در همین ارتباط: