كميته گزارشگری پایداری سازمان حسابرسی، براساس استانداردهای بین‌المللی پایداری پیش‌نویس استاندارد افشای پایداری 1 ”الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری“ را با هدف کسب نظرات و پیشنهادهای افراد ذینفع و ذی‌علاقه جامعه منتشر کرد. علاقه‌مندان می‌توانند پیشنهادهای خود را حداکثر تا 11 اسفند ماه 1401 برای كميته گزارشگری پایداری ارسال کنند.

متن کامل این پیش‌نویس استاندارد به شرح زیر است:

استاندارد افشای پایداری 1

الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری

هدف

1.   هدف این استاندارد، الزام واحد تجاری به افشای اطلاعاتی در مورد ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری است که برای استفاده‌کنندگان اصلی گزارشگری مالی با مقاصد عمومی هنگام ارزیابی ارزش کل واحد تجاری و تصمیم‌گیری در خصوص تخصیص منابع به آن مفید است.

2.   واحد گزارشگر باید اطلاعات بااهمیت در خصوص تمام ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری که در معرض آنها قرار دارد را افشا کند. ارزیابی اهمیت باید در چارچوب اطلاعات لازم برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی به منظور ارزیابی ارزش کل واحد تجاری انجام شود.

3.  گزارشگری مالی با مقاصد عمومی یک واحد تجاری باید شامل تصویری کامل، بی‌طرفانه و صحیح از اطلاعات مالی مرتبط با پایداری آن باشد.

4.  این استاندارد نحوه الزام به افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری توسط واحد تجاری را تعیین می‌کند تا برای استفاده‌کنندگان آن اطلاعات، مبنای کافی به منظور ارزیابی پیامدهای ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری بر ارزش کل واحد تجاری فراهم کند.

5.  ارزش کل واحد تجاری منعکس کننده انتظارات از مبلغ، زمان‌بندی و قطعیت جریان‌های نقدی آتی در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت است. ارزش جریان‌های نقدی مزبور با توجه به مشخصات ریسک واحد تجاری، و دسترسی آن به تامین مالی و هزینه سرمایه تعیین می‌شود. اطلاعات لازم که برای ارزیابی ارزش کل واحد تجاری، شامل اطلاعات ارائه شده توسط واحد تجاری در صورت‌های مالی و اطلاعات مالی مرتبط با پایداری است.

6.  اطلاعات مالی مرتبط با پایداری گسترده‌تر از اطلاعات گزارش‌شده در صورت‌های مالی است و می‌تواند شامل اطلاعاتی درباره موارد زیر باشد:

الف.  راهبری ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری توسط واحد تجاری، و راهبرد واحد تجاری در مواجهه با آنها؛

ب .   تصمیمات اتخاذ شده توسط واحد تجاری که می‌تواند منجر به جریان‌های نقدی ورودی و خروجی آتی منجر شود و جریان‌های نقدی مزبور هنوز معیارهای شناخت در صورت‌های مالی مربوط را احراز نکرده‌اند،

پ .   اعتبار، عملکرد و چشم‌انداز واحد تجاری در نتیجه اقداماتی که انجام داده است، مانند ارتباط واحد تجاری با مردم، کره زمین و اقتصاد، و آثار و وابستگی‌های واحد تجاری به آنها، و

ت .   ایجاد دارایی‌های دانش بنیان توسط واحد تجاری.

7.  این استاندارد همچنین مبنایی برای افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری تعیین می‌کند به‌گونه‌ای که این اطلاعات:

الف.  با اطلاعات مالی مرتبط با پایداری واحد تجاری در دوره های قبل و نیز با اطلاعات مالی مرتبط با پایداری سایر واحدهای تجاری قابل مقایسه باشد، و

ب .   با دیگر اطلاعات گزارشگری مالی با مقاصد عمومی واحد تجاری مرتبط باشد.


دامنه کاربرد

8.  واحد تجاری باید این استاندارد را در تهیه و افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری طبق استانداردهای افشای پایداری بکار بگیرد. زمانی که صورتهای مالی واحد تجاری طبق استانداردهای حسابداری یا دیگر چارچوب‌های گزارشگری مالی (نظیر استانداردهای حسابداری بخش عمومی و استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی) تهیه می‌شود، واحد تجاری می‌تواند از استانداردهای افشای پایداری استفاده کند.

9.  ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری که به‌طور منطقی نمی‌توان انتظار داشت بر ارزیابی ارزش کل واحد تجاری توسط استفاده‌کنندگان اصلی گزارشگری مالی با مقاصد عمومی تأثیرگذار باشد، خارج از دامنه این استاندارد است.

10. در این استاندارد از اصطلاحاتی استفاده می‌شود که برای واحدهای انتفاعی، از جمله واحدهای انتفاعی بخش عمومی مناسب است. اگر واحدهایی با فعالیت‌های غیرانتفاعی در بخش خصوصی یا بخش عمومی، این استاندارد را بکار بگیرند، ممکن است هنگام بکارگیری استانداردهای افشای پایداری، نیاز به اصلاح توصیف‌های بکار رفته برای برخی از موارد افشا داشته باشند.


محتوای اصلی

11. واحد تجاری باید درباره موارد زیر اطلاعاتی را افشا کند مگر اینکه یک استاندارد دیگر افشای پایداری، الزامات دیگری را مجاز یا الزامی کرده باشد:

الف.  راهبری- فرایندها، کنترل‌ها و رویه‌های راهبری مورد استفاده واحد تجاری به منظور نظارت و مدیریت ریسک‌ها و فرصتهای مرتبط با پایداری؛

ب .    راهبرد- رویکرد مواجهه با ریسک‌ها و فرصتهای مرتبط با پایداری که می‌تواند بر مدل کسب و کار و راهبرد واحد تجاری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت تأثیر بگذارد؛

پ .    مدیریت ریسک- فرایندهای مورد استفاده واحد تجاری برای تشخیص، ارزیابی و مدیریت ریسک‌های مرتبط با پایداری؛ و

ت .    معیارها و اهداف- اطلاعات مورد استفاده برای ارزیابی، مدیریت و نظارت بر عملکرد واحد تجاری در خصوص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری در طول زمان.

راهبری

12. هدف از افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در خصوص راهبری این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد فرایندها، کنترل‌ها و رویه‌های راهبری مورد استفاده به منظور نظارت و مدیریت ریسک‌ها و فرصتهای مرتبط با پایداری را دریابند.

13. برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید اطلاعاتی درباره رکن یا ارکان راهبری (که می‌تواند شامل یک هیئت، کمیته یا نهادی معادل آن باشد که مسئول راهبری است) ناظر بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، و اطلاعاتی درباره نقش مدیریت در آن فرایندها افشا کند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا نماید:

الف.  جایگاه و ترکیب رکنی که مسئول نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری است؛

ب .   اینکه مسئولیت‌های رکن مزبور در خصوص ریسک‌ها و فرصتهای مرتبط با پایداری، در اساسنامه، شرح وظایف و سایر ضوابط و مقررات مربوط واحد تجاری چگونه منعکس می‌شود؛

پ .   اینکه چگونه رکن مزبور از وجود مهارت‌ها و شایستگی‌های مناسب برای نظارت بر راهبردهای طراحی‌شده به منظور برخورد با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری اطمینان حاصل می‌کند؛

ت .   اینکه چگونه و هر چند وقت یکبار، رکن مزبور و کمیته‌های آن (حسابرسی، ریسک یا کمیته‌های دیگر) از ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، مطلع می‌شود؛

ث .   اینکه چگونه رکن مزبور و کمیته‌های آن هنگام نظارت بر راهبرد واحد تجاری، تصمیمات واحد تجاری درباره معاملات عمده، و سیاست‌های مدیریت ریسک آن، از جمله هر گونه ارزیابی برقراری توازن و تجزیه و تحلیل حساسیت لازم در شرایط عدم قطعیت، به ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری توجه می‌کند؛

ج . اینکه چگونه رکن مزبور و کمیته‌های آن بر تعیین اهداف مربوط به ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری نظارت می‌کند، و مسیر دستیابی به آنها را پایش می‌کند (به بندهای 27 تا 35 مراجعه شود)، از جمله اینکه آیا در سیاست‌های پاداش، به معیارهای عملکرد مرتبط توجه شده است یا خیر و اگر چنین است، به چه نحو این کار صورت گرفته است؛ و

چ . شرحی از نقش مدیریت در ارزیابی و مدیریت ریسک ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، از جمله اینکه آیا نقش مزبور به یک سطح مدیریتی خاص یا کمیته خاصی واگذار شده است یا خیر و اینکه چگونه بر آن سطح مدیریت یا کمیته خاص، اعمال نظارت می‌شود. این توضیحات باید شامل اطلاعاتی باشد که نشان دهد آیا کنترل‌ها و رویه‌های اختصاصی برای مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری اعمال می‌شوندیا خیر و، اگر اعمال می‌شوند، چگونه با سایر بخش‌های درونسازمانی یکپارچه می‌گردند.

راهبرد

14. هدف از افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در مورد راهبرد این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد راهبرد واحد تجاری برای مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری را دریابند.

15.       برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید اطلاعاتی درباره موارد زیر افشا کند:

الف.  ریسک ها و فرصت های عمده مرتبط با پایداری که واحد تجاری به‌طور معقولی انتظار دارد بر مدل کسب و کار، راهبرد و جریان‌های نقدی، دسترسی به تامین مالی و هزینه سرمایه واحد تجاری در کوتاه مدت، میان‌مدت یا بلندمدت می‌تواند تأثیر بگذارد (به بندهای 16 تا 19 مراجعه شود)؛

ب .   آثار ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر مدل کسب و کار و زنجیره ارزش واحد تجاری (به بند 20 مراجعه شود)؛

پ .   آثار ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر راهبرد و تصمیم‌گیری واحد تجاری (به بند 21 مراجعه شود)؛

ت .   آثار ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی آن برای دوره گزارشگری، و آثار پیش‌بینی‌شده در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت- شامل اینکه چگونه ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری در برنامه‌ریزی مالی واحد تجاری لحاظ شده‌اند (به بند 22 مراجعه شود)؛ و

ث .   انعطاف‌پذیری راهبرد واحد تجاری (شامل مدل کسب‌وکار واحد تجاری) در برابر ریسکهای عمده مرتبط با پایداری (به بندهای 23 تا 24 مراجعه شود).

ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری

16.        واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری که به‌طور معقولی انتظار می‌رود بر مدل کسب و کار، راهبرد، جریان‌‌های نقدی، دسترسی به تامین مالی و  هزینه سرمایه واحد تجاری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت تأثیر بگذارد را دریابند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  توصیف ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری و افق زمانی‌ که به‌طور معقول انتظار می‌رود بتوانند بر مدل کسب‌وکار، راهبرد و جریان‌های نقدی، دسترسی به تامین مالی و هزینه سرمایه واحد تجاری در کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت تأثیر بگذارند؛ و

ب .   تعریف کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت توسط واحد تجاری و اینکه چگونه این تعاریف با افق‌های برنامه‌ریزی راهبردی واحد تجاری و طرح‌های تخصیص سرمایه آن مرتبط شده‌اند.

17.       ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری واحد تجاری، از وابستگی واحد تجاری به منابع و آثار واحد تجاری بر منابع، و از روابط واحد تجاری که ممکن است به‌طور مثبت یا منفی تحت تأثیر آن آثار و وابستگی‌ها قرار گیرد، ناشی می‌شود. هنگامی که مدل کسب و کار واحد تجاری، برای مثال، به یک منبع طبیعی- مانند آب- وابسته است، احتمالاً مدل کسب و کار مذکور تحت تأثیر تغییر در کیفیت، در دسترس بودن و قیمت گذاری آن منبع قرار می‌گیرد. هنگامی که فعالیت‌های یک واحد تجاری منجر به آثار نامطلوب برون‌سازمانی- برای مثال بر شوراها و انجمنهای محلی- شود، واحد تجاری ممکن است در معرض مقررات دولتی سخت‌گیرانه‌تر و پیامدهای آن بر شهرت واحد تجاری (برای مثال، آثار منفی بر نام تجاری و افزایش هزینه‌های استخدام در واحد تجاری) قرار گیرد. افزون بر این، هنگامی که شرکای تجاری یک واحد تجاری با ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری مواجه می‌شوند، واحد تجاری هم ممکن است در معرض پیامدهای مشابه مرتبط با خود قرار گیرد. هنگامی که این آثار، وابستگی‌ها و روابط برای یک واحد تجاری ریسک‌ها یا فرصت‌هایی ایجاد می‌کند، می‌تواند بر عملکرد یا چشم‌انداز واحد تجاری تأثیر بگذارد، ارزش شرکت و بازده مالی را برای تأمین‌کنندگان سرمایه مالی ایجاد کند یا کاهش دهد، و بر ارزیابی ارزش شرکت توسط استفاده‌کننده اصلی اثرگذار باشد.

18.       افق‌های زمانی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت اشاره‌شده در بند 16(الف) می‌تواند تغییر کند و به عوامل زیادی بستگی دارد. از جمله می‌توان به ویژگی‌های خاص صنعت، مانند جریان‌های نقدی و چرخه‌های تجاری، مدت زمان مورد انتظار سرمایه‌گذاری‌ در دارایی‌های سرمایه‌ای، افق‌های زمانی که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی ارزیابی های خود را طی آن انجام می‌دهند، و افق‌های برنامه‌ریزی‌ رایج مورد استفاده در صنعت واحد تجاری برای مقاصد تصمیم‌گیری راهبردی، اشاره کرد.

19.       در تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری که در بند 16 توضیح داده شد، واحد تجاری باید بند 51 را بکار بگیرد.

20.       واحد تجاری باید اطلاعاتی را افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد ارزیابی واحد تجاری از آثار جاری و پیش‌بینی‌شده ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر مدل کسب و کار آن را دریابند. به طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  توصیف آثار جاری و پیش‌بینی‌شده ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر زنجیره ارزش واحد تجاری؛ و

ب .   توصیف اینکه در کدام بخش از زنجیره ارزش واحد تجاری (برای مثال، مناطق جغرافیایی، تجهیزات یا انواع دارایی‌ها، ورودی‌ها، خروجی‌ها یا کانال‌های توزیع)، ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری متمرکز شده است.

راهبرد و تصمیم‌گیری

21.  واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفا‌ده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد آثار ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری را بر راهبرد و تصمیم‌گیری واحد تجاری دریابند. به‌طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  نحوه مواجهه واحد تجاری با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری؛

ب. اطلاعات کمی و کیفی درباره پیشرفت برنامه‌های افشاشده در دوره‌های گزارشگری قبلی؛ و

پ .   اینکه بین ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری توسط واحد تجاری چه توازنی مدنظر قرار گرفته شده است (برای مثال، در تصمیم‌گیری درباره مکان عملیات جدید، توازن بین آثار زیست‌محیطی آن عملیات و فرصت‌های شغلی که در جامعه ایجاد می‌کند، و آثار مرتبط بر ارزش کل شرکت).

وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی

22.  واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد آثار ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریانهای نقدی واحد تجاری را برای دوره گزارشگری، و آثار پیش‌بینی‌شده در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، از جمله نحوه شمول ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری در برنامه‌ریزی مالی واحد تجاری را دریابند. واحد تجاری باید اطلاعات را به صورت کمی افشا کند.  اگر واحد تجاری نتواند اطلاعات را به صورت کمی ارائه کند، باید اطلاعات را به صورت کیفی ارائه نماید. هنگام ارائه اطلاعات به صورت کمی، واحد تجاری می تواند مبالغ معین یا دامنه‌ای از مبالغ را افشا کند. به طور خاص، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا نماید:

الف.  اینکه چگونه ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری بر آخرین گزارش وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی واحد تجاری تأثیر داشته است؛

ب .   اطلاعاتی درباره ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری مشخص‌شده در بند 22(الف) که ممکن است منجر به تعدیل بااهمیتی در مبالغ دفتری دارایی‌ها و بدهی‌های صورت‌های مالی سال مالی بعد گردد؛

پ .   اینکه چگونه واحد تجاری انتظار دارد وضعیت مالی آن با توجه به راهبرد خود برای مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، در طول زمان تغییر کند. این موضوع از طریق انعکاس موارد زیر صورت می‌گیرد:

1.  طرحهای سرمایه‌گذاری فعلی و تعهدشده واحد تجاری و آثار پیش‌بینی‌شده آنها بر وضعیت مالی واحد تجاری (برای مثال، مخارج سرمایه‌ای، تحصیل‌ها و واگذاری‌های عمده، مشارکتهای خاص، تغییر کسب‌وکار، نوآوری، حوزه‌های جدید کسب و کار و کنارگذاری دارایی‌ها)؛

2.  منابع مالی برنامه‌ریزی‌شده برای اجرای راهبرد خود؛ و

ت .   اینکه چگونه واحد تجاری انتظار دارد عملکرد مالی آن با توجه به راهبرد خود در مواجهه با ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، در طول زمان تغییر کند. 

تاب‌آوری

23.  واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد توانمندی واحد تجاری برای سازگاری با شرایط عدم اطمینان‌ ناشی از ریسکهای عمده مرتبط با پایداری را دریابند. واحد تجاری باید یک تحلیل کیفی و، در صورت امکان، یک تحلیل کمی از تاب‌آوری راهبرد و جریانهای نقدی خود در رابطه با ریسک‌های عمده مرتبط با پایداری (از جمله نحوه انجام تجزیه و تحلیل و افق زمانی آن) افشا کند. هنگام ارائه اطلاعات کمی، واحد تجاری می‌تواند مبالغ معین یا دامنه‌ای از مبالغ را افشا کند.

24.  نوع اطلاعاتی که واحد تجاری ملزم است درباره تاب‌آوری خود در مواجهه با ریسک‌های خاص مرتبط با پایداری افشا کند، نظیر مواردی که باید از تحلیل سناریو استفاده شود، در سایر استانداردهای افشای پایداری تعیین می‌شود.

مدیریت ریسک

25.  هدف افشای مالی مرتبط با پایداری درباره مدیریت ریسک این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد فرآیندهایی که ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری توسط آن فرآیندها مشخص، برآورد و مدیریت می‌شود را دریابند. این افشاها باید به استفاده‌کنندگان کمک کند تا بتوانند یکپارچگی این فرآیندها با فرآیندهای کلی مدیریت ریسک واحد تجاری، و همچنین ویژگیهای کلی ریسک و فرآیندهای مدیریت ریسک واحد تجاری را مورد ارزیابی قرار دهند.

26.  برای دستیابی به این هدف، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  فرآیند یا فرآیندهایی که برای تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری استفاده می‌کند؛

 ب .  فرآیند یا فرآیندهایی که به منظور تشخیص ریسک‌های مرتبط با پایداری جهت مدیریت ریسک استفاده می‌کند، از جمله، در صورت امکان، اینکه واحد تجاری:

‌1.  چگونه احتمال و آثار مرتبط با چنین ریسکهایی (مانند عوامل کیفی، آستانه‌های کمی و سایر معیارهای مورد استفاده) را برآورد می‌کند؛

2.  چگونه ریسک‌های مرتبط با پایداری نسبت به سایر انواع ریسکها، شامل استفاده از ابزارهای ارزیابی ریسک را اولویت‌بندی می‌کند؛

3.  از چه پارامترهای ورودی (برای مثال، منابع داده‌ها، دامنه عملیات تحت پوشش و جزئیات مورد استفاده در مفروضات) استفاده می‌کند؛ و 

4.   فرآیندهای مورد استفاده را نسبت به دوره گزارشگری قبلی تغییر داده است یا خیر؛

پ .   فرآیند یا فرآیندهایی که به منظور تشخیص، ارزیابی و اولویت‌بندی فرصت‌های مرتبط با پایداری استفاده می‌کند؛

ت .   فرآیند یا فرآیندهایی که برای نظارت و مدیریت مرتبط با موارد زیر استفاده می‌کند:

1.   ریسکهای مرتبط با پایداری شامل رویه‌های مرتبط؛ و

2.  فرصت‌های مرتبط با پایداری شامل رویه‌های مرتبط.

ث .   میزان و چگونگی یکپارچگی فرآیندهای تشخیص، ارزیابی و مدیریت ریسک مرتبط با پایداری با فرآیند کلی مدیریت ریسک واحد تجاری؛ و

ج . میزان و چگونگی یکپارچگی فرآیندهای تشخیص، ارزیابی و مدیریت فرصت مرتبط با پایداری با فرآیند کلی مدیریت واحد تجاری.

معیارها و اهداف

27.  هدف افشاهای مالی مرتبط با پایداری در ارتباط با معیارها و اهداف این است که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد دریابند چگونه یک واحد تجاری ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری خود را اندازه‌گیری، نظارت و مدیریت می‌کند. این افشاها باید به استفاده‌کنندگان کمک کند تا دریابند که واحد تجاری چگونه عملکرد خود، از جمله پیشرفت به سمت اهدافی که تعیین کرده است، را ارزیابی می‌کند.

28.  معیارها باید شامل معیارهای مشخص‌شده در سایر استانداردهای افشای پایداری مربوط، معیارهای برگرفته از سایر منابع مندرج در بند 54 و معیارهای ایجادشده توسط خود واحد تجاری باشد.

29.  واحد تجاری باید معیارهایی را مشخص کند که برای فعالیتهای واحد تجاری در راستای مدل کسب‌وکار آن و در ارتباط با ریسک‌ها یا فرصت‌های خاص مرتبط با پایداری کاربرد دارد. برخی واحدهای تجاری طیف وسیعی از فعالیت‌ها را خواهند داشت و بنابراین، ممکن است نیاز به بکارگیری معیارهایی داشته باشند که برای بیش از یک صنعت کاربرد دارد.

30.  واحد تجاری باید معیارهای مورد استفاده برای مدیریت و نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری و معیارهای مورد استفاده برای اندازه گیری عملکرد از جمله پیشرفت به سمت اهدافی که تعیین کرده است را افشا کند.

31.  هنگامی که یک معیار توسط واحد تجاری ایجاد شده باشد، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.   معیار مزبور چگونه تعریف می‌شود، از جمله اینکه آیا معیاری مطلق است یا در رابطه با معیاری دیگر (مانند درآمد یا فضای مورد استفاده) بیان می‌شود و هر منبع دیگری که برای ساخت آن معیار استفاده شده است؛

ب .   آیا اندازه‌گیری معیار توسط یک نهاد خارجی تأیید می‌شود و اگر چنین است، کدام نهاد؛ و

پ .   توضیح روشهای مورد استفاده برای محاسبه اهداف و ورودیهای آن محاسبه، از جمله مفروضات عمده درنظرگرفته‌شده و محدودیتهای آن روشها.

32.  واحد تجاری باید اهدافی را که برای ارزیابی پیشرفت در راستای دستیابی به مقاصد راهبردی خود تعیین کرده است، با ذکر موارد زیر افشا کند:

الف.  معیار استفاده‌شده؛

ب .   دوره‌ای که هدف برای آن در نظر گرفته شده است؛

پ .   دوره پایه‌ای که پیشرفت، نسبت به آن دوره اندازه‌گیری می‌شود؛ و

ت .   نقاط عطف یا اهداف میانی.

33.  واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  عملکرد خود در مقایسه با اهداف افشاشده و تجزیه و تحلیل روندها یا تغییرات عمده در عملکرد خود؛ و

ب. بازنگری در اهداف خود و توضیح آن بازنگریها.

34.  تعریف و محاسبه معیارها، از جمله معیارهای مورد استفاده برای تعیین و نظارت بر اهداف، باید در طول زمان یکنواخت باشد. اگر یک معیار یا هدف دوباره تعریف یا جایگزین شود، واحد تجاری باید:

الف.  تغییرات را توضیح دهید؛

ب .   دلایل این تغییرات، شامل اینکه چرا جایگزینی هر معیار اطلاعات مفیدتری ارائه می‌کند را توضیح دهد؛ و

پ .   ارقام مقایسه‌ای را تجدیدارائه کند، مگر اینکه انجام این کار غیرعملی باشد.

35.  واحد تجاری باید معیارها و اهداف را با استفاده از عبارتها و توصیف‌های معنادار، روشن و دقیق نام‌گذاری کند.


ویژگیهای کلی

36.  برای اینکه اطلاعات مالی مرتبط با پایداری مفید باشد، باید مربوط باشد و آنچه را که قصد ارائه آن را دارد، به‌طور صادقانه بیان نماید. این موارد ویژگی‌های کیفی بنیادی هستند. چنانچه اطلاعات، قابل مقایسه، قابل تأیید، به موقع و قابل فهم باشد، مفید بودن اطلاعات افزایش می یابد. در پیوست پ، ویژگی‌های اطلاعات مفید تعیین شده است.

واحد گزارشگر

37.  افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری واحد تجاری باید برای همان واحد گزارشگری باشد که صورتهای مالی با مقاصد عمومی برای آن تهیه می‌شود. برای مثال، اگر واحد گزارشگر یک گروه است، صورتهای مالی تلفیقی برای واحد تجاری اصلی و واحدهای فرعی آن تهیه خواهد شد؛ در نتیجه، افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری برای آن واحد گزارشگر، باید برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، ارزیابی ارزش کل واحد تجاری اصلی و واحدهای فرعی آن را امکانپذیر کند.

38.  واحد تجاری باید صورتهای مالی که افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری، به آن مربوط می‌شود را افشا کند.

39.  هنگامی که واحد پول به عنوان واحد اندازه گیری تعیین می‌شود، واحد تجاری باید از واحد پول گزارشگری صورت های مالی خود استفاده کند.

40.  بند 2 واحد تجاری را ملزم می‌کند که اطلاعات بااهمیت درباره تمام ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری را که در معرض آنها قرار دارد، افشا کند. این ریسک‌ها و فرصت‌ها به فعالیت‌ها، تعاملات و روابط و استفاده از منابع در طول زنجیره ارزش آن مربوط است، مانند:

الف.  رویه‌های واحد تجاری در خصوص بکارگیری نیروی کار و تأمین‌کنندگان، ضایعات مربوط به بسته‌بندی محصولاتی که می‌فروشد، یا رویدادهایی که می‌تواند زنجیره تأمین آن را مختل کند؛

ب .   داراییهایی که کنترل می‌کند (مانند تأسیسات تولیدی که متکی به منابع کمیاب آب است)؛

پ .   سرمایه‌گذاری‌هایی که کنترل می‌کند، از جمله سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری وابسته و مشارکتهای خاص (مانند تأمین مالی یک فعالیت انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق مشارکت خاص)؛ و

ت .   منابع تأمین مالی.

41.  در سایر استانداردهای افشای پایداری چگونگی افشا یا اندازه‌گیری ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری توسط واحد تجاری مشخص می‌شود ، از جمله ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با واحدهای تجاری وابسته، مشارکت‌های خاص و سایر سرمایه‌گذاری‌های تأمین مالی شده، و ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با زنجیره ارزش واحد تجاری.

اطلاعات مرتبط

42.  واحد تجاری باید اطلاعاتی را ارائه کند که استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را قادر سازد تا ارتباط بین ریسک‌ها و فرصت‌های گوناگون مرتبط با پایداری، و همچنین چگونگی ارتباط بین اطلاعات مربوط به این ریسک‌ها و فرصت‌ها با اطلاعات صور‌ت‌های مالی با مقاصد عمومی را ارزیابی کنند.

43.  واحد تجاری باید ارتباط بین انواع اطلاعات مختلف را شرح دهد. انجام این کار ممکن است مستلزم مرتبط ساختن اطلاعات توصیفی در خصوص راهبری، راهبرد و مدیریت ریسک با معیارها و اهداف مربوط باشد. برای مثال، به منظور اینکه برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی امکان ارزیابی ارتباط بین اطلاعات فراهم شود، ممکن است که لازم باشد واحد تجاری اثر یا اثر احتمالی راهبرد خود بر صورت‌های مالی یا برنامه‌های مالی، یا معیارها و اهداف مورد استفاده برای اندازه‌گیری پیشرفت را در مقایسه با عملکرد تشریح کند. علاوه بر این، ممکن است نیاز باشد واحد تجاری توضیح دهد چگونه استفاده از منابع طبیعی و تغییرات در زنجیره تامین آن می‌تواند ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری را تقویت یا تضعیف کند یا آنها را تغییر دهد. ممکن است نیاز باشد واحد تجاری بین این اطلاعات و اثر بالقوه یا اثر بالفعل آن بر هزینه‌های تولید واحد تجاری، واکنش راهبردی واحد تجاری برای کاهش چنین ریسک‌هایی و نیز سرمایه‌گذاری در دارایی‌های جدید ارتباط برقرار کند. همچنین ممکن است لازم باشد این اطلاعات به اطلاعات صورتهای مالی و معیارها و اهداف مشخصی مرتبط شود. اطلاعاتی که این ارتباطات را توصیف می کند باید واضح و مختصر باشد.

44.  نمونه هایی از اطلاعات مرتبط عبارتند از:

الف.  ارائه توضیح در خصوص آثار ترکیبی ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، راهبرد واحد تجاری و معیارها و اهداف مرتبط، بر وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی آن در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت. برای مثال، یک واحد تجاری ممکن است به دلیل اولویت‌ مصرف‌کنندگان برای محصولات کم کربن جایگزین، با کاهش تقاضا برای محصولات خود مواجه شود. این مسئله ممکن است نیازمند توضیح واحد تجاری در خصوص چگونگی واکنش راهبردی آن، مانند تعطیلی یک کارخانه بزرگ و اثر آن بر نیروی کار و اجتماع، و همچنین بر عمر مفید دارایی‌ها و ارزیابی‌های کاهش ارزش باشد.

ب .   ارائه توضیح درباره گزینه‌های بالقوه‌ای که هنگام ارزیابی ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری توسط واحد تجاری مورد ارزیابی قرار گرفته است، و همچنین پیامدهای تصمیمات واحد تجاری برای مواجهه با این ریسک‌ها و فرصت‌ها، از جمله توازنی که طبق توصیف بند 21 (پ) بین آنها در نظر گرفته شده است. برای مثال، واحد تجاری ممکن است لازم باشد توضیحاتی در این خصوص ارائه کند که چگونه تصمیم تجدید ساختار عملیات که در مواجهه با یک ریسک مرتبط با پایداری اتخاذ شده است، بر اندازه و ترکیب آتی نیروی کار واحد تجاری تاثیر دارد.

ارائه منصفانه

45.  مجموعه کامل افشاهای مالی مرتبط با پایداری، باید ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری که واحد تجاری در معرض آنها قرار دارد را به طور منصفانه ارائه کند. ارائه منصفانه مستلزم بیان صادقانه ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری مطابق با اصول تعیین شده در این استاندارد است.

46.  فرض بر این است که بکارگیری استانداردهای افشای پایداری، و در صورت لزوم افشاهای بیشتر، منجر به افشاهای مالی مرتبط با پایداری می شود که نتیجه آن دستیابی به ارائه منصفانه است.

47.  همچنین ارائه منصفانه واحد تجاری را ملزم می‌کند که:

الف.  اطلاعات مربوط، قابل مقایسه، قابل تأیید، به موقع، قابل فهم و با بیان صادقانه، را افشا کند؛ و

ب .   هنگامی که افشاهای پایداری مطابق با الزامات خاص استانداردهای پایداری کافی نباشد، به منظور قادر ساختن استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی برای ارزیابی پیامدهای ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری بر ارزش کل واحد تجاری افشاهای بیشتر را ارائه کند.

48.  هنگام بکارگیری این استاندارد و سایر استانداردهای افشای پایداری، واحد تجاری پس از بررسی تمام واقعیت‌ها و شرایط مربوط، باید تصمیم بگیرد چگونه  اطلاعات افشاهای مالی مرتبط با پایداری را تجمیع کند. واحد تجاری نباید با مبهم ساختن اطلاعات بااهمیت به دلیل تجمیع با اطلاعات غیرمهم یا با تجمیع اقلام بااهمیت غیرمشابه، قابل فهم بودن افشاهای مالی مرتبط با پایداری خود را کاهش دهد.

49.  در صورتی که تجمیع اطلاعات مهم باعث مبهم شدن آنها گردد نباید این کار انجام شود. تجمیع و تفکیک اطلاعات باید بر اساس ویژگی‌های ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری صورت گیرد. اطلاعات زمانی باید تجمیع شوند که دارای ویژگی‌های ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری مشترکی باشند، در غیر اینصورت باید تفکیک شوند. اطلاعات در مورد ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری ممکن است برای مثال بر حسب موقعیت جغرافیایی یا با توجه به محیط ژئوپلیتیک، نیاز به تفکیک داشته باشند. برای نمونه، به منظور اطمینان از مبهم نبودن اطلاعات بااهمیت، ممکن است ضرورت داشته باشد واحد تجاری افشاهای مربوط به استفاده از آب را تفکیک کند تا بین استحصال آب از منابع سرشار و منابع پرتنش تمایز ایجاد شود.

تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری و افشاها

50.  این استاندارد واحد تجاری را ملزم می کند که اطلاعات بااهمیت درباره تمامی ریسک‌ها و فرصت‌های عمده مرتبط با پایداری که در معرض آن قرار دارد را افشا کند (به بند 2 مراجعه کنید).

 51. واحد تجاری باید برای تشخیص ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری که به طور معقولی می‌توان انتظار داشت اطلاعات مرتبط با آنها بر تصمیماتی که استفاده‌کنندگان گزارش‌گری مالی با مقاصد عمومی بر اساس آن اطلاعات اتخاذ می‌کنند تأثیر بگذارد، به استانداردهای افشای پایداری، شامل موضوعات افشا مشخص‌شده، مراجعه کند. علاوه بر استانداردهای افشای پایداری، واحد تجاری باید موارد زیر را نیز مورد توجه قرار دهد:

الف.  موضوعات افشای مندرج در استانداردهای مبتنی بر صنعت هیئت استانداردهای حسابداری پایداری[1]؛

ب .   رهنمودهای غیرالزامی هیئت بین المللی استانداردهای پایداری[2] (مانند راهنمای بکارگیری چارچوب هیئت استانداردهای افشای آب و هوا[3] برای افشاهای مربوط به آب و تنوع زیستی).

پ .   آخرین بیانیه‌های سایر نهادهای تدوین‌کننده استاندارد که الزامات آنها برای رفع نیازهای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی طراحی شده است؛ و

ت .   ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری مشخص شده توسط واحدهای تجاری‌ای که در همان صنایع یا مناطق جغرافیایی فعالیت می‌کنند.

52.  واحد تجاری برای تشخیص موارد افشا شامل معیارها، در مورد ریسک یا فرصت عمده مرتبط با پایداری، باید به استانداردهای افشای پایداری مراجعه کند.

53.  در نبود یک استاندارد افشای پایداریکه به‌طور مشخص برای یک ریسک یا فرصت مرتبط با پایداری کاربرد داشته باشد، مدیریت باید از قضاوت خود برای تشخیص افشاهایی استفاده کند که:

الف.  به نیازهای تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی مربوط هستند.

ب .   ریسک ها و فرصت‌های واحد تجاری را در ارتباط با ریسک یا فرصت خاص مرتبط با پایداری، به‌طور صادقانه بیان می‌کنند؛ و

پ .   بی‌طرفانه هستند.

54.  برای انجام قضاوت بند 53، تا حدی که با استاندارد افشای پایداری در تضاد نباشد، مدیریت باید از معیارهای الف تا ت بند 51 استفاده کند. 

55.  واحد تجاری باید صنعت یا صنایع مشخص‌شده در استاندارد افشای پایدارییا استانداردهای مبتنی بر صنعت هیئت استانداردهای حسابداری پایداریمرتبط را که هنگام تشخیص افشا درباره ریسک یا فرصت عمده مرتبط با پایداری استفاده کرده است، افشا نماید.

اهمیت

56.  اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی بااهمیت است که به طور منطقی انتظار رود حذف، ارائه نادرست یا مبهم‌کردن آن اطلاعات بر تصمیمات اتخاذ شده توسط استفاده‌کنندگان اصلی گزارش­های مالی با مقاصد عمومی- بر اساس آن گزارشها که اطلاعاتی درباره یک واحد گزارشگر معین ارائه می‌کنند- تأثیرگذار باشد. 

57.  اطلاعات مالی بااهمیت مرتبط با پایداری، نگرشی درباره عواملی ارائه می‌کند که به‌طور منطقی انتظار می‌رود بر ارزیابی استفاده‌کنندگان اصلی از ارزش کل واحد تجاری تأثیر بگذارد. در صورتی که اطلاعاتی بتواند بر ارزیابی استفاده‌کنندگان اصلی از ارزش کل واحد تجاری تأثیر بگذارد، این اطلاعات، به فعالیتها، تعاملات و روابط و استفاده از منابع در زنجیره ارزش واحد تجاری مربوط تلقی می‌شود. اطلاعات مالی بااهمیت مرتبط با پایداری می‌تواند شامل اطلاعاتی درباره ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری که پیامدهای آنها از احتمال پایین ولی تأثیر بالا برخوردار است  نیزباشد. 

58.  اهمیت یک جنبه خاص از مربوط بودن است که مختص واحد تجاری است و در گزارشگری مالی با مقاصد عمومی برای واحد تجاری، مبتنی بر ماهیت و یا میزان اقلامی است که اطلاعات به آنها مربوط می‌شود. این استاندارد، هیچ آستانه‌ای را برای اهمیت مشخص نمی‌کند یا از قبل تعیین نمی‌نماید که در یک موقعیت خاص چه چیزی بااهمیت است. 

59.  واحد تجاری باید برای تشخیص اطلاعات مالی بااهمیت مرتبط با پایداری قضاوت کند. قضاوت‌ درباره اهمیت باید در هر تاریخ گزارشگری برای در نظر گرفتن تغییرات در شرایط و مفروضات، مجددا ارزیابی شود.

60.  چنانچه اطلاعات حاصل از یک افشای خاص بااهمیت نباشد، هر چند آن افشا توسط یک استاندارد افشای پایداری الزامی شده باشد، واحد تجاری ضرورتی به افشای مزبور ندارد. این موضوع، حتی اگر استاندارد افشای پایداری شامل فهرستی از الزامات خاص باشد یا آنها را به عنوان حداقل الزامات توصیف کرده باشد نیز مصداق دارد.

61.  همچنین، در صورتی که رعایت الزامات خاص یک استاندارد افشای پایداری برای کمک به استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی به منظور ارزیابی تأثیر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری پیش روی واحد تجاری بر ارزش کل شرکت، کافی نباشد، واحد تجاری باید بررسی نماید که آیا اطلاعات بیشتری را افشا کند یا خیر.

62.  چنانچه قوانین یا مقررات، واحد تجاری را از افشای اطلاعاتی که توسط یک استاندارد افشای پایداری الزامی شده است منع کند، واحد تجاری ضرورتی به افشای آن اطلاعات ندارد. اگر واحد تجاری اطلاعات بااهمیتی را به این دلیل حذف کند، باید نوع اطلاعات افشانشده را مشخص نماید و دلیل محدودیت را توضیح دهد.

اطلاعات مقایسه‌ای

63.  واحد تجاری باید اطلاعات مقایسه‌ای مربوط به دوره قبل را برای تمام معیارهای افشاشده در دوره جاری افشا کند. هنگامی که چنین اطلاعاتی برای درک افشاهای مالی مرتبط با پایداری در دوره جاری مربوط باشد، واحد تجاری باید اطلاعات مقایسه‌ای افشاهای مالی توضیحی و توصیفی مرتبط با پایداری را نیز افشا کند.

64.  واحد تجاری هنگام انجام افشاهای مالی مرتبط با پایداری باید اطلاعات مقایسه‌ای که منعکس کننده برآوردهای به روز شده باشد را افشا کند. هنگامی که اطلاعات مقایسه‌ای با اطلاعات گزارش شده در دوره قبل متفاوت است، واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  تفاوت بین مبلغ گزارش شده در دوره قبل و مبلغ مقایسه‌ای تجدید ارائه شده؛ و

ب .   دلایل تجدیدارائه مبالغ.

65.  برخی اوقات تعدیل اطلاعات مقایسه‌ای برای یک یا چند دوره قبل، به منظور دستیابی به قابلیت مقایسه با دوره جاری غیرعملی است. برای مثال، ممکن است در دوره(های) قبل داده‌ها به نحوی جمع‌آوری نشده باشند که امکان استفاده گذشته‌نگر تعریف جدید یک معیار یا هدف، و یا تجدیدارائه گذشته‌نگر برای اصلاح اشتباه دوره قبل عملی باشد، و ممکن است بازآفرینی اطلاعات غیرعملی باشد. زمانی که تعدیل اطلاعات مقایسه­ای برای یک یا چند دوره قبل غیرممکن باشد، واحد تجاری باید این واقعیت را افشا کند.

تعداد دفعات گزارشگری

66.  واحد تجاری باید افشاهای مالی مرتبط با پایداری خود را همزمان با صورتهای مالی مربوط گزارش کند و افشاهای مالی مرتبط با پایداری باید برای همان دوره گزارشگری صورتهای مالی باشد.

67.  هنگامی که واحد تجاری پایان دوره گزارشگری خود را تغییر می‌دهد و افشاهای مالی مرتبط با پایداری را برای دوره‌ای طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از 12 ماه ارائه می‌کند، باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  دوره تحت پوشش افشاهای مالی مرتبط با پایداری؛

ب .   دلیل استفاده از دوره طولانی‌تر یا کوتاه­تر؛ و

پ .   این واقعیت که مبالغ افشا شده در افشاهای مالی مرتبط با پایداری به طور کامل قابل مقایسه نیستند.

68.  معمولا واحد تجاری افشاهای مالی مرتبط با پایداری را برای یک دوره 12 ماهه تهیه می­کند. با این حال، بنا به ملاحظات عملی، برخی از واحدهای تجاری ترجیح می دهند، برای مثال، برای یک دوره 52 هفته­ای گزارش ارائه کنند. این استاندارد این کار را منع نمی­کند.

69.  این استاندارد در خصوص اینکه کدام واحدهای تجاری ملزم به افشای اطلاعات مالی میان‌دوره‌ای مرتبط با پایداری هستند، یا تعداد دفعات افشای آن، یا مدت زمان بعد از پایان دوره میانی که باید افشا صورت گیرد الزامی تعیین نمی­کند. با این حال، دولت‌، بورس اوراق بهادار، سایر نهادهای تنظیم‌گر اوراق بهادار، و نهادهای حرفه‌ای ممکن است از واحدهای تجاری که اوراق بدهی یا سهام آنها به صورت عمومی معامله می‌شود، بخواهند گزارش‌های میان­دوره‌ای را منتشر کنند. بند 70 در صورتی کاربرد دارد که واحد تجاری ملزم باشد یا انتخاب کند اطلاعات مالی میان‌دوره‌ای مرتبط با پایداری را مطابق با استانداردهای افشای پایداری منتشر کند.

70.  با در نظر گرفتن ملاحظات مرتبط با هزینه و به موقع بودن، و برای جلوگیری از تکرار اطلاعاتی که قبلا گزارش شده است، ممکن است واحد تجاری ملزم باشد یا انتخاب کند اطلاعات کمتری را در تاریخ­های میان­دوره­ای در مقایسه با افشاهای سالانه ارائه کند. هدف از افشاهای میان‌دوره‌ای به‌روزرسانی آخرین مجموعه کامل افشاهای سالانه اطلاعات مالی مرتبط با پایداری است. این افشاها بر اطلاعات، رویدادها و شرایط جدید تمرکز دارند و تکرار اطلاعات قبلا گزارش شده نیستند. اگرچه اطلاعات ارائه شده در افشاهای مالی میان‌دوره‌ای مرتبط با پایداری می­تواند فشرده‌تر از افشاهای سالانه باشد، اما واحد تجاری از انتشار مجموعه کامل افشاهای مالی مرتبط با پایداری که در این استاندارد توضیح داده شده است در گزارش‌گری میان‌دوره‌ای خود منع نمی‌شود.

71.  در صورتیکه انتظار می‌رود عدم افشای اطلاعات مربوط به معاملات، سایر رویدادها و شرایط واقع شده پس از پایان دوره گزارشگری و قبل از تاریخی که افشاهای مالی مرتبط با پایداری مجاز به انتشار است، بر تصمیمات‌ استفاده­کنندگان گزارش­های مالی با مقاصد عمومی که بر اساس آن گزارشها اتخاذ می­شوند تأثیرگذار باشند، این اطلاعات باید افشا شوند.

مکان اطلاعات

72.  واحد تجاری ملزم است اطلاعات الزامی شده طبق استانداردهای افشای پایداری را به عنوان بخشی از گزارشگری مالی با مقاصد عمومی افشا کند.

73.  واحد تجاری افشاهای مالی مرتبط با پایداری زمانی می­تواند در گزارش تفسیری مدیریت واحد تجاری گنجانده شود که گزارش تفسیری مدیریت بخشی از گزارشگری مالی با مقاصد عمومی واحد تجاری را تشکیل دهد. گزارش تفسیری مدیریت مکمل صورتهای مالی واحد تجاری است. گزارش تفسیری مدیریت بینشی در مورد عواملی که بر عملکرد مالی و وضعیت مالی واحد تجاری تأثیر گذاشته­اند و همچنین عواملی که می­توانند بر توانایی واحد تجاری برای ارزش آفرینی و ایجاد جریان­های نقدی تأثیر بگذارند، ارائه می­دهد. گزارش تفسیری مدیریت ممکن است با نامهای مختلفی، از جمله بررسی و تحلیل مدیریت، بررسی عملیاتی و مالی، گزارش یکپارچه و گزارش استراتژیک، ارائه شده و یا در گزارشها گنجانده شود.

74.  واحد تجاری ممکن است اطلاعات الزامی شده توسط استاندارد افشای پایداری را در همان مکانی افشا کند که اطلاعات را برای برآورده کردن سایر الزامات، از قبیل اطلاعات الزامی شده توسط قانونگذار، ارائه می­کند. واحد تجاری باید اطمینان حاصل کند که افشاهای مالی مرتبط با پایداری به وضوح قابل تشخیص است و توسط اطلاعات اضافی پنهان نشده است.

75.  اطلاعات الزامی شده توسط یک استاندارد افشای پایداری را می­توان به صورت عطف متقابل ارائه کرد، مشروط بر اینکه اطلاعات مزبور مربوط به همان دوره‌ها بوده و همزمان با اطلاعاتی که به آن عطف داده شده در دسترس استفاده­کنندگان گزارش مالی با مقاصد عمومی باشد. برای مثال، اطلاعات الزامی شده توسط یک استاندارد افشای پایداری می‌تواند در صورت‌های مالی مرتبط افشا شود. ارائه اطلاعات به صورت عطف متقابل به جای ارائه مستقیم اطلاعات، نباید قابل فهم بودن مجموعه کامل افشاهای مالی مرتبط با پایداری را کاهش دهد.

76.  اطلاعات با اهمیتی که با عطف متقابل ارائه می­شود، بخشی از مجموعه کامل افشاهای مالی مرتبط با پایداری است. اطلاعاتی که به صورت عطف متقابل ارائه می­شود باید با الزامات استانداردهای افشای پایداری مطابقت داشته باشد. برای مثال، اطلاعات باید مربوط، قابل مقایسه، قابل تایید، به موقع، قابل فهم و با بیان صادقانه باشد. نهادها یا اشخاصی که گزارشگری مالی با مقاصد عمومی را تایید می­کنند، در قبال اطلاعاتی که با عطف متقابل ارائه می‌کنند همان مسئولیتی را به عهده دارند که برای ارائه اطلاعات مستقیم نیز به عهده دارند.

77.  در صورتی‌که اطلاعات الزامی شده توسط استاندارد افشای پایداری با عطف به اطلاعات در جای دیگری ارائه شود:

الف.  باید در گزارشگری مالی با مقاصد عمومی جای آن اطلاعات مشخص شده و نحوه دسترسی به آن توضیح داده شود؛ و

ب .   عطف متقابل باید به قسمت دقیقا مشخصی از آن مکان باشد.

78.  زمانی که استانداردهای افشای پایداری افشای اقلام مشترکی از اطلاعات را الزامی می­کند، واحد تجاری باید از تکرار غیر ضروری اطلاعات اجتناب کند. برای مثال، زمانی که واحد تجاری نظارت خود بر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری را یکپارچه می‌کند، افشاهای مربوط به راهبری نیز به جای اینکه در قالب افشاهای راهبری جداگانه برای هر ریسک و فرصت مهم مرتبط با پایداری ارائه شوند، باید یکپارچه شوند.

منشاء عدم قطعیت در برآوردها و پیامدها

79.  هنگامی که معیارها را نمی­توان به طور مستقیم اندازه­گیری کرده و فقط می­توان آنها را برآورد کرد، عدم قطعیت در اندازه­گیری به وجود می­آید. استفاده از برآوردهای معقول بخش ذاتی تهیه معیارهای مرتبط با پایداری است و در صورتی که برآوردها به طور صحیح توصیف شده و توضیح داده شوند، مفید بودن اطلاعات کاهش نمی­یابد. حتی سطح بالایی از عدم قطعیت در اندازه­گیری، لزوماً از ارائه اطلاعات مفید توسط این برآوردها جلوگیری نمی‌کند. واحد تجاری باید معیارهای افشا شده که دارای عدم قطعیت قابل توجه در برآورد است را با افشای منشا و ماهیت عدم قطعیت­های برآورد و عوامل مؤثر بر آنها، مشخص کند.

80.   وقتی افشاهای مالی مرتبط با پایداری شامل داده­ها و مفروضات مالی باشد، این داده­ها و مفروضات مالی باید تا حد امکان با داده­ها و مفروضات مالی مرتبط در صورت های مالی واحد تجاری مطابقت داشته باشند.

81.  در برخی از استانداردهای افشای پایداری، افشای اطلاعاتی از قبیل توضیح در خصوص رویدادهای احتمالی آتی که پیامدهای نامطمئنی به همراه دارند، الزامی شده است. برای قضاوت در خصوص اینکه آیا اطلاعات مربوط به چنین رویدادهای احتمالی آتی بااهمیت است یا خیر، واحد تجاری باید موارد زیر را در نظر بگیرد:

الف.  آثار بالقوه رویدادها بر مبلغ، زمان‌بندی و عدم اطمینان جریان‌های نقدی آتی واحد تجاری، از جمله در بلندمدت (پیامد احتمالی)؛ و

ب .   دامنه کامل پیامدهای ممکن و احتمال وقوع پیامدهای ممکن در آن محدوده.

82.  واحد تجاری هنگام در نظر گرفتن پیامدهای احتمالی، باید همه حقایق و شرایط مرتبط، و همچنین اطلاعات درباره پیامدهای با ‌احتمال‌کم و تأثیر‌بالا که در صورت تجمیع، می‌تواند بااهمیت باشد را مورد توجه قرار دهد. برای مثال، یک واحد تجاری ممکن است در معرض چندین ریسک مرتبط با پایداری قرار گیرد، که هر کدام می‌توانند باعث ایجاد یک نوع اختلال شوند، مانند اختلال در زنجیره تامین واحد تجاری. اگر احتمال وقوع اختلال از یک منشاء ریسک بسیار غیرمحتمل باشد، اطلاعات مربوط به آن منشاء ریسک به تنهایی ممکن است با اهمیت نباشد. با این حال، اطلاعات مربوط به ریسک تجمیع شده - خطر اختلال زنجیره تامین از همه منشاءهای ریسک - ممکن است با اهمیت باشد.

83.  هنگامیکه عدم قطعیت در پیامد عمده‌ای وجود دارد، واحد تجاری باید اطلاعات مربوط به مفروضاتی که در مورد آینده به کار می­گیرد و همچنین سایر منشاهای عدم قطعیت عمده، که با اطلاعات افشا شده توسط واحد تجاری در خصوص آثار احتمالی ریسک­ها یا فرصت­های مرتبط با پایداری مرتبط است، را افشا کند.

اشتباهات

84.  واحد تجاری باید اشتباهات با اهمیت دوره قبل را با تجدید ارائه مبالغ مقایسه­ای افشا شده دوره(های) قبل اصلاح کند، مگر اینکه انجام این کار غیرعملی باشد.

85.  اشتباهات دوره قبل شامل حذف و تحریف افشاهای مالی مربوط به پایداری واحد تجاری برای یک یا چند دوره قبل است. چنین اشتباهاتی ناشی از عدم استفاده یا استفاده نادرست از اطلاعات قابل اتکایی است که:

الف.  هنگام تایید گزارش‌های مالی با مقاصد عمومی آن دوره‌ها به منظور انتشار، در دسترس بوده‌اند؛ و

ب .   می‌توان به طور منطقی انتظار داشت که در تهیه آن افشاهای مالی مرتبط با پایداری، کسب شده و در نظر گرفته شده‌اند.

86.  اینگونه اشتباهات شامل آثار اشتباهات محاسباتی، اشتباه در بکارگیری تعاریف برای معیارها و اهداف، نادیده گرفتن یا تفسیر نادرست حقایق، و تقلب می شود.

87.  اشتباهات بالقوه دوره جاری که در همان دوره کشف می­شوند، قبل از تایید و انتشار گزارشگری مالی با مقاصد عمومی اصلاح می­شوند. با این حال، گاهی اوقات اشتباهات بااهمیت تا دوره بعدی کشف نمی­شوند.

88.  زمانی که تعیین اثر یک اشتباه بر تمام دوره­های قبلی ارائه شده غیرعملی باشد، واحد تجاری باید اطلاعات مقایسه­ای را برای اصلاح اشتباه از اولین تاریخ ممکن، تجدید ارائه کند.

89.  اصلاح اشتباهات متمایز از تغییر در برآوردها می­باشد. برآوردها تخمین­هایی هستند که واحد تجاری هنگام کسب اطلاعات بیشتر، ممکن است نیاز به بازنگری در آنها داشته باشد.

90.  اگر واحد تجاری اشتباه با اهمیتی را در افشاهای مالی مربوط به پایداری دوره قبلی خود تشخیص دهد، باید موارد زیر را افشا کند:

الف.  ماهیت اشتباه دوره قبل؛

ب .   حتی­الامکان، اصلاحات انجام شده برای هر دوره قبلی که افشا شده؛ و

پ .   اگر اصلاح اشتباه غیرعملی باشد، دلایلی که منجر به ایجاد آن شرایط شده و شرح چگونگی اصلاح اشتباه و بازه زمانی که اشتباه اصلاح شده است.

بیانیه مطابقت

91. واحد تجاری که افشاهای مالی مرتبط با پایداری آن با تمام الزامات مربوط در استانداردهای افشای پایداری مطابقت دارد، باید یک بیانیه مطابقت صریح و بدون شرط ارائه کند.

92.  در صورتی که طبق برخی قوانین یا مقررات، واحد تجاری از افشای اطلاعاتی که توسط استاندارد افشای پایداری الزامی است منع شده باشد، طبق بند 62، واحد تجاری الزامی به افشای آن اطلاعات ندارد و از ادعای انطباق با استانداردهای افشای پایداری منع نمی­شود.


پیوست الف: تعریف اصطلاحات

این پیوست بخش جدایی‌ناپذیر استاندارد الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری است و همانند سایر بخش‌های استاندارد لازم‌الاجرا است.

مدل کسب و کار

سیستم واحد تجاری برای تبدیل داده‌ها به ستانده‌ها و پیامدهای آن از طریق فعالیت‌های تجاری است که هدف آن تحقق اهداف راهبردی واحد تجاری و ارزش آفرینی در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت است.

موضوع افشا

ریسک یا فرصت خاص مرتبط با پایداری که مبتنی بر فعالیت‌های انجام شده توسط واحدهای تجاری در یک صنعت خاص است و در استانداردهای افشای پایداریمشخص شده است.

ارزش کل واحد تجاری

مجموع ارزش حقوق مالکانه (کل ارزش بازار سرمایه) واحد تجاری و ارزش خالص بدهی آن.

گزارشگری مالی با مقاصد عمومی

ارائه اطلاعات مالی در مورد واحد گزارشگر که برای استفاده‌کنندگان اصلی در تصمیم‌گیری‌ بابت تامین منابع برای واحد تجاری، مفید است. این تصمیمات موارد زیر را در بر می‌گیرد:

الف) خرید، فروش یا نگهداری ابزارهای مالکانه و ابزارهای بدهی،

ب) اعطای تسهیلات و سایر اشکال اعتبار، یا

پ) اعمال حق رای یا نوع دیگری از نفوذ بر اقدامات مدیریت که بر استفاده از منابع اقتصادی واحد تجاری تأثیرگذار است.

گزارشگری مالی با مقاصد عمومی شامل صورتهای مالی با مقاصد عمومی و افشاهای مالی مرتبط با پایداری واحد تجاری است اما محدود به آن نمی‌شود. 

استانداردهای افشای پایداری

استانداردهای افشای پایداری مصوب سازمان حسابرسی.

استفاده‌کنندگان اصلی گزارشگری مالی با مقاصد عمومی (استفاده‌کنندگان اصلی)

سرمایه‌گذاران، وام‌دهندگان و سایر اعتباردهندگان موجود و بالقوه.

واحد گزارشگر

واحدی که ملزم است، یا انتخاب می‌کند، صورتهای مالی با مقاصد عمومی را تهیه کند.

افشاهای مالی مرتبط با پایداری

افشای ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری، شامل اطلاعات مربوط به راهبری، راهبرد و مدیریت ریسک واحد تجاری، و معیارها و اهداف مربوط، که برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی هنگام ارزیابی ارزش کل واحد تجاری، مفید است.

اطلاعات مالی مرتبط با پایداری

اطلاعاتی که بیانگر ریسکها و فرصتهای مرتبط با پایداری اثرگذار بر ارزش کل شرکت است و مبنای کافی برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی فراهم می‌کند تا منابع و روابطی را ارزیابی کنند که مدل کسب و کار و راهبرد واحد تجاری برای حفظ و توسعه آن مدل، به آن اطلاعات بستگی دارد.

اطلاعاتی که با فراهم کردن مبنای کافی برای استفاده‌کنندگان گزارشگری مالی با مقاصد عمومی جهت ارزیابی منابع و روابطی که مدل کسب و کار واحد تجاری و راهبرد واحد تجاری برای حفظ و توسعه آن مدل به آنها بستگی دارد، چشم‌اندازی در مورد ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری موثر بر ارزش کل واحد تجاری ارائه می‌کند.

استفاده‌کنندگان

قسمت استفاده‌کنندگان اصلی گزارشگری مالی با مقاصد عمومی (استفاده‌کنندگان اصلی) را ببینید.

زنجیره ارزش

مجموعه کاملی از فعالیت‌ها، منابع و روابط مربوط به مدل کسب و کار واحد گزارشگر و محیط پیرامون که در آن فعالیت می‌کند.

زنجیره ارزش شامل فعالیت‌ها، منابع و روابطی است که یک واحد تجاری برای تولید محصولات یا ارائه خدمات خود (از ایده اولیه تا تحویل، مصرف و پایان عمر آنها) استفاده و بر آنها تکیه می‌کند و شامل موارد زیر است:

  • فعالیت‌ها، منابع و روابطی که در عملیات واحد تجاری وجود دارند، از قبیل منابع انسانی،
  • فعالیت‌ها، منابع و روابطی که در مسیر عرضه، بازاریابی و توزیع آن قرار دارند، مانند تامین مواد و خدمات، فروش و تحویل محصولات و خدمات، و
  • محیط‌های مالی، جغرافیایی، سیاسی و مقرراتی که واحد تجاری در آن فعالیت می‌کند.


پیوست ب: تاریخ اجرا

این پیوست بخش جدایی‌ناپذیر استاندارد الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری است و همانند سایر بخش‌های استاندارد، لازم‌الاجرا است.

ب1.  واحد تجاری باید این استاندارد را برای دوره‌های گزارشگری سالانه که از ... یا پس از آن شروع می‌شود، به کار گیرد. بکارگیری زودتر از موعد مجاز است. اگر واحد تجاری این استاندارد را زودتر از موعد بکار گیرد، این موضوع باید افشا شود.

ب2.  واحد تجاری ملزم به ارائه افشاهای مشخص شده در این استاندارد برای دوره‌های قبل از تاریخ بکارگیری اولیه نیست. بنابراین، افشای اطلاعات مقایسه‌ای در اولین دوره‌ای که واحد تجاری این استاندارد را بکار می‌گیرد الزامی نیست.


پیوست پ: ویژگی‌های کیفی اطلاعات مالی مفید مرتبط با پایداری

این پیوست بخش جدایی‌ناپذیر استاندارد الزامات کلی افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری است و همانند سایر بخش‌های استاندارد لازم‌الاجرا است.

مقدمه

پ1.   چارچوب نظری گزارشگری مالی (چارچوب نظری) توسط سازمان حسابرسی منتشر شده است. در چارچوب مزبور، هدف و مفاهیم گزارشگری مالی با مقاصد عمومی تشریح می‌شود. یکی از اهداف چارچوب نظری کمک به سازمان حسابرسی در تدوین استانداردهایی برای تهیه صورتهای مالی با مقاصد عمومی بر مبنای مفاهیم یکنواخت است.

پ2.   اطلاعات مالی مرتبط با پایداری بخشی از گزارشگری مالی با مقاصد عمومی است. بنابراین ویژگی‌های کیفی مطرح در چارچوب نظری برای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری نیز کاربرد دارد. با این حال، ماهیت برخی از اطلاعات مورد نیاز برای دستیابی به اهداف این استاندارد با اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی با مقاصد عمومی متفاوت است.

پ3.   اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی مفید است که مربوط باشد و آنچه را که قصد ارائه آن را دارد، به طور صادقانه بیان کند. این موارد ویژگی‌های کیفی بنیادی هستند. اگر اطلاعات قابل مقایسه، قابل تایید، به موقع و قابل فهم باشد، مفید بودن آن افزایش می‌یابد.

ویژگی‌های کیفی بنیادی

مربوط بودن

پ4.   اطلاعات مالی مرتبط با پایداری مربوط، قابلیت ایجاد تغییر در تصمیمات اتخاذ شده توسط استفاده‌کنندگان اصلی را دارد. اطلاعات ممکن است قابلیت ایجاد تغییر در یک تصمیم را داشته باشد، حتی اگر برخی از استفاده‌کنندگان ترجیح دهند از مزایای آن استفاده نکنند یا قبلاً از منابع دیگر از آن اطلاعات آگاه شده باشند. اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی که دارای ارزش پیش‌بینی‌کنندگی، ارزش تاییدکنندگی یا هر دو باشد، می‌تواند در تصمیمات اتخاذ شده توسط استفاده‌کنندگان تغییر ایجاد کند.

پ5.  اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی ارزش پیش‌بینی‌کنندگی دارد که بتوان از آن به عنوان ورودی فرآیندهای به‌کار‌گرفته‌شده توسط استفاده‌کنندگان اصلی برای پیش‌بینی نتایج آتی استفاده کرد. اطلاعات مالی مرتبط با پایداری برای اینکه ارزش پیش‌بینی‌کنندگی داشته باشد نیازی نیست که پیش‌بینی یا پیش‌گویی باشد. اطلاعات مالی مرتبط با پایداری که دارای ارزش پیش‌بینی‌کنندگی است، توسط استفاده‌کنندگان اصلی در انجام پیش‌بینی‌های آنها، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، اطلاعات مربوط به کیفیت آب که ممکن است شامل اطلاعاتی در خصوص آلودگی آن باشد، می‌تواند انتظارات سرمایه‌گذاران، وام‌دهندگان و سایر اعتباردهندگان را در مورد توانایی یک واحد تجاری در رعایت الزامات مرتبط با کیفیت آب شکل دهد.

پ6.   اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی ارزش تأییدکنندگی دارد که موجب بازنگری (تأیید یا تغییر) در ارزیابی‌های قبلی شود.

پ7.   ارزش پیش‌بینی‌کنندگی و ارزش تاییدکنندگی اطلاعات مالی مرتبط با پایداری با هم در ارتباط هستند. اطلاعاتی که دارای ارزش پیش‌بینی‌کنندگی هستند اغلب دارای ارزش تاییدکنندگی نیز هستند. به عنوان مثال، اطلاعات مربوط به انتشار کربن در سال جاری، که می‌تواند به عنوان مبنایی برای پیش‌بینی انتشار کربن در سال‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند با پیش‌بینی انتشار کربن برای سال جاری که در سال‌های گذشته انجام شده است نیز مقایسه شود. نتایج این مقایسه‌ها می‌تواند به استفاده‌کننده کمک کند تا فرآیندهای مورد استفاده برای پیش‌بینی‌های قبلی خود را اصلاح کنند و بهبود بخشند.

اهمیت

پ8.  اطلاعات مالی مرتبط با پایداری در صورتی بااهمیت است که به طور منطقی انتظار رود حذف، ارائه نادرست یا مبهم‌کردن آن اطلاعات بر تصمیمات اتخاذ شده توسط استفاده‌کنندگان اصلی گزارش­های مالی با مقاصد عمومی- بر اساس آن گزارشها که اطلاعاتی درباره یک واحد گزارشگر معین ارائه می‌کنند- تأثیرگذار باشد. به عبارت دیگر، اهمیت یک جنبه خاص  از مربوط بودن است که مختص واحد تجاری است. اهمیت یک افشای مالی مرتبط با پایداری خاص، در چارچوب گزارشگری مالی با مقاصد عمومی واحد تجاری ارزیابی می‌شود و مبتنی بر ماهیت یا میزان اقلامی است که اطلاعات به آنها مربوط می‌شود.

بیان صادقانه

پ9.  اطلاعات مالی مرتبط با پایداری، پدیده‌ها را در قالب کلمات و اعداد ارائه می‌دهد. اطلاعات، برای آنکه مفید باشد، نه تنها باید پدیده‌های مربوط را بیان کند، بلکه باید ماهیت پدیده‌هایی را که قصد ارائه آن را دارد، به طور صادقانه بیان کند.

پ10. برای برخورداری از بیان صادقانه، اطلاعات ارائه‌شده باید دارای سه ویژگی کامل بودن، بیطرفی و عاری بودن از اشتباه باشد. هدف گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، به حداکثر رساندن ویژگیهای مزبور تا حد امکان است.

پ11. برای اینکه ریسکها یا فرصتهای مرتبط با پایداری، کامل باشد، باید شامل تمام اطلاعات بااهمیت مورد نياز استفاده‌كنندگان اصلی براي درك آن ریسک یا فرصت، از جمله نحوه تعدیل راهبرد، مدیریت ریسک و راهبری واحد تجاری در برخورد با آن ریسک یا فرصت مرتبط با پایداری، و نیز معیارهای مشخص‌شده برای هدفگذاری و اندازه‌گیری عملکرد باشد.

پ12. افشای اطلاعات مرتبط با پایداری باید بی‌طرفانه باشد. بي‌طرفانه بودن اطلاعات به این معنی است كه انتخاب یا افشای اطلاعات، جانبدارانه نباشد. اطلاعاتی بی‌طرفانه است که به منظور افزایش احتمال تاثیرگذاری مطلوب یا نامطلوب بر استفاده‌کنندگان، تحريف‌شده، موزون، تأكيد‌شده، تأكيدنشده يا دستکاری‌شده به طریقی دیگر، نباشد. اطلاعات بي‌طرفانه به معناي اطلاعات بدون هدف يا فاقد اثرگذاري بر رفتار نيست. بلکه برعکس، طبق تعریف، اطلاعات مربوط توانایی ايجاد تغییر در تصميمات استفاده‌كنندگان را دارد.

پ13. برخی اطلاعات مرتبط با پایداری، برای مثال اهداف یا طرحها، آرمان‌گرایانه هستند. بحث بیطرفانه درباره چنین اطلاعاتی، هم آرمانها و هم عواملی که می‌تواند مانع دستیابی واحد تجاری به این آرمانها شود، را دربرمی‌گیرد.

پ14. بی‌طرفی با اعمال احتیاط پشتیبانی می‌شود. احتیاط، اعمال مراقبت هنگام قضاوت در شرایط عدم اطمینان است. اعمال احتیاط به این معناست که فرصتها، بیش‌نمایی و ریسکها، کم‌نمایی نشود. به همین میزان، اعمال احتیاط اجازه کم‌نمایی فرصتها یا بیش‌نمایی ریسکها را نمی‌دهد. 

پ15. افشای اطلاعات مرتبط با پایداری باید صحیح باشد. اطلاعات می‌تواند صحیح باشد بدون اینکه از تمام جنبه‌ها کاملاً دقیق باشد. میزان دقت مورد نیاز و قابل دستیابی و عواملی که منجر به صحیح بودن اطلاعات می‌شود، به ماهیت اطلاعات و ماهیت مطالبی که در آن اطلاعات درج می‌شود،بستگی دارد. برای مثال، صحیح بودن مستلزم این است که:

الف.   اطلاعات واقعی عاری از اشتباه بااهمیت باشد؛

ب.    توصیف‌ها دقیق باشد؛

پ.    برآوردها، تخمینها و پیش‌بینی‌ها به وضوح مشخص شده باشد؛

ت.    اشتباهات بااهمیتی در انتخاب و بکارگیری یک فرایند مناسب برای انجام برآورد، تخمین یا پیش‌‌بینی وجود نداشته باشد و ورودیهای آن فرآیند قابل پشتیبان باشد؛

ث.    ادعاها معقول و مبتنی بر اطلاعاتی با کیفیت و کمیت کافی باشند؛ و 

ج.     اطلاعات درباره قضاوتهای مرتبط با آینده، به طور صادقانه بیانگر آن قضاوتها و اطلاعات زیربنای آن باشد. 

ویژگیهای کیفی بهبود‌ دهنده

پ16. اگر اطلاعات مالی مرتبط با پایداری ، قابل مقايسه‌، قابل تایید، به موقع و قابل فهم باشد، مفید بودن آن اطلاعات افزایش می‌یابد. 

قابل مقايسه بودن

پ17. تصميمات استفاده‌كنندگان اصلی گزارشگری مالی با مقاصد عمومی مستلزم انتخاب بين گزينه‌هاست؛ براي مثال، فروش يا نگهداري یک سرمايه‌گذاري، يا سرمايه‌گذاري در يك واحد گزارشگر يا واحد گزارشگر ديگر. قابل مقايسه بودن‌، ويژگي‌ای است كه استفاده‌كنندگان را قادر می‌سازد تا  شباهتها و تفاوتهای بين اقلام مختلف را تشخیص داده و آنها را درک کنند. برخلاف ويژگيهاي كيفي دیگر، قابل مقايسه‌ بودن، مرتبط با يك قلم واحد نيست. مقايسه، مستلزم حداقل دو قلم است. اطلاعات زماني برای سرمایه‌گذاران یا اعتباردهندگان مفیدتر است كه با موارد زیر نیز قابل مقایسه باشد:

الف.   اطلاعات ارائه‌شده توسط واحد تجاري در دوره‌های‌ گذشته؛ و  

ب.    اطلاعات ارائه‌شده توسط واحدهای تجاری دیگر، به ویژه واحدهای تجاری برخوردار از فعالیتها یا عملیات مشابه در همان صنعت.

پ18. افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری باید به شیوه‌ای انجام شود که بدون حذف اطلاعات بااهمیت، قابل مقایسه بودن را بهبود دهد.

پ19. ثبات رویه اگرچه با قابل مقايسه بودن‌ ارتباط دارد، اما با آن یکسان نیست. ثبات رويه به استفاده از رویکردها یا روشهاي یکسان براي افشای اطلاعات درباره ریسکها و فرصتهای مشابه مرتبط با پایداری، در دوره‌های مختلف، توسط يك واحد گزارشگر و واحدهای گزارشگر دیگر اشاره دارد. قابل مقايسه‌ بودن، هدف است؛ ثبات رويه در دستيابي به اين هدف كمك مي‌كند.

پ20. قابل مقايسه بودن‌، يكنواختي نيست. برای اینکه اطلاعات قابل مقایسه باشد، اقلام مشابه باید شبیه به یکدیگر و اقلام متفاوت باید از یکدیگر متفاوت به نظر برسند. قابل مقايسه بودن‌ اطلاعات مالي مرتبط با پایداری، نه با مشابه نمایی اقلام غير‌مشابه و نه با متفاوت‌نمایی اقلام مشابه افزايش نمي‌يابد.

قابل تایید بودن

پ21. قابل تایید بودن، به سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان کمک می‌کند اطمینان یابند كه اطلاعات، کامل، بیطرفانه و صحیح است. اطلاعات زمانی قابل تایید است که اثبات خود اطلاعات یا ورودیهای مورد استفاده برای استخراج آن اطلاعات، امکانپذیر باشد. برای استفاده‌کنندگان اصلی، اطلاعات قابل تایید، مفیدتر از اطلاعاتی است که قابل تایید نباشد.

پ22. قابل تایید بودن به معناي آن است كه ناظران مختلف آگاه و مستقل می‌توانند درباره اینکه اطلاعاتی خاص، به طور صادقانه بیان شده است یا خیر، به اجماعی نه لزوماً در حد توافق كامل، دست يابند. برای اینکه اطلاعات کمّی‌شده قابل تایید باشد، نیازی نیست که یک برآورد نقطه‌ای واحد باشد. بلکه دامنه‌ای از مبالغ احتمالی و احتمالات مرتبط با آنها نیز می‌تواند قابل تایید باشد.

پ23. افشای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری باید به شیوه‌ای انجام شود که قابل تایید بودن آنها را بهبود دهد. قابل تایید بودن، برای مثال، از طریق موارد زیر می‌تواند بهبود یابد:

الف.   درج اطلاعاتی که از طریق مقایسه با دیگر اطلاعات در دسترس درباره کسب و کار واحد تجاری، درباره کسب و کارهای دیگر یا درباره محیط برون‌سازمانی، برای استفاده کنندگان اصلی قابل اثبات باشد؛  

ب.    ارائه اطلاعاتی درباره ورودیها و روشهای محاسبه مورد استفاده برای انجام برآوردها و تخمینها؛ و 

پ.    ارائه اطلاعات بازنگری‌شده و توافق‌شده توسط هیئت مدیره واحد تجاری، کمیته‌های هیئت مدیره یا نهادهای معادل آن. 

پ24. برخی از افشاهای اطلاعات مالی مرتبط با پایداری، در قالب توضیحات یا اطلاعات آینده‌‌نگر خواهد بود. این افشاها برای مثال از طریق بیان صادقانه راهبردها، طرحها و تحلیلهای ریسک مبتنی بر واقعیت قابل پشتیبانی است. به منظور كمك به سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان براي تصميم‌گيري درباره استفاده از اطلاعات مزبور، واحد تجاری باید مفروضات زيربنايي و روشهاي تهیه اطلاعات و نیز ساير عواملی که فراهم‌کننده شواهدی برای اثبات اینکه آن اطلاعات بیانگر طرحهای واقعی و تصمیمات اتخاذشده توسط واحد تجاری هستند، را توضیح دهد.

به موقع بودن

پ25. به موقع بودن به این معنی است که اطلاعات به موقع در اختیار تصمیم گیرندگان قرار گیرد تا بتواند بر تصمیمات آنها تاثیرگذار باشد. به طور کلی، هرچه اطلاعات قدیمی‌تر باشد، مفید بودن آن کمتر است. با وجود این، برخی از اطلاعات ممکن است تا مدت‌ها پس از پایان دوره گزارشگری به موقع باقی بماند زیرا، برای مثال، برخی از استفاده‌کنندگان ممکن است نیازمند تشخیص و ارزیابی روندها باشند.

قابل فهم بودن

پ26.     افشاهای مالی مرتبط با پایداری باید واضح و مختصر باشد. برای اینکه افشاهای مالی مرتبط با پایداری مختصر باشد، باید در آن:

الف.   از ارائه اطلاعات کلی و عام، که مختص واحد تجاری نیست، اجتناب شود؛

ب.    از تکرار اطلاعات در گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، از جمله تکرار غیرضروری اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی مرتبط، اجتناب شود؛ و

پ.    از شیوه بیانی و نوشتاری واضح و جملات و پاراگراف‌های با ساختار واضح استفاده شود.

پ27. واضح‌ترین شکل افشا بستگی به ماهیت اطلاعات دارد و گاهی اوقات ممکن است علاوه بر متن، شامل جداول، نمودارها یا نگاره‌ها نیز باشد. در صورت استفاده از نمودارها یا نگاره‌ها، ممکن است برای جلوگیری از مبهم شدن جزئیات مهم، متن یا جداول اضافی لازم باشد.

پ28. واضح بودن ممکن است از طریق تمایز اطلاعات مربوط به تحولات طی دوره گزارشگری در اطلاعاتی که از یک دوره به دوره دیگر بدون تغییر باقی می‌ماند یا تغییرات اندکی دارد، افزایش یابد - برای مثال، با توصیف جداگانه جنبه‌هایی از راهبری و فرایندهای مدیریت ریسک مربوط به پایداری یک واحد تجاری که از دوره گزارشگری قبلی تغییر کرده است.

پ29. افشاها در صورتی مختصر هستند که صرفا دربردارنده اطلاعات بااهمیت باشند. اطلاعات غیرمهم در صورتی باید در افشاها گنجانده شود که باعث مبهم شدن اطلاعات بااهمیت نشود.

پ30. برخی از ریسکها و فرصتهای مرتبط با پایداری ماهیتا پیچیده هستند و ممکن است ارائه آنها به شیوه‌ای که درک‌شان آسان باشد، چالش برانگیز باشد. واحد تجاری باید چنین اطلاعاتی را تا حد امکان به‌طور واضح ارائه کند. با وجود این، اطلاعات پیچیده در مورد این ریسکها و فرصتها نباید با استدلال آسانتر کردن درک گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، از آن حذف شود. حذف چنین اطلاعاتی، باعث ناکامل بودن گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، و در نتیجه، احتمالاً گمراه‌کنندگی آن می‌شود.

پ31. کامل بودن، واضح بودن و قابل مقایسه بودن افشاهای مالی مرتبط با پایداری همگی متکی بر اطلاعات ارائه شده به عنوان یک مجموعه منسجم است. برای منسجم بودن افشاهای مالی مرتبط با پایداری، این افشاها باید به گونه‌ای ارائه شود که محتوا و روابط بین اطلاعات مرتبط را توضیح دهد.

پ32. اگر ریسکها و فرصتهای مرتبط با پایداری درج شده در بخشی از گزارشگری مالی با مقاصد عمومی، پیامدهایی برای اطلاعات افشا شده در بخش‌های دیگر آن داشته باشد، واحد تجاری باید اطلاعات لازم برای ارزیابی این پیامدها را برای استفاده‌کنندگان فراهم سازد.

پ33. برای منسجم بودن افشاها، همچنین واحد تجاری باید آن را به شیوه‌ای ارائه کند که استفاده‌کنندگان بتوانند اطلاعات مربوط به ریسکها و فرصتهای مرتبط با پایداری را به اطلاعات صورتهای مالی واحد تجاری ارتباط دهند.


[1] Sustainability Accounting Standards Board

[2] International Sustainability Standards Board

[3] Climate Disclosure Standards Board


فایل word این پیش‌نویس استاندارد در این پیوند در دسترس علاقه‌مندان است.