«معادل نقد» مفهوم جدیدی است که طی چند سال اخیر وارد ادبیات استانداردهای حسابداری ایران شده است. این اصطلاح در پی تجدیدنظر استاندارد حسابداری 2 «صورت جریانهای نقدی» (در سال 1397) و گسترش دامنه شمول جریانهای نقدی به «نقد» و «معادلهای نقد» مورد توجه حسابداران ایرانی قرار گرفت.
طبق بند 6 این استاندارد (تعاریف): «معادلهای نقد عبارتند از سرمایه‌گذاریهای کوتاه‌مدت با نقدشوندگی بالا و ریسك تغییر ارزش ناچیز، که به سرعت میتوان آنها را به مبلغ معینی نقد تبدیل کرد.»
در بند 7 استاندارد نیز پنج ویژگی برای «معادلهای نقد» برشمرده شده است؛ که باید حائز همگی آنها باشد. یعنی یک قلم حتی اگر یکی از این ویژگیها را نداشته باشد، دیگر نمیتوان آن را «معادل نقد» دانست:
- سرمایه‌گذاری با هدف ایفای تعهدات نقدی کوتاه‌مدت باشد. یعنی صرفا با هدف کسب بازده یا سایر اهداف نباشد. هدف اصلی ضرورتا باید «ایفای تعهدات کوتاه‌مدت» باشد.
- کوتاه‌مدت باشد. طبق استاندارد، حداکثر سه ماه از تاریخ تحصیل باشد.
- با نقدشوندگی بالا باشد. یعنی به سرعت بالا قابل تبدیل به نقد باشد.
- به مبلغ معينی نقد تبدیل شود. یعنی در همان ابتدای دوره سرمایه‌گذاری دقیقا بدانیم در پایان دوره به چه مبلغی نقد تبدیل خواهد شد.
- ريسک تغيير ارزش آن کم باشد (نزدیک به صفر باشد).
در ویدئوی زیر که دقایقی منتخب از مجموعه ویدئوهای آموزشی استانداردهای حسابداری پرکاربرد (با تدریس محسن قاسمی) است، تعریف معادلهای نقد تشریح شده است. علاقه‌مندان به تهیه مجموعه کامل این ویدئوها میتوانند به این نشانی مراجعه کنند: mohsen-ghasemi.com/ss
دیدگاه خود را بنویسید