این سرنوشت غم‌انگیز نهادی است که پنجاه سال پیش با رویای راه‌اندازی انجمن حسابداران چارترد ایران تاسیس شد، ولی امروز از یک سو تا حدّ ستاد انتخاباتی سه‌سالانه(!) طیفی از موسسات حسابرسی تنزل داده شده است؛ و از سوی دیگر، به دلیل خیانت در امانت تعدادی انگشت‌شمار از اعضایش هیچ کنترلی بر بیش از 90% منابع تحت تملک خود ندارد! و برای تامین مخارج ناچیز روزمره‌اش به ناچار تبدیل به یک تابلوی تبلیغاتی برای معرفی نرم‌افزارهای درجه دو و سه شده است.