مبلغ بازیافتنی: خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی یك دارایی است، هر كدام که بیشتر است. (استاندارد حسابداری شماره 11 داراییهای ثابت مشهود (تجدید نظر شده 1386 و اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389) و استاندارد حسابداری 17 داراییهای نامشهود (تجدید نظر شده 1386 و اصلاح شده براساس استانداردهای حسابداری جدید تا مهر 1389)، استاندارد حسابداری شماره 31 داراییهای غیرجاری نگهداری شده برای فروش و عملیات متوقف شده (مصوب 1388))
مبلغ بازیافتنی: خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی یک دارایی یا واحد مولد وجه نقد، هر کدام که بیشتر است. (استاندارد حسابداری شماره 32 کاهش ارزش داراییها (مصوب 1389))
مهمترین اصطلاح استاندارد حسابداری 32
اصطلاح «مبلغ بازیافتنی» انقدر مهمه که به جرئت میتونیم بگیم، یاد گرفتن و درک کردن الزامات استاندارد حسابداری 32 زیان کاهش داراییها و بکارگیری اونها در عمل، کاملا بستگی به درک این اصطلاح و روش اندازه‌گیریش داره.
با توجه به اینکه، مبلغ بازیافتنی هر دارایی، معادل خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی اون داراییه، هر کدوم که بیشتر باشه؛ پس برای اینکه مبلغ بازیافتنی یه دارایی رو اندازه‌گیری کنیم، باید خالص ارزش فروش و ارزش اقتصادی اون دارایی رو اندازه‌گیری کنیم؛ بعد ببینیم کدومشون بیشتره.
نکته مهم
ولی نکته اینجاست که ما برای رعایت الزامات استاندارد حسابداری 32 ناچار نیستیم برای همه داراییها خالص ارزش فروش و ارزش اقتصادی‌شون رو اندازه‌گیری کنیم. میدونید چرا؟! چون استاندارد میگه، داراییها در صورتهای مالی نباید بیشتر از مبلغ بازیافتنی ارائه بشن. پس کافیه یکی از دو تا مبلغ خالص ارزش فروش یا ارزش اقتصادی اون دارایی بیشتر از مبلغ دفتریش باشه. به این ترتیب، دیگه نیازی نیست اون یکی مبلغ رو اندازه‌گیری کنیم. چون اگه مبلغ دوم کمتر از مبلغ اول باشه، همون مبلغ اول «مبلغ بازیافتنیه»؛ و چون بیشتر از «مبلغ دفتریه»، نیازی به شناسایی زیان کاهش ارزش نیست. اگه مبلغ دوم بیشتر از مبلغ اول باشه هم همین شرایط برقرار میشه. و چون معمولا (نه همیشه) اندازه‌گیری خالص ارزش فروش داراییها ساده‌تر از اندازه‌گیری ارزش اقتصادی اونهاست؛ ما برای رعایت الزامات استاندارد 32، معمولا اول خالص ارزش فروش داراییها رو اندازه‌گیری میکنیم و اگه بیشتر از مبلغ دفتری اونها باشه؛ خیالمون راحت میشه که نیازی به شناسایی زیان کاهش ارزش نیست. ولی اگه احیانا، خالص ارزش فروش یه دارایی کمتر از مبلغ دفتریش باشه، ناچار میشیم ارزش اقتصادیش هم اندازه‌گیری کنیم؛ و اگه اونم کمتر از مبلغ دفتری باشه، اینجا دیگه باید زیان کاهش ارزش شناسایی کنیم. به چه مبلغی؟ معادل مازاد مبلغ دفتری نسبت به مبلغ بازیافتنی. یعنی، در واقع ما با شناسایی «زیان کاهش ارزش»، مبلغ دفتری اون دارایی رو کاهش میدیم تا برسه به مبلغ بازیافتنیش.
Recoverable amount is the higher of an asset’s fair value less costs of disposal and its value in use - IAS 16 Property, Plant and Equipment & IAS 38 Intangible Assets & IFRS 5 Non-current Assets Held for Sale and Discontinued Operations
The recoverable amount of an asset or a cash‑generating unit is the higher of its fair value less costs of disposal and its value in use - IAS 36 Impairment of Assets
دیدگاه خود را بنویسید