بله؛ اتفاقا خیلی موضوع بااهمیتی است. ممنونم که این موضوع مهم را یادآوری کردید. انجمنها، چه حرفه‌ای چه دانشگاهی و چه صنفی، ماهیتا مادرخرج هستند. یعنی شماری از افراد دارای اهداف مشترک حرفه‌ای، دانشگاهی یا صنفی گرد هم می‌آیند، یک انجمن را راه‌اندازی می‌کنند، و هر یک مبلغی را به عنوان حق‌عضویت می‌پردازند تا آن انجمن بتواند ماموریتهای حرفه‌ای، دانشگاهی یا صنفی محوله را به انجام رساند. یک خطای معرفتی (هستی‌شناسانه) که در انجمن ما هم در سطح شورای عالی و هم در سطح اعضا وجود دارد، اینست که از دبیرخانه انجمن و دبیرکل انتظار درآمدزایی دارند. این یک خطای استراتژیک و مهلک برای انجمن است. یعنی از دبیرکل و کارکنان انجمن می‌خواهند به جای تمرکز بر تحقق اهدافی که انجمن برای رسیدن به آنها راه‌اندازی شده است، همه توان خود را صرف ایجاد درآمد برای پوشش هزینه‌ها کنند. غافل از اینکه اینکار اساسا نقض غرض است. مگر بنیانگذاران انجمن هدفشان از راه‌اندازی انجمن این بوده است که حقوق کارکنان و هزینه‌های جاری را پرداخت کنند؟! این چه راهبرد غلطی است که این قدر هم بر آن اصرار می‌شود؟! البته در اینجا یک استثناء وجود دارد؛ آنهم ارائه خدمات آموزشی است. یعنی اگر بخشی از توان انجمن صرف ارائه خدمات آموزشی شود، هم در راستای تحقق اهداف انجمن است، هم برای انجمن درآمدزایی دارد. کما اینکه از اواخر دهه 1360 تا زمان تاسیس PACT اینکار در انجمن انجام می‌شد، و از قضا درآمد خوبی هم برای انجمن ایجاد می‌کرد. ولی پس از راه‌اندازی PACT همه امور آموزشی انجمن در آن شخصیت حقوقی جداگانه متمرکز شد، و چون طبق اساسنامه PACT تقسیم سود آن هم ممنوع شد، انجمن به یکباره از کل ظرفیت درآمدزایی خود از محل امور آموزشی محروم شد. این یک ظلم آشکار در حق انجمن بود که طی دو دهه گذشته مستمرا تداوم داشته است. طی دو دهه گذشته همه اعتبار و ظرفیت انجمن صرف جذب دانش‌پذیر برای PACT شده است، در حالیکه هیچ نفع مادی از آن محل عاید انجمن نشده است. هر بار هم این مباحث را با عزیزان و بزرگان انجمن و PACT مطرح می‌کنیم، می‌گویند انجمن برود برای خودش درآمدزایی کند! موکدا هم سفارش می‌کنند، انجمن طوری درآمدزایی کند که به PACT آسیبی وارد نشود. منظورشان اینست که انجمن وارد حوزه آموزش نشود. اینطور که نمی‌شود انجمن‌گردانی کرد.