در شماره مرداد 1392 مجله حسابدار مقاله‌ای از من با عنوان ضابطه‌گذاری حسابداری در ایران: نیازمند بازاندیشی و دگرگونی[1] منتشر شد که مورد توجه اهالی حرفه قرار گرفت. گروهی از عزیزان (عمدتا شاغلان در بخش خصوصی حرفه) با این مقاله موافق و گروهی دیگر (عمدتا شاغلان در بخش دولتی) با این مقاله مخالف بودند. ولی به هر حال، از آنجا که رهبران انجمن همواره در طول سالهای مختلف انجمن را نماینده بخش خصوصی حرفه می‌دانستند، این مقاله در هفتمین سالانه آیین گرامی‎داشت روز حسابدار (17 آذر 1392) از سوی انجمن به عنوان مقاله برگزیده سال انتخاب و معرفی شد. حدود یک ماه پس از آن، آقای دکتر سعید جمشیدی‌فرد (رئیس وقت شورای عالی انجمن) با من تماس گرفت و از تصمیمش برای ایجاد تغییراتی در دبیرخانه انجمن گفت و نظر من را برای تصدی پست دبیرکلی انجمن جویا شد. من بر مبنای شناخت نسبی که طی آن چند سال با انجمن و پیشینه قابل احترام آن پیدا کرده بودم، بسیار مشتاق بودم که هر کاری از دستم بر میاید برای خدمت به انجمن و حرفه حسابداری انجام دهم. با این حال، یک ملاحظه جدی داشتم و آنهم اطمینان از رضایت زنده‌یاد محمد منیری (دبیرکل وقت انجمن) از انجام این تغییر بود. در آن هنگام، هم آقای دکتر جمشیدی‌فرد این اطمینان را به من داد، و هم خودم بعدا با آن زنده‌یاد حضورا صحبت کردم. نهایتا اطمینان حاصل کردم که خود ایشان هم به انجام این تغییر رضایت دارد. اینطور شد که از روز اول بهمن 1392 به طور رسمی به عنوان دبیرکل به انجمن آمدم. 

[1]- ضابطه‌گذاری حسابداری در ایران: نیازمند بازاندیشی و دگرگونی، مجله حسابدار، شماره 257، مرداد 1392، صص 3-9.