- دادههای ورودی سطح 1: قیمتهای اعلامشده (تعدیلنشده) در بازارهای فعال برای داراییها یا بدهیهای همانند که واحد تجاری میتواند در تاریخ اندازهگیری به آنها دست یابد.
- دادههای ورودی سطح 2: دادههای ورودی به غیر از قیمتهای اعلامشده در سطح 1، که برای دارایی یا بدهی بطور مستقیم یا غیرمستقیم، قابل مشاهده هستند.
- دادههای ورودی سطح 3: دادههای ورودی غیرقابل مشاهده برای دارایی یا بدهی. (استاندارد حسابداری 42 اندازهگیری ارزش منصفانه (مصوب 1399))
دادههای ورودی سطح 1
75. دادههای ورودی سطح 1، قیمتهای اعلامشده (تعدیلنشده) در بازارهای فعال برای داراییها یا بدهیهای همانند است که واحد تجاری میتواند در تاریخ اندازهگیری به آنها دست یابد.
76. قیمت اعلامشده در بازار فعال، قابل اتکاترین شواهد از ارزش منصفانه را فراهم میکند و به استثنای مورد مندرج در بند 78، در صورت در دسترس بودن، باید بدون تعدیل برای اندازهگیری ارزش منصفانه بکار گرفته شود.
77. داده ورودی سطح 1، برای بسیاری از داراییهای مالی و بدهیهای مالی كه برخی از آنها در چندین بازار فعال (برای مثال، در بورسهای مختلف) معامله میشوند، در دسترس است. بنابراین، در سطح 1، بر تعیین هر دو مورد زیر تأكید میشود:
- الف. بازار اصلی برای دارایی یا بدهی یا، در صورت نبود بازار اصلی، بازار دارای بیشترین مزایا برای دارایی یا بدهی؛ و
- ب. اینکه واحد تجاری میتواند آن دارایی یا بدهی را در تاریخ اندازهگیری به قیمت مزبور در آن بازار معامله كند یا خیر.
78. واحد تجاری نباید داده ورودی سطح 1 را به استثنای شرایط زیر، تعدیل کند:
- الف. هنگامی که واحد تجاری تعداد زیادی دارایی یا بدهی (برای مثال اوراق بدهی) مشابه (اما غیرهمانند) در اختیار دارد که به ارزش منصفانه اندازهگیری میشوند و برای هر یك از داراییها یا بدهیها، قیمت اعلامشده در بازار فعال در دسترس است اما به آسانی قابل دستیابی نیست (یعنی با توجه به تعداد زیاد داراییها یا بدهیهای مشابه که واحد تجاری در اختیار دارد، کسب اطلاعات مرتبط با قیمتگذاری برای هر یک از داراییها یا بدهیها بطور اختصاصی در تاریخ اندازهگیری دشوار است). در این شرایط، واحد تجاری ممکن است به عنوان یك راهكار عملی، ارزش منصفانه را با استفاده از روش قیمتگذاری جایگزین اندازهگیری كند که صرفاً بر مبنای قیمتهای اعلامشده در بازار نیست (برای مثال، قیمتگذاری ماتریسی). با وجود این، استفاده از روش قیمتگذاری جایگزین، موجب اندازهگیری ارزش منصفانهای میشود که در سطح پایینتری از سلسله مراتب ارزش منصفانه طبقهبندی میگردد.
- ب. هنگامی که قیمت اعلامشده در یک بازار فعال، بیانگر ارزش منصفانه در تاریخ اندازهگیری نیست. این مورد زمانی مصداق دارد که برای مثال، رویدادهای مهمی (مانند معاملات در بازار بدون واسطه، دادوستد در بازار کارگزاری یا اطلاعیهها) پس از بسته شدن بازار و پیش از تاریخ اندازهگیری واقع شود. واحد تجاری برای تشخیص این رویدادها که ممکن است بر اندازهگیری ارزش منصفانه اثر بگذارد، باید رویهای را تعیین کند و بطور یکنواخت بکار گیرد. با وجود این، تعدیل قیمت اعلامشده بابت اطلاعات جدید، موجب اندازهگیری ارزش منصفانهای میشود که در سطح پایینتری از سلسله مراتب ارزش منصفانه طبقهبندی میگردد.
- پ. هنگام اندازهگیری ارزش منصفانه بدهی یا ابزار مالکانه خود واحد تجاری با استفاده از قیمت اعلامشده برای قلم همانندی که در بازار فعال به عنوان دارایی معامله میشود و لازم است آن قیمت بابت عوامل مختص آن قلم یا آن دارایی تعدیل شود (به بند 39 مراجعه شود). اگر الزام به تعدیل قیمت اعلامشده برای آن دارایی وجود نداشته باشد، نتیجه اندازهگیری، ارزش منصفانهای است که در سطح 1 سلسله مراتب ارزش منصفانه طبقهبندی میشود. با وجود این، هرگونه تعدیل قیمت اعلامشده دارایی، موجب اندازهگیری ارزش منصفانهای میشود که در سطح پایینتری از سلسله مراتب ارزش منصفانه طبقهبندی میگردد.
79. اگر واحد تجاری موقعیت یک دارایی یا یک بدهی را در اختیار داشته باشد (شامل موقعیتی متشکل از تعداد زیادی دارایی یا تعداد زیادی بدهی همانند، نظیر مجموعهای از ابزارهای مالی) و آن دارایی یا بدهی در بازار فعال معامله شود، ارزش منصفانه آن دارایی یا بدهی، باید بر اساس قیمت اعلامشده هر دارایی و بدهی و مقدار نگهداریشده توسط واحد تجاری، در سطح 1 اندازهگیری شود. این مورد، حتی در شرایطی مصداق دارد که حجم عادی معاملات روزانه بازار به اندازهای نیست که مقادیر نگهداریشده توسط واحد تجاری را جذب کند و قراردادن سفارشهای فروش این موقعیت در یک معامله واحد، ممکن است بر قیمت اعلامشده اثر بگذارد.
ب34. نمونه بازارهایی که دادههای ورودی آنها برای برخی داراییها و بدهیها (مانند ابزارهای مالی) قابل مشاهده است، شامل موارد زیر است:
الف. بورس. در بورس، قیمتهای پایانی هم به آسانی در دسترس است و هم عموماً بیانگر ارزش منصفانه میباشد. بورس اوراق بهادار تهران، مثالی در این مورد است.
ب. بازارهای معاملهگری. در بازار معاملهگری، معاملهگرها آماده انجام معامله هستند (خرید یا فروش به حساب خود). بنابراین، نقدشوندگی را با استفاده از سرمایه خود، برای نگهداری مجموعه اقلامی که برای آنها بازارسازی میکنند، فراهم مینمایند. معمولاً قیمتهای پیشنهادی خرید و فروش (که به ترتیب، بیانگر قیمتی است که معاملهگر، مایل به خرید به آن قیمت است و قیمتی که معاملهگر، مایل به فروش به آن قیمت است) نسبت به قیمتهای پایانی با سهولت بیشتری در دسترس است. بازارهای معاملهگری در مورد برخی از سایر داراییها و بدهیها، شامل بعضی از ابزارهای مالی، کالاها و داراییهای فیزیکی (مانند تجهیزات دست دوم) نیز وجود دارد.
پ. بازارهای کارگزاری. در بازار کارگزاری، کارگزاران تلاش میکنند تا بین خریداران و فروشندگان ارتباط برقرار كنند، اما آماده انجام معامله به حساب خود نیستند. به عبارت دیگر، کارگزاران از سرمایه شخصی خود برای نگهداری اقلامی که برای آن بازارسازی میکنند، استفاده نمیکنند. کارگزار از قیمتهای پیشنهادی خرید و فروش طرفهای معامله مطلع است، اما معمولاً طرفهای معامله از قیمتهای مورد نظر یکدیگر بیاطلاع هستند. در این بازارها، قیمت معاملات انجامشده، برخی مواقع در دسترس است. بازارهای کارگزاری، شامل شبکههای ارتباط الکترونیکی که در آن سفارشهای خرید و فروش با یکدیگر تطبیق داده میشود و بازارهای املاک تجاری و مسکونی است.
ت. بازارهای بدون واسطه. در بازار بدون واسطه، معاملات اولیه و فروشهای مجدد، به صورت مستقل و بدون واسطه مورد مذاکره قرار میگیرد. اطلاعات اندکی درباره این معاملات ممکن است در دسترس عموم باشد.
Level 1 inputs: Quoted prices (unadjusted) in active markets for identical assets or liabilities that the entity can access at the measurement date.
Level 2 inputs: Inputs other than quoted prices included within Level 1 that are observable for the asset or liability, either directly or indirectly.
Level 3 inputs: Unobservable inputs for the asset or liability. - IFRS 13 Fair Value Measurement
دیدگاه خود را بنویسید