خیر. چون بحث منافع ملی و توسعه پایدار حرفه حسابداری ایران مطرح است. ما باید یاد بگیریم در مواردیکه پای منافع ملی و منافع عمومی در میان است، تعارف را کنار بگذاریم و صریح باشیم. در ارتباط با موضوعات موثر بر منافع ملی دلخوری آدمها کوچکترین اهمیتی ندارد. اینکه ما هیچکدام نمی‌خواهیم در هیچ زمینه‌ای هزینه بدهیم، ولی همگی انتظار داریم همه امور اصلاح شود، غیرممکن است. اگر من این حرف را نگویم، فلان دوست هم نگوید، آن دیگری هم نگوید، خب پس چطور قرار است رویه‌های غلط اصلاح شود. اتفاقا تعداد منتقدان هر اندازه بیشتر شود، هزینه هر منتقد پایین‌تر میاید. ما اگر می‌خواهیم حرفه حسابداری توسعه‌یافته و حسابداران حرفه‌ای توانمند و بین‌المللی داشته باشیم، راه آن از دانشگاهها نمی‌گذرد. حتی اگر همه حسابداران ایران هم مثلا دکتری حسابداری از دانشگاه علامه طباطبایی داشته باشند، باز حرفه حسابداری ما توسعه نخواهد یافت. ما باید حرفه‌ایگری را در حسابداری ایران ترویج کنیم.